Travmatik Yaralanma, Özel Konular Giriş: Genel Bakış İskelet yaralanmasında ultrasonun klinik kullanımı giderek önem kazanmaktadır ve bu konuda pekçok yayın vardır. Ultrason özellikle vücut yüzeyine yakın yumuşak dokularda çok iyi anatomik detay göstermektedir çünkü ultrason dalgaları derin dokularda bozulmaktadır (özellikle iri hastalarda). Bu teknik iyonizan radyasyon kullanmaz ve noninvazivdir. Buna karşılık kas-iskelet ultrasonu kullanıcıya bağımlı bir yöntemdir ve öğrenme süreci çok uzundur. MR görüntülemeye ulaşmanın zor olduğu bölgelerde kas-iskelet ultrasonu problem çözücü görüntüleme yöntemi olarak gittikçe daha fazla kullanılmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri’nde MR Görüntülemenin yaygın kullanılması nedeniyle spor yaralanmalarındaki ultrason kullanımı dünyanın öbür bölümlerine göre daha geridedir. madde uygulanmaksızın eklem içi yapıların detaylı değerlendirilmesini sağlayabilir ve fibröz kıkırdak (menisküs ve labrum), kondral kıkırdak ve sinoviyal patolojiler iyi gösterilir. Bazı özel durumlar, post operatif hastalarda olduğu gibi, eklem içi kontrast uygulamasında MR’ın tanısal doğruluğunu arttırır. MR görüntüleme ayrıca kemik iliği ödemi, osteonekroz ve tümör infiltrasyonu gibi kemik iliği patolojilerinin araştırılmasında duyarlı bir yöntemdir. Fakat yer değiştirmiş bir kırık olmadığı sürece kortikal bütünlüğün bozulduğunun gösterilmesinde duyarlılığı daha azdır. Ultrason ekstremide yumuşak dokularında mükemmel yöntemlerden bir diğeridir. Fakat yukarıda belirtildiği gibi daha çok cilde yakın lezyonlarda yararlıdır. Ek olarak ultrason hareketli yapılarda gerçek zamanlı bilgi sağlar ve bu tendonların sıkışma ve sub luksasyonu gibi geçici fenomenlerin araştırılmasında önemli bilgiler verir. Ses dalgasının sert cisime penetrasyon kabiliyetinin azlığı nedeniyle kemik ve metal değerlendirmeyi güçleştirmesi ve ses dalgası derine inememesi US sınırlılığıdır. Bu nedenle ultrason genel olarak eklem içi patolojilerin değerlendirilmesinde kullanılmaz. Ayrıca ultrason hava birikimi olan alanlarda da ses dalgasının hava içinden geçişinin zayıf olması nedeniyle iyi bilgi vermez. Patoloji Birçok olguda çocuklarda yetişkinlere göre travma ve yaralanma bulguları ve etiyolojileri daha farklıdır. Çocuk hastalara özel tanımlamalar ve görüntüler uygun bölümlerde kullanılmıştır. Çocuk istismarı ve büyüme kıkırdağı yaralanmalarına ait başlıklar özel bölümlerde gösterilmiştir. Ortopedistler genellikle yaralanmaları kategorize etmek için sınıflamalar ve evreleme sistemleri kullanırlar. Bu sistemler özel yaralanmalar için uygun tedavi tanınlamada yararlıdır. Genel olarak kullanılan sınıflama ve evreleme sistemleri her yaralanma için temin edilmiş ve çizimlenmiştir. Seçilmiş Kaynaklar 1. Buckwalter KA: Current concepts and advances: computerized tomography in sports medicine. Sports Med Arthrosc. 17(1): 13-20, 2009 2. Coris EE et al: Imaging in sports medicine: an overview. Sports Med Arthrosc. 17(1):2-12, 2009 3. Jacobson JA: Musculoskeletal ultrasound: focused impact on MRI. AJR Am J Roentgenol. 193(3):619-27, 2009 4. Krug R et al: Imaging of the musculoskeletal system in vivo using ultra-high field magnetic resonance at 7 T. Invest Radiol. 44(9):613-8, 2009 5. Renner JB: Conventional radiography in musculoskeletal imaging. Radiol Clin North Am. 47(3):357-72, 2009 6. Sanchez TR et al: MR imaging of pediatric trauma. Magn Reson Imaging Clin N Am. 17(3):439-50, v, 2009 7. Sofka CM et al: The history of clinical musculoskeletal radiology. Radiol Clin North Am. 47(3):349-56, 2009 8. Gandhi RT et al: Technical considerations and potential advantages of musculoskeletal imaging at 3.0 Tesla. Semin Musculoskelet Radiol. 12(3):185-95, 2008 9. Jaramillo D et al: Pediatric musculoskeletal MRI: basic principles to optimize success. Pediatr Radiol. 38(4):379-91, 2008 10. Meyer JS et al: Musculoskeletal MR imaging at 3 T. Magn Reson Imaging Clin N Am. 16(3):533-45, vi, 2008 11. Buckwalter KA: Optimizing imaging techniques in the postoperative patient. Semin Musculoskelet Radiol. ll(3):26172, 2007 12. Illustrated Stedman’s Medical Dictionary. 24th ed. Baltimore: Williams & Wilkins, 1982 Patoloji Temelli Görüntüleme Her bölüm belirli bir durumun tanısında ve nitelendirilmesinde özgün görüntüleme tekniklerinin avantaj ve dezavantajlarının tartışmasını içermektedir. Ancak bazı durumlarda genelleme yapılmıştır. Radyografi ekstremitelerin akut travmatik yaralanmasında, primer olarak ta kırık ve çıkıkların araştırılmasında ilk tanı yöntemidir. Yumuşak doku yaralanması radyografi ile daha az açıklanabilir ve elde edilen bilgi de non spesifiktir. BT, üstün yumuşak doku dansite ayrımı ile bazı yumuşak doku değişikliklerini ayırmada yardımcı olabilir fakat esas kullanımı kemik anomalilerinin değerlendirilmesidir. Küçük kırıklar, BT ile tomografik özelliği ve üst üste gelen dokuları ayırabilme yeteneği nedeni ile radyografiden daha iyi gösterilir. BT’ye artrografi eklenmesi bazı eklem içi yapıların değerlendirilmesinde yardımcı olabilir ve rotator kılıf yırtığı, omuzda ve kalçada labrum yaralanması, dizde menisküs yaralanması ve ekstremitelerde kıkırdak yaralanmasında bilgi sağlar. MR görüntüleme, kuvvetli bir manyetik alan ve doku içindeki protonların enerji durumlarını değiştiren radyo frekans enerjisi kullanır. Kompleks mekanizma dokuların radyo frekans enerjisine yanıtındaki küçük farklılıkları saptar ve yumuşak dokularda çok detaylı bilgi sağlar. Bu yüzden, MR görüntüleme ligaman, tendon ve kas gibi yumuşak dokuların akut ve kronik yaralanmalarında esas tanı yöntemidir. Ek olarak, genellikle kontrast 1 3