Intussen geneest de fractuur op natuurlijke wijze.
De op maat vervaardigde TLSO's (thoracolumbosacrale
orthesen) worden niet vaak gebruikt. Men doet meestal
beroep op prefab driepuntsextensiebraces van het jewett
type (Figuur 1) of op CASH (Cruciform Anterior Spinal
Hyperextension) (Figuur 2).
ling. Steuncorsetten zijn moeilijk aan te passen bij obese
patiënten, veel mensen verdragen ze niet en het is niet al
tijd evident om de brace zelf aan en uit te doen. Vaak blijft
hij in de kast liggen...
Er is op dit moment slechts één RCT die het gebruik van
een brace bij patiënten met wervelindeukingen controleer-
de (15). De auteurs concludeerden dat bij vrouwen ouder
dan 50 jaar met postmenopauzale osteoporose en pijnlijke
wervelindeukingen, het dragen van een thoracolumbaal
extensiecorset gedurende zes maanden de kracht van de
rompspieren verbeterde en dus ook de houding. De ver
mindering van de pijn leidde tot een verbetering van de
levenskwaliteit en het welbevinden, en resulteerde in meer
mobiliteit en activiteit.
Hoewel braces en corsetten zeer veel gebruikt worden, is
er weinig of geen bewijs dat deze behandelingen efficiënt
zijn (16).
verbeteren van de axiale spierkracht en het verzekeren van
een correct alignement van de wervelkolom.
Fysiotherapie en vooral bewegingstherapie spelen een be
langrijke rol in de behandeling van osteoporose in het alge
meen en van pijnlijke wervelindeukingen in het bijzonder
(14). Vooreerst zal het aanleren hoe activiteiten van het
dagelijkse leven (ADL) zonder pijn worden uitgevoerd,
bijdragen tot het verbeteren van de mobiliteit en de func
tionaliteit. Oefentherapie werkt ook pijnstillend omdat
sterkere rugspieren de flexiekrachten op de wervelkolom
tegengaan. Oefenen van de rugextensoren geeft ook het
bijkomende voordeel dat een verbeterde spierkracht de
lichaamshouding verbetert en de kyfose vermindert. Ver
minderen van kyfose verlicht ook de pijn.
Aerobe oefeningen verstevigen lokaal de spieren, maar ook
algemeen de conditie en het uithoudingsvermogen. Dit
heeft een gunstig effect op het evenwicht en de valneiging,
en ook op de botdensiteit.
Sinaki heeft in en prospectieve studie aangetoond dat een
oefenprogramma van de spinale extensoren en het verbe
teren van de dynamische proprioceptie een gunstig effect
heeft op de botdensiteit en op het risico op ontwikkelen
van wervelindeukingsfracturen (17).