- Page 1
- Page 2 - Page 3 - Page 4 - Page 5 - Page 6 - Page 7 - Page 8 - Page 9 - Page 10 - Page 11 - Page 12 - Page 13 - Page 14 - Page 15 - Page 16 - Page 17 - Page 18 - Page 19 - Page 20 - Page 21 - Page 22 - Page 23 - Page 24 - Page 25 - Page 26 - Page 27 - Page 28 - Page 29 - Page 30 - Page 31 - Page 32 - Page 33 - Page 34 - Page 35 - Page 36 - Page 37 - Page 38 - Page 39 - Page 40 - Page 41 - Page 42 - Page 43 - Page 44 - Page 45 - Page 46 - Page 47 - Page 48 - Page 49 - Page 50 - Page 51 - Page 52 - Page 53 - Page 54 - Page 55 - Page 56 - Page 57 - Page 58 - Page 59 - Page 60 - Page 61 - Page 62 - Page 63 - Page 64 - Page 65 - Page 66 - Page 67 - Page 68 - Page 69 - Page 70 - Page 71 - Page 72 - Page 73 - Page 74 - Page 75 - Page 76 - Page 77 - Page 78 - Page 79 - Page 80 - Page 81 - Page 82 - Page 83 - Page 84 - Page 85 - Page 86 - Page 87 - Page 88 - Flash version © UniFlip.com |
![]()
444
A‹LE HEK‹ML‹⁄‹
• Atefl, döküntü ve miyalji yak›nmalar›yla gelen hastalarda akut HIV enfeksiyonu tan›s›n› göz önünde bulundur. HIV aç›s›ndan risk faktörlerini de¤erlendir (ÖG C ). • Pamukçuk, pnömoni ve herpes enfeksiyonlar› olan hastalarda HIV enfeksiyonu ihtimalini göz önünde bulundur (ÖG C ). Antiretroviral tedavi, sadece hayat boyu çoklu ilaç tedavisi almas› planlanan hastalarda bafllanmal›d›r (ÖG C ). HIV tedavisinde uzmanlarla konsültasyon faydal› olacakt›r (ÖG A ). • Akut HIV enfeksiyonunun tedavisi tart›flmal›d›r ve genellikle tavsiye edilmez (ÖG B ). • Antiretroviral tedavi, uzman konsültasyonu gerektiren özel durumlar hariç akut olarak hastaneye yat›r›lm›fl hastalarda bafllanmamal›d›r (ÖG B ). E¤er karar tedavinin ertelenmesi yönünde ise, direnç testi yine de düflünülmelidir (ÖG C ). • Akut olarak hastaneye yat›r›lm›fl hastalarda, ciddi toksisite bulgular› olmad›¤› sürece antiretroviral tedaviyi kesmeyin (ÖG A ). • Antiretroviral ilaç baflar›s›zl›¤›, tedavi protokollerine sad›k kalmaman›n veya virolojik direncin bir sonucu olabilir. Direnç testi, tedavi seçeneklerine karar verme konusunda yard›mc› olabilir (ÖG A ).
I. Girifl A. Tan›m. HIV hastal›¤›, insan immün yetmezlik virüsü olarak adland›r›lan bir retrovirüsün sebep oldu¤u kronik ve ilerleyici bir hastal›kt›r. Karakteristik f›rsatç› enfeksiyonlardan biri olarak tan›mlanan AIDS [örne¤in, Pneumocystis jiroveci olarak da bilinen Pneumocystis pneumonia (PCP), spesifik kanserler (örne¤in, Kaposi sarkomu), nörolojik durumlar (örne¤in, HIV ile iliflkili ensefalopati) tükenmifllik sendromu veya her mikrolitrede 200 hücreden az CD4+ lenfosit say›m›] HIV hastal›¤›n›n ileri bir aflamas›d›r. 1. Akut sendrom. Genellikle HIV enfeksiyonunu takiben yaklafl›k 2-4 hafta içerisinde oluflan bu sendromu tan›mlamak non-spesifik tabiat›ndan dolay› oldukça zordur. Belirti ve bulgular› pek çok viral sendromunkilerle benzerlik gösterir. Atefl, makülopapüler döküntü, bo¤az a¤r›s›, lenfadenopati, a¤›zda ya da genital bölgede ülser, bafl a¤r›s›, k›r›kl›k, eklem ve kas a¤r›s› görülebilir. Akut viral belirtiler sürecinde görülen a¤›z ülserleri ve HIV enfeksiyonu ile uyumlu risk faktörleri, laboratuvar onay› sürecinde patognomik olarak düflünülür. Kar›n kramplar›, ishal, aseptik menenjit, ensefalopati ve nöropatiler nadiren görülürler. Akut HIV sendromu, 1-2 hafta içerisinde kendili¤inden iyileflir. 2. Belirtisiz HIV enfeksiyonu. Enfeksiyondan sonra, 5-10 y›l sürebilen belirtisiz bir dönem geçer. Enfeksiyonun sürmesine ve virüsün ço¤almaya devam etmesine ra¤men, immünolojik sistem nispeten sa¤lam kalmaya devam eder. 3. Belirtili HIV enfeksiyonu. A¤›zda kandidiyazis (pamukçuk), a¤›zda tüylü lökoplaki, yayg›n lenfadenopati ve trombositopeni gibi durumlar, genellikle AIDS’in klinik gelifliminin önüne geçerler. Ayr›ca bu durumlar HIV ile enfekte olmam›fl kiflilerde de görülebilir, dolay›s›yla bunlar›n tek bafllar›na mevcudiyeti HIV enfeksiyonu anlam›na gelmez. 4. AIDS. Klinik AIDS spesifik f›rsatç› enfeksiyonlar, tükenmifllik sendromu, kanserler ve ensefalopatinin efllik etti¤i ileri derecede immün yetmezlikle karakterizedir. AIDS, ayr›ca her mikrolitrede ≤200 hücre kadar CD4+ (T-helper) lenfosit say›m› olarak da tan›mlan›r. 5. Çocuklarda AIDS a. AIDS’li bebekler ve çocuklarda tekrarlayan bakteriyel enfeksiyonlar, lenfadenopati, pnömoni, büyüme ve geliflme gerili¤i veya davran›flsal problemler ortaya ç›kar. Pediatrik AIDS uzmanlar› ile konsültasyon genel olarak tedaviye yön vermek ve klinik çal›flmalar› düzenlemek ad›na gereklidir (ÖG C ). b. HIV’li çocuklara uygulanacak immünizasyon program›, Bölüm 101’de bulunan standart programlara göre farkl›l›k gösterir. Oral çocuk felci afl›s›, AIDS’li çocuklarda veya çocuklar› HIV ile enfekte olmufl ya da oldu¤undan flüphe edilen ailelerde kullan›lmamal›d›r (ÖG B ). B. Epidemiyoloji 1. Prevalans. 2005 y›l›n›n sonunda, Amerika Birleflik Devletlerinde AIDS/HIV’li yaklafl›k 470.000 eriflkin ve 5000’den fazla HIV’li çocuk yafl›yordu. Yo¤un test ve tedavi çal›flmalar› sayesinde, 2000 y›l›ndan beri y›ll›k 200’den az yeni vertikal geçifl meydana gelmifltir.
|