- Page 1
- Page 2 - Page 3 - Page 4 - Page 5 - Page 6 - Page 7 - Page 8 - Page 9 - Page 10 - Page 11 - Page 12 - Page 13 - Page 14 - Page 15 - Page 16 - Page 17 - Page 18 - Page 19 - Page 20 - Page 21 - Page 22 - Page 23 - Page 24 - Page 25 - Page 26 - Page 27 - Page 28 - Page 29 - Page 30 - Page 31 - Page 32 - Page 33 - Page 34 - Page 35 - Page 36 - Page 37 - Page 38 - Page 39 - Page 40 - Page 41 - Page 42 - Page 43 - Page 44 - Page 45 - Page 46 - Page 47 - Page 48 - Page 49 - Page 50 - Page 51 - Page 52 - Page 53 - Page 54 - Page 55 - Page 56 - Page 57 - Page 58 - Page 59 - Page 60 - Page 61 - Page 62 - Page 63 - Page 64 - Page 65 - Page 66 - Page 67 - Page 68 - Page 69 - Page 70 - Page 71 - Page 72 - Page 73 - Page 74 - Page 75 - Page 76 - Page 77 - Page 78 - Page 79 - Page 80 - Page 81 - Page 82 - Page 83 - Page 84 - Page 85 - Page 86 - Page 87 - Page 88 - Flash version © UniFlip.com |
![]()
6
Hücresel Adaptasyonlar, Hücre Zedelenmesi ve Hücre Ölümü
‹skemi (kanlanman›n kayb›) Yetersiz oksijenizasyon (örn., kardiyorespiratuvar yetmezlik) Kan›n oksijen tafl›ma kapasitesinde kay›p (örn., anemi, karbon monoksit zehirlenmesi) • • • • • • Travma, s›cak, so¤uk, radyasyon ve elektrik flokunu içeren fiziksel ajanlar (Bölüm 9). Terapötik ilaçlar, zehirler, çevresel kirlilik etkenlerini ve “sosyal uyaranlar›” (alkol ve narkotikler) içeren kimyasal ajanlar ve ilaçlar Virüsler, bakteriler, mantarlar ve parazitleri içeren infeksiyöz ajanlar (Bölüm 8). Otoimmün hastal›klar (Bölüm 6) ve infeksiyona yan›t› izleyen hücre zedelenmesini (Bölüm 2) içeren immünolojik reaksiyonlar Kromozomal de¤ifliklikler ve spesifik gen mutasyonlar› gibi genetik düzensizlikler (Bölüm 5) Protein-kalori yetersizli¤i veya spesifik vitaminlerin kayb› ve afl›r› beslenmeyi içeren beslenme dengesizlikleri
HÜCRE ZEDELENMES‹N‹N MEKAN‹ZMALARI (s. 14)
Biyokimyasal Mekanizmalar Hücre zedelenmesinden sorumlu biyokimyasal mekanizmalar komplekstir fakat konuyla ilgili birkaç kural ile toparlanabilir: • • • Zedeleyici uyarana karfl› hücrenin yan›t›, zedeleyici etkenin tipine, süresine ve fliddetine ba¤l›d›r. Zedelenmenin sonuçlar›, zedelenen hücrenin tipine, durumuna ve adaptasyon yetene¤ine ba¤l›d›r. Befl temel hücre içi komponentin biri veya daha fazlas›ndaki anormallikler hücre zedelenmesi ile sonuçlan›r: Mitokondrial oksidatif fosforilasyon ve ATP üretimini kapsayan aerobik solunum Hücre membran›n›n bütünlü¤ünün korunmas›, hücre ve organellerde iyonik ve ozmotik homeostaz için kritiktir. Protein sentezi Hücre iskeleti Genetik materyalin bütünlü¤ü Hücre içi Mekanizmalar Hücre zedelenmesi befl genel hücre içi mekanizman›n biriyle gerçekleflir (fiekil 1-2). Hücrenin yap›sal ve biyokimyasal elemanlar›n›n birbirleriyle çok yak›n karfl›l›kl› iliflki gösterdi¤ini dolay›s›yla zedelenmenin bafllang›ç bölgesine bak›lmaks›z›n sekonder etkilerin h›zla di¤er elemanlara yay›ld›¤›n› vurgulamak önemlidir. ATP Azalmas› (s. 14) Azalm›fl ATP sentezi ve ATP azalmas› hem iskemik hem de toksik zedelenmenin s›k görülen bir sonucudur. ATP glikoliz (anaerobik, verimsiz) ve oksidatif fosforilasyon ile mitokondride (aerobik, verimli) üretilir. Hipoksi artm›fl anaerobik glikoliz ile glikojen azalmas›na, artm›fl laktik asit üretimine ve hücre içi asidoza neden olur. ATP ayn› zamanda membran transportu, iyonik gradyan›n (özellikle
|