background image
OrthO-rheumatO | VOL 10 | Nr 4 | 2012
13
met polyethyleenglycol geconjugeerd Fab'-anti-TNFa
fragment certolizumab pegol. Met de twee eerste thera
peutica werden tot nog toe uiteenlopende resultaten ge
rapporteerd bij patiënten met inflammatoire myopathieën
(8-15) (Tabel). Verschillende klinische fase 2studies
werden reeds opgestart, maar in het algemeen hebben
die te lijden onder een lage inclusie rate en hoge drop-out
rate, vooral door het verergeren van de ziektesymptomen
en bijwerkingen. Desalniettemin zou anti-TNFatherapie
een gedeelte van de patiënten met inflammatoire myo
pathieën ten goede kunnen komen. Het identificeren van
de responsieve patiënten blijft moeilijk, aangezien er nog
geen specifieke biomarker kon worden aangetoond die de
therapeutische uitkomst kan voorspellen.
tnfsf1/3 ­ lymfotoxIne a en b
Lymfotoxine en zijn noodzakelijk voor het opwekken
van een krachtige immuunrespons en spelen een sleutel
rol in de lymfoïde organogenese en organisatie. Lymfo
toxines zijn belangrijke factoren in de ontwikkeling
van chronische inflammatie bij de inflammatoire myo-
pathieën. Lymfotoxine wordt in verband gebracht met
de cytotoxische respons van CD8+ T-cellen jegens niet-
necrotische spiervezels bij PM (16). Lymfotoxine is toe-
genomen in spierweefsels van DMpatiënten, waar het
teruggevonden wordt in bloedvaten en intramusculaire
folliculaire structuren. Die laatsten bevatten grote aantal
len T-cellen, B-cellen en dendritische cellen georganiseerd
in functionele compartimenten (17). Recente data tonen
aan dat lymfotoxine een vroege marker is voor inflam
matoire myopathieën en spierdystrofie (18). Lymfotoxines
zijn belangrijke targets voor suppressie van inflammatie
in auto-immune aandoeningen: de receptorantagonist
LTR:Ig vertraagt de ziekteprogressie in diermodellen.
In humane reumatoïde artritis echter, waar verhoogde
expressie van lymfotoxine en lymfotoxine wordt
gevonden in het synovium, haalde LTR:Ig de klinische
eindpunten niet in een fase 2bstudie.
tnfsf4 - ox40l
Het transmembranaire glycoproteïne OX40L bevordert
de klonale expansie van Tcellen, wat leidt tot langdurige
Tcelactivering en ontwikkeling van Tgeheugencellen. De
receptor OX40 vinden we terug op geactiveerde T-cellen,
B-cellen en vasculaire endotheelcellen. In PM-spierweefsel
is de OX40-receptor aanwezig op endomysiale mononu
cleaire cellen ter hoogte van de perivasculaire infiltraten. Het
betreft vooral CD4+ cellen, enkele zijn CD8+ cytotoxische
Tcellen. Autoagressieve immuuncellen die nietnecrotische
spiervezels invaderen zijn steeds OX40-negatief (19).
tnfsf5 - cd40l
CD40L wordt geproduceerd door geactiveerde, voorname
lijk CD4+, T-cellen. De receptor CD40 vinden we terug op
antigenpresenterende cellen en endotheelcellen. CD40L
zorgt voor de opregulatie van adhesiemoleculen, alsook
voor de productie van monocyte chemoattractant protein
1
(CCL2) in het vasculaire endotheel. Een gedeelte van de
inflammatoire cellen in weefsel met inflammatoire myo
pathieën is CD40L-positief, waarvan de meerderheid uit
CD4+ cellen bestaat. Bovendien brengt een deel van de
spiervezels in PM/DM-weefsel CD40 tot expressie (20).
Deze inductie van het pro-inflammatoire CD40/CD40L-
systeem draagt mogelijk bij tot rekrutering en activering
van T-cellen in spierweefsel bij inflammatoire myopathieën.
tnfsf6 - fasl
FasL wordt geproduceerd door geactiveerde Tcellen en
NKcellen. De Fasreceptor is constitutief aanwezig op de
meeste celtypes. FasL/Fas-binding veroorzaakt cellulaire
apoptose. Een rol voor dit systeem in de inflammatoire
myopathieën wordt vermoed, al is apoptose geen promi
nente karakteristiek van deze aandoeningen. Data omtrent
Fas/FasL-expressie in inflammatoire myopathieën zijn
bovendien wat contradictorisch. FasL werd beschreven als
afwezig in inflammatoire myopathieën (21) of aanwezig in
sommige Tcellen (16, 22). Fasexpressie werd gerappor
teerd met variabele frequenties, maar het sarcolemma van
de regenerende spiervezels blijkt de belangrijkste bron.
Ook enkele nietnecrotische geïnvadeerde spiervezels in
PM/IBM en sommige atrofe perifasciculaire spiervezels
in DM zijn Fas-positief (21,23-24). Serologische studies
rapporteren onveranderde FasL, maar significant hogere
Fas-niveaus bij PM/DM-patiënten ten opzichte van ge-
zonde controles (25).
tnfsf7 - cd27l
CD27L wordt geproduceerd door T-cellen, B-cellen en NK-
cellen Het is een molecule die costimulerend op Tcellen
inwerkt en de vorming van effectorTcellen en Tgeheu
gencellen bevordert. In B-cellen bevordert CD27L de dif
ferentiatie tot antilichaamproducerende plasmacellen en
B-geheugencellen, en de vorming van germinale centra. De
CD27-receptor komt constitutief tot expressie op rustende
T-cellen en wordt opgereguleerd bij activering. Slechts
weinig informatie is momenteel beschikbaar over CD27L-
expressie bij de inflammatoire myopathieën. In een studie
bij patiënten met systemische lupus erythematosus, was
bij de DM-patiënt die werd geïncludeerd CD27L niet toe
genomen op de perifere CD4+ cellen (26).