- Page 1
- Page 2 - Page 3 - Page 4 - Page 5 - Page 6 - Page 7 - Page 8 - Page 9 - Page 10 - Page 11 - Page 12 - Page 13 - Page 14 - Page 15 - Page 16 - Page 17 - Page 18 - Page 19 - Page 20 - Page 21 - Page 22 - Page 23 - Page 24 - Page 25 - Page 26 - Page 27 - Page 28 - Page 29 - Page 30 - Page 31 - Page 32 - Page 33 - Page 34 - Page 35 - Page 36 - Page 37 - Page 38 - Page 39 - Page 40 - Page 41 - Page 42 - Page 43 - Page 44 - Page 45 - Page 46 - Page 47 - Page 48 - Page 49 - Page 50 - Page 51 - Page 52 - Page 53 - Page 54 - Page 55 - Page 56 - Page 57 - Page 58 - Page 59 - Page 60 - Page 61 - Page 62 - Page 63 - Page 64 - Page 65 - Page 66 - Page 67 - Page 68 - Page 69 - Page 70 - Page 71 - Page 72 - Page 73 - Page 74 - Page 75 - Page 76 - Page 77 - Page 78 - Page 79 - Page 80 - Page 81 - Page 82 - Page 83 - Page 84 - Page 85 - Page 86 - Page 87 - Page 88 - Page 89 - Page 90 - Page 91 - Page 92 - Page 93 - Page 94 - Page 95 - Page 96 - Page 97 - Page 98 - Page 99 - Page 100 - Page 101 - Page 102 - Page 103 - Page 104 - Flash version © UniFlip.com |
![]()
484
AMER‹KAN PS‹K‹YATR‹ B‹RL‹⁄‹ PS‹K‹YATR‹ ‹Ç‹N KURUL SINAVLARI HAZIRLIK VE GÖZDEN GEÇ‹RME KILAVUZU
TABLO 28-1. Uyum bozukluklar› için DSM-IV-
TR tan› ölçütleri
A. Stres etken(ler)inin bafllang›c›ndan sonraki 3 ay içinde, gösterilebilir stres etken(ler)ine bir tepki olarak duygusal yada davran›flsal belirtilerin geliflmesi. B. Afla¤›dakilerden birinin varl›¤› ile kan›tland›¤› üzere bu belirtiler yada davran›fllar klinik aç›dan önemlidir: 1) stres etkeniyle karfl› karfl›ya kalma sonucu ortaya ç›kmas› beklenene göre çok daha afl›r›, belirgin s›k›nt› 2) toplumsal yada mesleki (e¤itimle ilgili) ifllevsellikte belirgin bozulma C. Stresle iliflkili bozukluk baflka özgül bir Eksen I bozuklu¤u için tan› ölçütlerini karfl›lamaz ve sadece önceden var olan bir Eksen I yada Eksen II bozuklu¤unun bir alevlenmesi de¤ildir. D. Bu belirtiler yas› göstermemektedir. E. Stres etkeni (ya da bunun sonuçlar›) bir kez sonlan›nca belirtiler ek bir 6 ayl›k süreden daha uzun sürmez. Varsa belirtiniz: Akut: bu bozukluk 6 aydan daha k›sa sürerse Kronik: bu bozukluk 6 aydan daha uzun sürerse Uyum bozukluklar› önde gelen belirtilere göre seçilen alt tipe göre kodlan›r. Özgül stres kayna¤› (kaynaklar›) Eksen IV’te belirtilebilir. 309.0 Depresif duygudurum ile giden 309.24 Anksiyete ile giden 309.28 Kar›fl›k anksiyete ve depresif duygudurum ile giden 309.3 Davran›m bozuklu¤u ile giden 309.4 Kar›fl›k duygu ve davran›m bozuklu¤u ile giden 309. 9 Belirlenmemifl
daha özgül olarak kullan›lmaya haz›rlanm›fl ölçütleri karfl›lamada henüz yetersiz olan belirti profili olan psikiyatrik durumlar› s›n›fland›rmak için düzenlenmifltir fakat bu 1) klinik olarak anlaml›d›r ve meseledeki stresöre normal yan›tta afl›r›l›k olarak kabul edilir (kültür hesaba kat›larak), 2) bozulmufl mesleki veya kifliler aras› ifllevsellikle iliflkilidir ve 3) sadece t›bbi dikkat gerektiren psikososyal bir problemin (V kodu) sonucu de¤ildir (ör., uyum gösterememe, yaflam evreleri problemi). Uyum bozuklu¤u tan›s›n› karakterize eden özgüllü¤ün yoklu¤uyla bunu di¤er psikiyatrik sendromlardan do¤ru bir flekilde ay›rdetmek s›kl›kla güçtür. Spalletta ve ark. (1996) major depresyon, distimi ve uyum bozuklu¤unu ay›rdetmede intihar davran›fl›n›n de¤erlendirilmesinin önemli bir araç oldu¤unu gözlemlemifltir. Ayr›ca, uyum bozuklu¤u olan hastalar›n, ço¤unlu¤u kendi kendini zehirleme olmak üzere, kasti olarak kendine zarar verme tan›s›n› en yayg›n olarak alanlar aras›nda oldu¤u gözlemlenmifltir (Vlachos ve ark. 1994). Dolay›s›yla, kasti olarak kendi kendine zarar verme bu hastalarda daha yayg›nd›r (Vlachos ve ark. 1994), halbuki intihar davran›fl› oran›n›n depresif hastalarda daha yüksek oldu¤u bulunmufltur (Spalletta ve ark. 1996). Daha yak›n zamanda yap›lan bir çal›flmada, Casey ve ark. (2006) uyum bozuklu¤unu di¤er depresif epizodlardan ay›rdedebilecek de¤iflkenleri de¤erlendirmifltir. Hastalar depresyon fliddeti için Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile taranm›fl ve daha sonra uyum bozuklu¤u varl›¤›n› de¤erlendiren sorular içeren Nöropsikiyatride Klinik De¤erlendirme Çizelgesi ile görüflülmüfltür. Yazarlar uyum bozuklu¤unu di¤er depresif epizodlardan ay›rdeden, bafllang›çtaki BDE skor fliddeti de dahil olmak üzere herhangi bir ba¤›ms›z de¤iflken bulamam›flt›r.
Epidemiyoloji
Andreasen ve Wasek (1980) yatarak tedavi gören ve ayaktan hasta örnekleminin %5’inin uyum bozuklu¤u tan›s› ald›¤›n› bildirmifltir. Fabrega ve ark. (1987) bir ayaktan hasta klini¤indeki (tan› ve de¤erlendirme merkezi) hasta örnekleminin %2.3’ünün Eksen I ve Eksen II’de baflka bir tan› olmaks›z›n uyum bozuklu¤u ölçütlerini karfl›lad›¤›n›; %20’sinin di¤er Eksen I tan›lar› (ör., Eksen I komorbiditeleri) ile birlikte uyum bozuklu¤u tan›s› ald›¤›n› gözlemlemifltir. Tam teflekküllü hastane psikiyatri konsültasyonu populasyonlar›nda uyum bozuklu¤u tan›s› %21.5 (Popkin ve ark. 1990), %18.5 (Foster ve Oxman 1994), ve %11.5 (Snyder ve Strain 1989) dir.
resyon veya travma sonras› stres bozuklu¤u hastalar›ndan ay›rdetmemifltir. ‹kincisi, önemli bir ak›l hastal›¤› için ölçütleri doldurmayan ancak müdahale ve/veya tedavi gerektiren ciddi (yada yeni bafllayan) semptomatoloji gösteren sendromlar›n s›n›fland›rmas›nda yanl›fl olarak “eflikalt›” gibi görülebilir ve sa¤l›k çal›flanlar› ve üçüncü flah›slar taraf›ndan eflikalt› bir ilgi gösterilebilir. Böylece, uyum bozuklu¤u kavram› ana sendromlar için
|