l>¤> olarak tan>mlanmaktad>r. Barsa¤>n geçici ya da sürekli ola-
rak d>flar> a¤>zlaflt>r>lmas> cerrahi prati¤inde oldukça s>k bafl-
vurulan bir giriflimdir. De¤iflik nedenlerle yap>lan stomalar
bazen hayat kurtar>c> bir nitelik tafl>rken bazen de hastalar>n
yaflam boyu defakasyon gereksinimini karfl>lar. Barsak stoma-
lar> kolon ya da ileumun a¤>zlaflt>r>lmas>na göre kolostomi ve
ileostomi olarak isimlendirilen iki ana bafll>kta incelenebilir.
bir k>s>m vazifelerini görmek üzere anüsten baflka bir yerde
deriye aç>l>r, fekal içerik buradan d>flar> at>l>r. Kolostomi ile il-
gili ilk kay>t, 1710 y>l>nda Littre taraf>ndan, obstrükte kolon
kanseri için iliak fossaya aç>lan bir stoma ile ilgilidir (1). Ka-
y>tl> ilk kolostomilerden biri de, 1776 y>l>nda Pillore adl> bir
Frans>z cerrah> taraf>ndan uygulanm>fl olan çekostomidir.
Tam olarak baflar>l> kabul edilebilecek ilk kolostomilerden bi-
ri 1793'de Duret taraf>ndan anüs imperforatuslu bir bebe¤e
uygulanm>fl olan kolostomidir (2,3).
r>na a¤>zlaflt>r>ld>¤> Hartmann giriflimi 1881'de Schitininger ve
1923'de Hartmann taraf>ndan, rektumun abdominoperineal
rezeksiyonu sonras> uç kolostomi de 1908'de Miles taraf>ndan
bildirilmifltir. Kolon hasar> içeren savafl yaralanmalar>nda eks-
teriorizasyon uygulanm>fl ve baz> hastalarda uzun dönem ya-
flam sa¤lanm>flt>r (4-6). Ekstraperitoneal uç kolostomiyi Saves
ve Goligher 1958'de tekrar popülarize ettiler (7).
tir (8,9).
lan>r. Di¤er indikasyonlar>; familyal polipozis, multipl kolon
kanserleri veya polipleri, travma ve konjenital anomalilerdir.
Ayr>ca distaldeki bir anastomozu korumak için de ileostomi
uygulanabilir (10).
ç>kan kolon tümörü hastasunda Baum taraf>ndan 1879'da uy-
gulanm>flt>r. Hawley ve Ritche (11) taraf>ndan,
hastanun eklendi¤i bildirilmektedir. fiayet, geçici ileostomile-
ride ekleyecek olursak bu say> daha da artmaktad>r.
koruyucu olarak loop ileostomi, loop kolostomiye alternatif
bir yöntem halini alm>flt>r. Amerika Birleflik Devletleri'ndeki
tahmin edilmektedir. Erkek/Kad>n oran> ileostomi için
1/1,4'dür (12).
m>flt>r (10).
r>n duvar>ndan ç>kar>lmakta, ileum ya deriyle ayn> seviyede
dikilmekte ya da d>flar> do¤ru protrüde bir halde b>rak>lmak-
tayd>. 1913'de, John Young Brown, ilk olarak ülseratif kolitin
tedavisinde, ileostominin yerini tan>mlam>flt>r (13).
oluflturmakta, stoma çevresi derinin fibrozisi, ileal stenoz ve
obstrüksiyona neden olmakta bu da ileostomi disfonksiyo-
nuyla sonuçlanmaktayd>. Dragstedt 1941'de ileostomi kenar>-
na deri greftleri uygulad>. Brooke 1952'de ileostominin eversi-
yonunu tan>mlayarak bu sorunu çözdü. Bu teknikte ileumun
son kesimi kendi üzerine çevrilmekte, böylelikle ileostomi ste-
nozu ve peristomal deri hasar> önlenmekteydi (11,14,15).
(Örn: abdominoperineal rezeksiyon) d>flk> ç>k>fl>n>n sa¤-
lanmas> amac>yla (17).
ri gibi durumlarda (18).
uygulan>r.
ayr>nt>l> olarak anlat>lmas> ve onay>n>n al>nmas> teknik bir ge-
reklilik olman>n ötesinde etik ve yasal bir zorunluluktur (16-
18). Stoma yerinin daha sonraki ostomi bak>m> üzerine direkt
etkisi vard>r. Stoma rektus kas>n>n içinde ve infraumblikal ç>-
k>nt>n>n tepe noktas> hizas>nda olmal>, etraf>nda 5 cm'lik düz
bir cilt b>rak>lmal>, kas>k, bel çizgisi, umblikus, kosta yay>, cilt
k>vr>mlar> ve skarlardan uzak olmal>d>r. Bölge iflaretlenirken