EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Eén filmomhulde tablet bevat 1884,60 mg glucosa-
minesulfaat natriumchloride, equivalent aan 1500 mg glucosaminesulfaat of 1178 mg
glucosamine. Hulpstof: natrium 151 mg.
breukstreep is alleen om het breken te vereenvoudigen zodat het inslikken makkelijker gaat en niet voor de
verdeling in gelijke doses.
(vooral van pijnklachten) kan soms pas na een aantal weken behandeling merkbaar zijn, en in sommige
gevallen duurt het zelfs langer. Indien er na 2-3 maanden geen verlichting van symptomen optreedt, dient
verdere behandeling met glucosamine opnieuw geëvalueerd te worden. De tabletten kunnen met of zonder
voedsel worden ingenomen.
de dosering aan te passen voor de behandeling van verder gezonde, oudere patiënten. Kinderen en
adolescenten:
leverfunctie:
ven, aangezien geen on-
derzoek is verricht binnen
deze groep.
te worden gebruikt door pa-
tiënten die allergisch zijn
voor schaaldieren, aange-
zien het actieve bestanddeel
afkomstig is van schaaldie-
ren. Overgevoeligheid voor
het werkzame bestanddeel
of voor één van de hulp-
stoffen. Kinderen jonger dan
twee jaar.
werkingen die verband hou-
den met de behandeling
met glucosamine zijn mis-
selijkheid, buikpijn, indi-
gestie, constipatie en diar-
bijwerkingen zijn over het algemeen mild en van voorbijgaande aard. In de onderstaande tabel worden alle
causale bijwerkingen gerangschikt per orgaanklasse en frequentie (zeer vaak 1/10; vaak 1/100, <1/10;
en ontoereikende controle van diabetes mellitus zijn gerapporteerd, maar het causale verband is nog niet
vastgesteld. Dolenio kan een verhoging van leverenzymen en zelden geelzucht veroorzaken.
Frequentie is onbekend.
mg, filmomhulde tabletten blisterverpakking: BE381227
DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Goedkeuringsdatum: 04/2012
AFLEVERINGSWIJZE: VRIJE AFLEVERING
gegevens niet worden bepaald)
Ademhalingsstelsel-,
aandoeningen
Maagdarmstelselaan- Misselijkheid
Indigestie
Diarree
Constipatie
instrumenten om de ziekteactiviteit bij reumatoïde artritis te meten, en vaardigde richtlijnen uit voor hun gebruik
in de klinische praktijk. Arthritis Care & Research publiceert ze.
met reumatoïde artritis vereenvoudigt het maken van kli
nische beslissingen. Nochtans ontbreekt het momenteel
aan richtlijnen die voorschrijven welke meetinstrumen
ten hiertoe het best worden aangewend in de klinische
praktijk. Om die reden stelde de ACR een werkgroep
samen die de opdracht kreeg de bestaande meetinstru
menten te evalueren en op basis hiervan richtlijnen uit
te schrijven.
De werkgroep voerde een systematische review van de
voorhanden zijnde literatuur ten einde de voor handen
zijnde meetinstrumenten voor ziekteactiviteit bij reuma-
toïde artritis te identificeren. Op die manier werden
63 meetinstrumenten weerhouden. Het toepassen van
een aantal exclusiecriteria en adviezen van een expert
panel brachten de lijst uiteindelijk tot 14 die in aan-
merking kwamen voor verdere evaluatie. Reumatologen
uit de klinische praktijk selecteerden 9 van de 14 instru
menten als het meest bruikbaar en haalbaar. Uiteindelijk
selecteerde de werkgroep daaruit zes instrumenten met
de beste psychometrische eigenschappen voor inclusie in
de finale set van de door de ACR aanbevolen meetinstru
menten voor ziekteactiviteit van reumatoïde artritis, zoals
gepubliceerd in Arthritis Care & Research.
vity Score op basis van 28 gewrichten (DAS 28) met in
begrip van sedimentatie of CRP, Patient Activity Scale
(PAS), PAS-II, Routine Assessment of Patient Index Data
met drie metingen, en de Simplified Disease Activity
Index.
"Ze werden geselecteerd omdat ze een accurate weer
spiegeling geven van de ziekteactiviteit, gevoelig zijn
voor verandering, omdat ze goed discrimineren tussen
een lage, middelmatige en hoge ziekteactiviteit, omdat ze
remissiecriteria hanteren en omdat ze haalbaar zijn in de
klinische setting", concluderen Jaclyn Anderson en colle
ga's van de ACR-werkgroep.
american College of rheumatology recommendations for use in clinical practice. arthritis Care
res 2012;64:640-7.
wezig bij jonge personen en bij personen zonder cardiovasculaire risicofactoren.
kingsziekten komt vaak samen voor met andere risico
factoren voor myocardinfarct. Tot nog toe hebben slechts
weinig studies de effecten van jicht bestudeerd op het
optreden van een myocardinfarct. De Framinghamstudie
rapporteerde 60 procent meer risico op coronair arte
rieel lijden bij personen met jicht. Drie andere studies (de
Health Professional Followup study, de Multiple risk
Factor Intervention Trial, en de studie op basis van de
neens vast dat personen met jicht een verhoogd risico op
myocardinfarct hebben. Deze studies focusten echter op
ouderen of hoogrisicopersonen. Voorts is de evidentie
over de risico's bij vrouwen met jicht erg beperkt.
Chang-Fu Kuo (Taiwan) en collega's voerden onderzoek
waarin ze de incidentie van myocardinfarct bij personen
met jicht wilden inschatten en waarin ze wilden nagaan
hoe sterk het verband tussen jicht en myocardinfarct is