ve tedavisinin standardize edilmesi zordur. Nel-
son'un, bu zor ve karmafl>k hastal>klar>n tan>s>nda
"yemek kitaplar>ndaki tariflere" benzer yaklafl>mdan
kaç>n>lmas> gerekti¤i önerisi genel kabul görmekte-
dir.
li klinik muayene yapmak ve detaylara özen göster-
mek gerekmektedir.
r>n>n ço¤una do¤ru tan> konulmas> ve zaman>nda te-
davi edilmesi için gerekli düzenli metodoloji ile do-
nanm>fl durumday>z ve çocuk hastalar>n ço¤unda
tam iyileflme ve mükemmel klinik sonuçlar öngör-
mekteyiz. Çocuklarda septik artritin tedavisi için son
dönemlerde yay>nlanan klinik uygulama klavuzu kas
iskelet infeksiyonlar>n>n tedavisine organize, disip-
linleraras> ve kan>ta dayal> bir yaklafl>m sa¤layabilme
potansiyelini göstermektedir.
lifltirilmesi ve çocuklarla ilgilenen tüm doktorlar>n bu
hastal>k hakk>ndaki fark>ndal>klar>n> art>rmaya yöne-
liktir; osteomiyelitli çocuklar>n yaklafl>k %6's>n> etki-
lemeye devam eden kal>c> sekelleri önlemek ve kötü
sonuçlar> düzeltmek için, erken tan> ve uygun tedavi
gereklidir.
feksiyonlar>n>n nedeni olarak karfl>m>za ç>kmas>-
d>r.
dan sorumlu olabilecek virülans faktörlerinin tan>m-
lanmas> konusunda devrim mahiyeti tafl>yan aç>l>m-
lara yol açmas> beklenebilir.
nümlerde, de¤iflik fliddetlerde ve tedaviye farkl> yan>t
veren hastal>klar olarak ortaya ç>karlar. Bu hastal>klar
osteomiyelit (kemik infeksiyonu), septik artrit (eklem
infeksiyonu), piyomyosit (kas infeksiyonu) ve septik
bursit, nekrotizan fasit, abse, purpura fulminans gibi
di¤er derin yumuflak doku infeksiyonlar>d>r. Bu bö-
lüm, çocuklarda en s>k görülen kas iskelet sistemi in-
feksiyonlar>n>n epidemiyolojisi, patogenezi, s>n>flan-
d>r>lmas>, de¤erlendirip tan> konulmas>, tedavisi ve
komplikasyonlar>n> içermektedir.
tedaviye yan>t>na göre 4 farkl> s>n>fa ayr>l>r: akut he-
matojen osteomiyelit (AHO), subakut osteomiyelit,
kronik osteomiyelit ve kronik rekürren multifokal os-
teomiyelit (KRMO). AHO'de, genellikle çocukta hasta-
l>¤>n birkaç gün içerisinde ani ortaya ç>k>fl> ve lokalize
semptomlar gözlenmektedir. Subakut ostemiyelitte ise
tam tersine, semptomlar>n belirsiz ve asgari olmas> ai-
lenin veya doktorun çocu¤un durumunu gözden ka-
ç>rmas>na ya da önem vermemesine neden olur ve
hastalar>n, semptomlar>n ortaya ç>k>fl>ndan 2 hafta hat-
ta daha uzun süre t>bbi tedavi almamalar>na sebep
olur. Kronik osteomiyelit ise genellikle AHO'in orta-
dan kald>r>lamams> sonucu geliflen bir durumdur; ay-
lar hatta y>llarca devam edebilir ve hastal>¤>n karakte-
ristik klinik bulgusu olan "ölü kemik (sekestrum)" ve
bunu çevreleyen "reaktif yeni kemik (involukrum)"
Zor Anatomik Bölgelerde Yerleflik