yakinindaki yumuak doku kilifinin bütünlüünü kaybetme-
si sonucu kemiin di ortamla temas ettii kiriklardir. Birçok
kapali kirikta da belirgin yumuak doku yaralanmasi görül-
mesine ramen, yumuak dokularda bu tip tam kat yirtilma
görülmez. Kiriklar açik veya kapali kiriklar olarak siniflan-
dirilabilir ve buna yaralanma iddetini tanimlayici daha ileri
siniflamalar da eklenebilir.
kirik yaralarinin üzerinin örtülmesi gerektiinin farkinday-
dilar.
daj yapilmamasi gerektiini vurgulamitir. Hipokrat, akintili
yaralarin operatif debridmanini tercih etmi, fakat düzgün
iyilemekte olan yaralarin fazla kurcalanmamasi gerektii ko-
nusunda da uyarida bulunmutur.
belirtmi ve iyileme süreci için vazgeçilmez olarak görmü-
tür. O ve ayni görüte olan dier hekimler pürülan yanit olu-
salamanin gerekliliini tanimlamitir. Ayrica tüm nekrotik
lokal dokularin ve yabanci maddelerin debride edilerek uzak-
latirilmasi gerekliliini de belirtmitir. Yine ayni dönemde,
Brunschwig ve Botello iyileme göstermeyen yaralarda nekro-
tik dokularin operatif debridmanini savunmulardir. 18.yy'da
Desault bu inanci tekrarlayarak, ölü dokularin uzaklatirilma-
si için incelemek üzere açik yaralarin geniletilmesini öner-
mitir. Debridman sözcüünü ilk kez kullanan da O'dur.
davilerinde zamanlamanin muhtemel etkileri, örencisi Lar-
rey tarafindan deerlendirilmitir.
yat kurtarici bir yöntem olarak nadir deildi. Amerikan ç
Savai'nda (1861-1865) açik kiriklara bali ölüm orani %26
idi. Fransa-Prusya Savai'nda (1870-1871) sepsis ve ölümü
önlemek amaciyla 13.000 ampütasyon gerçekletirilmiti.
Yine de, Billroth (1829-1894)'un alt ekstremitelerinde açik
kiriklar olan 93 hastadan 36'sinin (%39) öldüünü bildirdii
raporunda olduu gibi, ampütasyon her zaman iyilemenin
garantisi olmuyordu.