normal anjiogenik yanitlari inhibe ettiini ve direk olarak os-
teoblast fonksiyonunu bozduunu göstermektedir.
tin verilmesininde kemik iyilemesi üzerine olumsuz etkileri
olduu bilinmelidir.
iyileme yanitini bozabilir. Malnütrisyona veya immünosüp-
resyona neden olan steroid kullanimi, romatizmal hastaliklar
ve kanser gibi hastaliklar, kirik kaynamasi da dahil olmak
üzere vücudun iyileme yanitini etkileyebilirler. Kirik sonrasi
ari kontrolü için siklikla kullanilan nonsteroid antienfl ama-
tuar ilaçlar da anjiogenezis inhibisyonu ile kaynamama geli-
imine neden olmakla suçlanmitir.
kirik iyilemesinin infl amatuar evresine karilik gelen, yara-
lanmadan sonraki ilk birkaç haft a içinde daha sinirli kulla-
nilmaktadir. Daha önce radyoterapi uygulanmi veya tümör
tarafindan infiltre edilmi kemiklerde de, gecikmi kaynama
veya kaynamama riski yüksektir. Çocuklardaki iyileme po-
tansiyeli erikinlerden daha yüksek olmasina karin, ileri ya-
in (fizislerin kapanmasi sonrasi) kaynamamada baimsiz bir
faktör olup olmadii net deildir.
bir risk faktörü olduu bulunmutur,
kaynamamalarda da bir risk faktörü olabilecei kanitlanama-
mitir.
salar. Ancak, yeterli stabilitenin tanimlanmasi zordur, ölçül-
mesi ise çok daha zordur. Yeterli stabilite büyük oranda seçi-
len sabitleme yöntemine balidir. Genel olarak ikincil kemik
iyilemesi olarak tanimlanan doal iyileme sürecinde, kallus
oluumu kirik hattindaki bir miktar hareketle olumaktadir.
Doal seyrine birakildiinda kiriklar immobilizasyon olmak-
sizin da iyileebilir, fakat kaynamama da görülür. Yine de, ki-
riklarin immobilizasyon ile daha güvenli bir ekilde iyiletii
su götürmez bir gerçektir. Çou kirik alçi immobilizasyonu ile
yon plaklari ile salanan siki iç tespit ise kirik tedavisinde sta-
bilite spektrumun dier ucunu oluturur. Bu tedavi ile kiriklar
doal olmayan, ancak çounlukla mükemmel ekilde primer
iyileme ile kallus olmaksizin iyileir.
yetersiz kemik iyilemesine neden olur. Örnein, kötü uygu-
lanmi ya da ya dokusunun fazla olduu bir ekstremiteye uy-
gulanan alçi, yetersiz stabiliteye, kirik bölgesinde airi harekete
ve sonuçta kaynamamaya neden olur. Kemik-kemik temasini
ve kompresyonu yeterince salayamayan (kirik hattinda açik-
lik kalan) göreceli olarak daha az siki iç tespit teknikleri, kirik
hattini dorudan geçen kesici koniler ile remodelizayonun
dorudan olutuu, primer kemik iyileme sürecini destekle-
mez ve kaynamamaya neden olabilir (ekil 25-2). Yeni cerrahi
teknikler dokulara biyolojik yaklaimi savunmakla birlikte,
eski tekniklerde kirik parçalarin anatomik redüksiyonu için
kirik bölgesindeki yumuak dokularin siyrilmasi gerekmek-
teydi ve bu da kirik iyilemesi için idealin altinda bir ortam
oluturuyordu. Redüksiyonun direk veya indirek olmasi veya
tespitin siki ya da daha az stabil olmasindan ziyade, yumuak
doku hasarinin en düük düzeyde tutulmasi iyileme potansi-
yelini arttirma ve özellikle enfeksiyon gibi kemiin cansizla-
masi sonucu oluabilecek dier komplikasyonlari azaltmada
en büyük öneme sahiptir.
altindaki bir enfeksiyon kirik iyilemesi sürecini yavalatabi-
lirken, kontrolsüz bir osteomyelit normal kirik iyilemesini
tamamen durdurabilir. Enfeksiyona cevap olarak ortaya çikan
infl amatuar yanit, airi remodalizasyon ve osteoliz sonucu
kirik iyilemesini inhibe edebilir.
ilikili osteomyelit olgularinda, kemik nekrozuna sebep olan
temel etkenin balangiçtaki travma ve cerrahi giriim sonrasi
meydana gelen yumuak doku hasarlanmasi olduunu göster-
mitir.
etmektedir.
lamitir.