De¤erlendirme
lus, kapak lifletleri, korda tendinea, papil-
ler kaslar ve sol ventrikül duvar>ndan olu-
flur. Bu yap>sal komponentlerden birinin
anormalli¤i kapak disfonsiyonu ile sonuç-
lan>r. Mitral kapak ta posterior ve anteri-
or olmak üzere 2 ana liflet vard>r. Posteri-
or kapak genellikle 3 ayr> çentik içerir
(Carpentier taraf>ndan P
medial) ama fetal hayatta subkomissürler
de¤iflik flekillerde da¤>labilir. 1 ya da 2
komissüral çentik her bir komissürün ya-
n>nda olabilir. Normal mitral orifis alan> 4
ila 6 cm
Kardiak siklus boyunca boyutu de¤iflebi-
lir. Geç diastol faz>nda, atriojenik özellik-
ler yüzünden boyutunu önemli derecede
azaltabilir. Anterior mitral anülusun bir
k>sm>, aortik anülus ile devaml>l>k göste-
rir ve sol ve sa¤ fibröz trigon ile s>n>rlan-
m>flt>r (sa¤ fibröz trigon kalbin santral fib-
röz cismi olarak da bilinir). Anterior anü-
lusun fibröz dokusu daha fazlad>r ve daha
sabittir. Buna karfl>n geleneksel düflünce,
anterior anülusun patolojik anülar dila-
tasyona kat>ld>¤>d>r.
jitasyona ya da fonksiyonel mitral regürji-
His demeti sa¤ fibröz trigonla iliflkilidir ve
mitral kapak operasyonlar>nda zarar göre-
bilir. Herbir liflet korda tendinealar>n> an-
terolateral ve posteromedial papiller kas-
lar>n herikisinden de al>r. Ço¤unlukla ilk
s>ra corda tendinea lifletlerin serbest ke-
narlar>n>n yak>n>na tutunur. Bu ilk s>ra
kordalar kapa¤>n prolapsusunu önler.
dalar da denir) kapa¤>n ortas>nda, düz ve
pürüzlü alan>n aras>naki birleflme yerine
yak>nd>r ve sol ventrikül sistolik fonksi-
yonunu optimize eden kapak ve ventrikül
iliflkisinden sorumludur. Üçüncü s>ra
kordalar (bazal kordalar) kapaklar>n ba-
zalindedir ve ço¤unlukla posterior liflet
üzerindedir.
nundan sonra geleneksel mitral kapak
replasman>, do¤al kapak lifletlerinin ve
subvalvular aparat>n komple eksize edil-
mesi fleklinde uygun teknik olarak kabul
edildi. Lillehei ve arkadafllar> 1964'de
MVR tekni¤ini mitral lifletleri ve korda
tendinealar> koruyarak ve Star-Edward
caged-ball kullanarak ortaya koydu. 14
hastal>k küçük bir seride kordalar korun-
du¤unda, operatif mortalite daha düflük-
tü. Subvalvular aparat>n korunmas>n>n
endifle verici yan> prostetik kapa¤>n me-
kanik k>sm>n> etkilemesinden korkulma-
edildi¤i geleneksel MVR tekni¤i, bundan
sonraki 20 y>lda standart MVR tekni¤i
olarak bu yüzden kald>. Mekanik kapak-
lardaki tromboemboli ve antikoagülan
iliflkili kanamalar ve bioprotez kapaklar-
daki uzun dönem dayan>kl>l>k sorunlar>
mitral kapaklarda çok say>da güvenilir,
klinik sonuçlarla da kan>tlanan mitral ka-
pak onar>m teknikleri üretti. Kirklin'in
1972'deki görüflüne göre MVR'den sonra
mitral regürjitasyonu olan hastalarda dü-
flük dirençli sol atriyumun sistolik boflal-
mas>n>n ortadan kald>r>lmas> daima LV af-
terloadunun artmas> ile sonuçlan>r. Böyle-
ce kordalar korundu¤unda, artan sol ven-
trikül duvar stresi ve azalan LV ejeksiyon
performans>n>n sonuçta önlendi¤i do¤ru
de¤ildi. Buna karfl>n kordalar>n MVR es-
nas>nda eksizyonu, artan postoperatif LV
end-sistolik volüm ve duvar stresi ve ejek-
siyon fraksiyonundaki azalma ile iliflkili-
dir. Mitral kapak onar>mlar> bütün pato-
lojik durumlarda uygun de¤ildir, buna
karfl>n romatizmal hastal>klarla iliflkili ge-
nifl kapaklarda, infektif endokardite ba¤l>
fliddetli kapak destrüksiyonlar>nda, ante-
rior liflet prolapsusunda ve kapak dokusu
geri dönülemez biçimde zarar gördü¤ün-
de düflünülebilir. Sonuç olarak klinik ve
deneysel çal>flmalarda, çeflitli de¤iflik kor-
da korumal> MVR teknikleri tasarland> ve
araflt>r>ld>. Bugün kapak onar>m>n>n ya-