olarak belirlenmifl de¤ildir ancak, uzun süreli iyileflme
ve alevlenme dönemleri fleklinde birkaç y>l devam
eder ve birden fazla bölgede ortaya ç>kar.
zaman içerisinde de¤iflti¤ine dair bulgular vard>r ve
bir bölgeden, ya da sa¤l>k merkezinden bildirilen bil-
gilerin di¤er bir bölgenin epidemiyolojisinin do¤ru
tahmin edebilmesi için kullan>lmas>n> güçlefltiren
bölgesel farkl>l>klar mevcuttur.
larda 1990-1997 y>llar> aras>nda osteomiyelit görülme
s>kl>¤>nda (özellikle AHO) %44'lük bir azalma, 1970
ve 1990 y>llar> aras>nda da %50'lik bir azalma saptan-
m>flt>r.
lar oldu¤unu bildirmifllerdir.
fl>ndan küçük çocuklarda görülmektedir.
lar>n>n %70 ila 90'>n> oluflturmaktad>r. Kas iskelet siste-
mi infeksiyonlar>na neden olan di¤er mikroorganiz-
malar>n, bu mikroorganizmalar ile karfl>laflman>n daha
kolay oldu¤u belirli yafl gruplar>ndaki çocuklarda gö-
rülme s>kl>¤> artar. Orak hücreli anemi veya ayakta de-
lici alet yaralanmas> gibi altta yatan bir hastal>¤>, ya da
yaralanmas> olan çocuklarda spesifik mikroorganiz-
malar>n oluflturdu¤u infeksiyonlara yatk>nl>k var-
d>r.
p>lmas> ve endemik çevrede yaflamak gibi baz> ender
durumlarda, nedeni belli olmayan, ya da antibiyotikle-
rin ço¤una dirençli infeksiyonlar oluflabilir.
mufltur. 1987'de Haemophilus influenzae tip b (Hib)
için konjugat afl>n>n gelifltirilmesi ve sonras>nda 1990
Kas>m'>nda bebeklerde 2. aydan itibaren kullan>m>-
n>n onaylanmas>, bu mikroorganizmadan kaynakla-
nan kemik ve eklem infeksiyonlar>n>n görülme s>kl>-
¤>nda dramatik azalmaya neden olmufltur.
Hib menenjit, epiglottidis veya pnömoni gibi major
infeksiyonlardan birine neden olmakta ve septik ar-
trit olgular>n>n %34'üne, osteomiyelit olgular>n>n
%13'üne yine bu mikroorganizma neden olmaktay-
d>.
neredeyse tamamen ortadan kald>r>lm>flt>r.
n>n gelifltirilmesi ve bebeklerde rutin kullan>m> 2 ya-
n>n> y>lda 100.000'de 50 ila 100'den y>lda 100.000'de
9'a düflürmüfltür.
si, sosyoekonomik seviyesi düflük gruptaki çocukla-
r>n afl>lanmas>ndaki yetersizlikler, küçük çocuklarda
afl>lama sürecinde afl>lar>n tamamlanmamas> sonucu
yetersiz ba¤>fl>kl>k ve afl>lama ile hedeflenen mikroor-
ganizmalar>n farkl> sufllar>n>n etken oldu¤u infeksi-
yonlar gibi nedenlerden olabilir.
n>n epidemiyolojisinin de¤iflti¤i ve esas etkenin top-
lum kaynakl> metisiline dirençli staphylcoccus aureus
(CA-MRSA) oldu¤u gösterilmifltir.
ler'den (Chicago, Atlanta, Houston ve San Antonio) el-
de edilen raporlar yatk>nl>k sa¤layacak herhangi bir
risk faktörü olmayan çocuklarda MRSA görülme s>kl>-
¤>n>n %28 ila %67 oldu¤unu bildirmektedir; bu sonuç-
lar MRSA prevalans>n> toplum kaynakl> mikroorga-
nizma olarak onaylamaktad>r. CA-MRSA infeksiyon-
lar>na ait ilk bildirilerde cilt ve yumuflak doku infeksi-
yonlar> ço¤unlukta olmas>na ra¤men, daha yeni yay>n-
lar invaziv infeksiyonlar> içermektedir. 2000-2002 y>l-
lar> aras>nda, Houston'daki Texas Children's Hospital
derin kas iskelet sistemi infeksiyonu olan 59 çocu¤un
31'inde (%53) CA-MRSA bildirmifltir. Bu seri S. aure-
us'un neden oldu¤u kas iskelet sistemi infeksiyonla-
r>nda komplikasyonlar>n geliflmesi ile bakteriyel virü-
lans özellikleri aras>ndaki iliflkiyi gösteren ilk yay>nd>r.
(%27), tibia (%22) ve fibula (%5)] üst ekstremiteden
[humerus (%12), radius (%4) ve ulna (%3)] daha s>k
yerleflir ve genellikle uzun kemiklerin metafiz k>sm>-
n> tutar.
mik infeksiyonu görülme s>kl>¤> ise, pelvis osteomi-
yeliti %10 ila %11, kalkaneus osteomiyeliti %7 ila
%8, elde %5 ve vertebra osteomiyeliti veya diskit %2
fleklinde bildirilmifltir.
fl>na osteomiyelit olgular> bildirilmifltir.
komflu bölgelerdeki infeksiyonun yerel istilas> yoluy-
la veya aç>k k>r>k, ya da delici ayak yaralanmalar> gibi
travmalar sonucu do¤rudan ekme yoluyla gelebilir.
baflka infeksiyonlar>n kan ak>m>na kar>flmas> sonucu
olabilece¤i gibi difl f>rçalama ve Valsalva benzeri ma-
nevralar gibi günlük aktivitelerle iliflkili de olabilir.
k>n bölgede düz, dar arterioller halinde gelip halkal>
yap>ya dönüflen ve daha genifl venöz sinüzoidlerle
birleflen besleyici arterlerin dallar> yoluyla ulaflt>¤> sa-
n>lmaktad>r (fiekil 35-1).