1: KARIN A⁄RISI 5 de¤ifltirme veya ›s› uygulama a¤r›y› geçirebilir. Carnett belirtisinin pozitif olmas› (kar›n duvar›n›n gerilmesi ile hassasiyetin ço¤almas›) ortaya ç›kabilir. Yararl› önlemler flunlard›r: NSA‹‹’ler (örne¤in, a¤›zdan ibuprofen 400-600 mg günde 3 defa), kas gevfleticiler (örne¤in, siklobenzapirin 10 mg günde 3 defa, metakarbamol 1000 mg günde 4 defa), antidepresanlar (örne¤in, amitriptilin), etil klorid ya da %0.025’lik kapsaisin kremin bölgesel uygulanmas› ve %0.35’lik bupivakain hidroklorid + triamsinolon 10 ile 40 mg (en etkili). ‹NFLAMATUAR BA⁄IRSAK HASTALI⁄I Kronik kar›n a¤r›s›, Crohn hastal›¤›nda ülseratif kolitte oldu¤undan daha s›kt›r ve sa¤ alt kadranda lokalizedir. Atefl, kilo kayb›, artralji ve kronik ishalin (kanl› ve mukuslu) yan›nda ekstraintestinal bulgular da (artraljiler, deri ülserleri, görme bozukluklar›) olabilir. Deri de¤ifliklikleri (piyoderma gangrenozum, eritema nodozum) ve göz de¤ifliklikleri (irit) görülebilir. Crohn hastal›¤›nda, sa¤ alt kadranda bir kitle (kal›nlaflm›fl terminal ileum ve çekum) palpe edilebilir. Anemi, düflük serum albumini, artm›fl C-reaktif protein seviyesi ve sedimentasyon h›z› s›k görülür. Kontrastl› baryum çal›flmalar› ve kolonoskopi tan› koydurucudur. Tedavi 5-aminosalisilik asit, steroidler ve azatiopirin ya da 6-merkaptopurin gibi immünsupresanlardan oluflan uzun süreli ilaçlar› içerir. T›kanma, fistül oluflmas› veya ilaç tedavisine cevap al›namamas› durumunda ablatif cerrahi (sa¤ hemikolektomi) gerekli olabilir. KRON‹K KARIN A⁄RISI Kronik a¤r›, 3-6 ayd›r süren ve hastalar›n günlük yaflam aktiviterini etkileyen a¤r› olarak tan›mlan›r. De¤erlendirme gastrointestinal sebeplerin d›fllanmas› ile bafllar. Kan say›m›, eritrosit sedimentasyon h›z›, rutin biyokimyasal tetkikler, düz kar›n grafisi, kar›n ultrasonu ve kolonoskopi en ciddi sebepleri d›fllar. ‹lk de¤erlendirmede spesifik bir patolojinin varl›¤› gösterildi¤inde, özel testler (örne¤in, endoskopik retrograd kolanjiopankreatogram, anjiografi) düflünülebilir. Çocuklarda, intestinal olmayan sebepleri d›fllamak için ilk olarak genellikle kar›n ve pelvis ultransonografisi yap›l›r. En iyi tedavi a¤r› gerçe¤inin kabul edilmesi, altta yatan ciddi bir bozukluk ihtimalinin olmad›¤› hakk›nda hastaya güven verilmesi, hastan›n günlük ifllevlerine a¤r›n›n etkisini en aza indirmek için uygun amaçlar›n belirlenmesi, testlerin en aza indirilmesi ve erken multisisipliner bir yaklafl›mla a¤r›n›n tedavi edilmesinin birlefltirilmesidir. Psikolojik de¤erlendirme ve tedavi, a¤r› kesicilere ek olarak a¤›zdan antideprasanlar›n kullan›lmas› (örne¤in, amitriptilin 25-50 mg yatmadan önce) ve bir a¤r› uzman›na sevk gerekli olabilir. Çocuklarda tekrarlayan kar›n a¤r›s› sendromu belirsizdir; yemekler, aktivite ya da d›flk› paterni ile iliflkisi yoktur ve hastalar› uykudan uyand›rmaz. Bazen epigastrik bölgede bildirilir. Solukluk, bulant›, bafl dönmesi, bafl a¤r›s› ve yorgunluk görülebilir. Aile öyküsünde fonksiyonel ba¤›rsak hastal›klar› s›kl›kla pozitiftir. Çocuklarda ciddi hastal›k göstergeleri kusma, orta hattan uzakta lokalize a¤r›, ba¤›rsak al›flkanl›klar›n›n de¤iflmesi, büyüme bozuklu¤u, gece epizotlar›, a¤r›n›n yay›lmas›, idrar kaç›rma, sistemik belirtilerin olmas›, peptik ülser ve ‹BH aile öyküsünün olmas›d›r. Ampirik müdahale (laktoz eliminasyon çal›flmas›, afl›r› meyve suyu al›m›n›n azalt›lmas›, kab›zl›kta lifli g›dalar›n eklenmesi) ve davran›fl ve psikolojik yönetime al›nan cevab›n yan›nda, tan› ve tedavi seçenekleri hakk›nda çocuk ve anne-baban›n e¤itilmesi de¤erlidir. Belirti günlü¤ü, tan› sürecinde çocu¤un aktif bir rol almas›na izin verir. Belirti günlü¤ü, çocu¤un normal rutin okul aktiviteleri ve diyetini sürdürmesi için önemlidir. A. Hematolojik testler. Akut kar›n a¤r›s›nda bafllang›çtaki laboratuvar testleri; tam kan say›m›, serum rutin biyokimyasal testleri (elektrolitler, serum glukozu, karaci¤er ve böbrek fonksiyon testleri, amilaz ve lipaz), idrar analizi, yafll›larda veya ilaç öyküsüne göre gerekli ise koagülasyon testleri ve do¤urganl›k ça¤›ndaki kad›nlarda gebelik testini içermelidir. Çocuklarda tam kan say›m›, idrar analizi, idrar kültürü ve d›flk› hemokültürü haricindeki araflt›rmalar klinik olarak flüphelenilen spesifik patolojiye göre seçilir (pelvik a¤r› ve apandisitte ultrasonografi, gastrointestinal kaynakl› bir a¤r›dan flüphelenilmesi durumunda endoskopik de¤erlendirme). Kanamadan flüphe-