17. Aritmi, Ritim Yönetim Cihazları ve Kateter ve Cerrahi Ablasyon 507 10. Biotronik, St. Jude Medikal ve Boston Scientific gibi bazı üretici firmalar mıknatıs uygulamasına beklenenden daha farklı yanıt oluşturabilen programlanabilir mıknatıs moduna sahiptir. Bu özellik, nadiren kullanılmasına rağmen, pacemaker’ı asenkron paceing’e geri döndürmekten ziyade mıknatıs uygulaması ile hastanın aktive ettiği ritim kayıtlarını kaydetmek üzere programlanabilir. 11. Beş ile 100 Hz arasındaki elektromanyetik girişim(EMI) sinyalleri filtrelenmez, çünkü bunlar intrakardiyak sinyallerin frekans aralığı ile üst üste biner. Bu nedenle bu frekans aralığındaki EMI, intrakardiyak sinyaller olarak yorumlanabilir ve anormal harekete neden olur. Muhtemel yanıtlar arasında (i) uyarının uygunsuz inhibisyonu veya tetiklenmesi, (ii) asenkron pacing (Şekil 17.5), (iii) modun yeniden ayarlanması, (iv) pulse jeneratör devresine doğrudan hasar ve (v) gereksiz ICD şoklarının tetiklenmesi yer alır. 12. VT için tedavi seçenekleri arasında antitaşikardi pacing, kardiyoversiyon veya defibrilasyon yer alır. Monomorfik VT’lerin %90’ından fazlası kritik pace dizisi ile sonlandırılabilir, böylece ağrılı şok ihtiyacı azalır ve batarya ömrü korunur. Antitaşikardi pacing’de uyarı dizisi, VT siklus uzunluğunun sabit bir oranında uygulanır. 13. Akut MI, ağır asit-baz veya elektrolit bozuklukları veya hipoksi defibrilasyon eşiğini artırabilir ki bu durum etkisiz şoklara neden olur. Ayrıca bu bozukluklardan herhangi birisi VT’nin hızını veya morfolojisini ve VT’yi tanıma yeteneğini etkileyebilir. 14. ICD’nin mıknatıs uygulamasına yanıtı [8]. Mıknatıs uygulaması ICD’de bradikardi pacing’ine engel olmaz ve asenkron pacing’i tetiklemez. Modern ICD’ler taşikardi algısının inhibisyonuna ve yalnızca şok uygulanmasına neden olurlar. Günümüzde mevcut olan tüm ICD’ler mıknatıs ICD ile stabil bir temasta kaldığı sürece inhibe kalmaya devam ederler. ICD, mıknatıs uzaklaştırıldığında programlanmış taşikardi ayarlarına geri döner. 15. CIED ekibinin (kardiyolog, elektrofizyolog ve cihazı yöneten pacemaker klinik personeli), (i) işlemin tipi ve lokalizasyonu, (ii) cerrahi sırasında vücut pozisyonu, (iii) elektrocerrahi ihtiyacı ve kullanım alanı, (iv) DC kardiyoversiyon veya defibrilasyon için potansiyel ihtiyaç ve (v) diğer EMI kaynakları gibi cerrahi ile ilgili temel bilgilere ihtiyacı vardır. 16. Pacemaker-bağımlı hastalar için: Bu hastalar EMI varlığında özellikle asistoli riski altındadırlar. EMI olası ise (örn., pulse jeneratörünün veya elektrodların yakınında unipolar koter veya göbek üstü seviyede cerrahi) cihaz asenkron moda programlanmalıdır. Bu pacemaker olması durumunda çoğu zaman mıknatıs uygulaması ile yapılabilir ki, bu da hız-yanıt pacing’ini inaktive edecektir. 17. Pacemaker-bağımlı hastaların ICD’leri olması veya cerrahi lokalizasyonları mıknatısın yerini de içermeleri durumunda kişiye özel programlayıcı ile cihazın asenkron moda programlanması önerilir. Programlama bir seçenek değil ise pacing yanıtını izlerken EMI’yi kısa patlamalar ile sınırlandırmak ve asistol aralıklarını en aza indirmek bir diğer alternatiftir. Adaptif-hız pacemaker’ı (bazı ICD’ler de dahildir) olan hastalar için EMI’nin uygunsuz hız yanıtına neden olması durumunda bu özelliği devre dışı bırakılmalıdır. 18. Ameliyathanede bir mıknatıs kullanımı CIED’nin yeniden programlanmasının karışıklığını ortadan kaldırır. Mıknatıs asenkron pacing ile rekabet eden ritimler geliştiğinde kolayca uzaklaştırılabilir. 19. ICD olması ve cihaza ait bir bilgi olmaması durumunda EMI kaçınılmaz olmadıkça ICD pulse jeneratörünün üzerine mıknatıs yerleştirilmemelidir. EMI kaçınılmaz ise hasta monitörize edilmelidir ve koterizasyon veya RF tedavisi sırasında ICD jeneratörünün üzerine bir mıknatıs yerleştirilmelidir. Perioperatif dönemde hemodinamiyi bozan herhangi bir ritim veya ileti bozukluğunun veya aritminin üzerine gidilmesi gerekecektir. Antiaritmik ilaçlar ile tedavi, semptomatik aritmilerin akut bir biçimde yönetilmesinde standart yaklaşımdır. Son yıllarda ritim yönetiminde elektriksel tedaviler daha geniş kabul görmektedir. Elektriksel tedaviler kalp cerrahisi geçiren hastalarda halen baş rol oynamaktadırlar ve artan sayıda nonkardiyak cerrahi olgularını büyük oranda etkilemektedirler. Bu bölüm implante cihazları olan hastaların perioperatif yönetimine vurgu yapmaktadır. Aritmogenez, antiaritmik etki ve ilaç seçimi konuları kısaca tartışılmıştır. Okuyucu, spesifik antiaritmik ilaçlar ve farmakolojilerinin tartışması için Bölüm 2’ye ve aritmogenez tartışması için Bölüm 1’e yönlendirilmiştir.