roklear, ve proksimal radioulnar olmak üzere 3 ayr> eklemi
içeren bir grup hasar> içerir. Dirsek eklemini ilgilendiren ç>-
k>klar çocuklarda s>k de¤ildir. Henrikson 1966 y>l>nda Got-
henburg,
üzerinde yapt>¤> çal>flmada sadece 45 ç>k>k vakas> ile karfl>lafl-
m>flt>r ki bu %3 görülme s>kl>¤>n> ifade etmektedir.
10 y>l>nda özellikle büyüme pla¤>>n>n kapanmaya bafllad>¤>
13-14 yafllar aras>ndad>r. Joseffson ve Nilsson
rilerinde en çok dirsek ç>k>¤>n>n sportif aktivitelerle iliflkili ol-
du¤unu göstermifllerdir.
namik veya statik olarak s>n>fland>r>labilir. Dirse¤in dinamik
ma derecesine dayal> de¤ifliklik gösteren, dirsek kaslar>d>r.
Omuz ekleminin aksine, dinamik k>s>tlay>c>lar dirsek stabili-
tesinde daha az bir öneme sahiptir. Kaslar>n, dolayl> ancak
önemli bir rolüde travma esnas>nda dirse¤in boflluktaki po-
zisyonunu belirlemesidir. Genellikle, fleksiyon ve supinasyon
stabilite pozisyonu, ekstensiyon ve pronasyon ise göreceli
instabilite pozisyonlar>d>r.
geometrisi k>smen k>s>tlanm>fl mentefle eklemi fleklindedir.
Koronoid ve olekranon yaklafl>k 180 derecelik bir yar>m dai-
re olufltururak humerusun troklea's> ile sa¤lam bir eklem ya-
p>s> oluflturur. Radius bafl>n>n konkav yap>s> konveks kapitel-
lum ile karfl> karfl>ya gelerek dirse¤in lateral yüzünün stabili-
tesini sa¤lar. Dirse¤in medial ve lateral eklem yüzlerinin ke-
mik geometrisi birbirini tamamlarken, ulnohumeral eklem