naamde post-hartstilstandsyndroom (post
cardiac arrest syndrome). Dit syndroom be-
schrijft de systemische respons als gevolg
van de reperfusiebeschadiging na een hart-
stilstand en de geassocieerde multipele or-
gaandisfunctie. Een patiënt met een plotse
cardiale dood die succesvol gereanimeerd
werd, komt per definitie in het ziekenhuis
aan met een post-hartstilstandsyndroom,
dat wordt gekenmerkt door post-hartstil-
standhersenbeschadiging en myocardiale
disfunctie, samen met een systemische
ischemie/reperfusierespons en uiteraard
de consequenties van de aandoening die de
hartstilstand veroorzaakten (bijvoorbeeld
door de coronaire arteriële trombi die een
MI uitlokten).
hersenen!
in het voordeel van de patiënt. Een thera-
peutische hypothermie beschermt de her-
senen namelijk tegen verschillende vormen
van beschadiging als gevolg van het geleden
zuurstoftekort. Het hersenletsel na cardi-
ale stilstand wordt essentieel veroorzaakt
door het energietekort (zuurstof-en glucose-
tekort). Dit leidt tot faling van de ionenpom-
pen en een verlies van ionengradiënten, wat
gepaard gaat met een activatie van allerlei
een verhoging van toxische metabolieten,
activatie van geprogrammeerde celdood, aci-
dificatie van het hersenweefsel, productie
van schadelijke vrije radicalen, productie van
destructieve neurotransmitters, enz.
Vandaar dat zowat 80% van de patiën-
comateus blijven, waarbij meer dan 50%
van deze geresusciteerde patiënten een
onvoldoende neurologisch herstel heeft.
Neurologisch herstel wordt gedefinieerd als
het hebben van een voldoende cerebrale
functie om onafhankelijk te leven en op
zijn minst halftijds te werken (1).
pothermie (32-34°C) gedurende 12-24 uur
een nuttige therapeutische benadering is bij
volwassen patiënten die comateus blijven
(meestal gedefinieerd als een gebrek aan
len) na ROSC of `restoration of spontaneous
circulation' (herstel van de spontane
circulatie) (Tabel 1) (2).
"De hypothermie moet echter ingekaderd
worden in een bredere strategie van de
vraagt een totale aanpak van de gezondheidstoestand van de patiënt. Niet
gebrek hebben geleden door de stilstand van de circulatie dienen te worden
onderzocht. Hypothermie of therapeutische afkoeling van de patiënt na de
opname in het ziekenhuis, is een beproefde methode om de schade aan het
hart, de hersenen en andere organen te beperken. Er zijn echter ook vragen
te stellen bij therapeutische hypothermie. Dr. Pascal Vranckx trachtte tijdens
deze sessie een antwoord te geven op de pertinente vraag: "De geresusciteerde
patiënt: afkoelen of niet?"