- Page 1
- Page 2 - Page 3 - Page 4 - Page 5 - Page 6 - Page 7 - Page 8 - Page 9 - Page 10 - Page 11 - Page 12 - Page 13 - Page 14 - Page 15 - Page 16 - Page 17 - Page 18 - Page 19 - Page 20 - Page 21 - Page 22 - Page 23 - Page 24 - Page 25 - Page 26 - Page 27 - Page 28 - Page 29 - Page 30 - Page 31 - Page 32 - Page 33 - Page 34 - Page 35 - Page 36 - Page 37 - Page 38 - Page 39 - Page 40 - Page 41 - Page 42 - Page 43 - Page 44 - Page 45 - Page 46 - Page 47 - Page 48 - Page 49 - Page 50 - Page 51 - Page 52 - Page 53 - Page 54 - Page 55 - Page 56 - Page 57 - Page 58 - Page 59 - Page 60 - Page 61 - Page 62 - Page 63 - Page 64 - Page 65 - Page 66 - Page 67 - Page 68 - Page 69 - Page 70 - Page 71 - Page 72 - Flash version © UniFlip.com |
![]()
9. Kardiyopulmoner Bypass Sonrası Dönem: Yoğun Bakıma Transport
239
5. Vazoplejik sendrom, düşük arteriyel basınç, normal-yüksek kalp debisi (CO), normal sağ dolum basınçları ve pressör tedaviye dirençli düşük sistemik vasküler rezistans (SVR)ile karakterize post-KPB vazodilasyonunciddi bir formudur. 6. KPB’den sonra hipoksemi değerlendirilirken, patent foramen ovaleden sağdan sola şant olasılığı düşünülmeli ve TEE ile değerlendirilmelidir. 7. KPB sonrası yeni gelişmiş ve diyaliz gerektiren böbrek yetmezliği mortaliteyi neredeyse sekiz kat arttırmaktadır.
KPB’İN SONLANDIRILMASI ANESTEZİYOLOG tarafından kardiyovasküler fizyoloji ve farmakolojinin
temel prensiplerinin uygulanmasını gerektirir. Hedef, kan akımının kaynağını mekanik pompadan kalbe yumuşak bir şekilde geçirmektir. Pompadan ayrılma ön yük,art yük, kalp hızı (HR), iletim, kontraktilite ve O2 sunumu-gereksinimioranı gibi kardiyovasküler değişkenlerin, KPB öncesi dönemdeki gibi optimize edilmesini içerir. Ancak, optimizasyon süresi dakikalar veya saniyeler ile sınırlıdır ve miyokardiyal hasar veya diğer majör organlara zararın önlenmesi için kararlar hızla verilmelidir.
I.
Bypass’in sonlandırılmasına hazırlık: CVP anımsatıcısı. KPB’ın sonlandırılmasına hazırlıktaki majör hedefler CVP anımsatıcısı ile hatırlanabilir. C
Soğuk (Cold) İletim (Conduction) Kalsiyum (Calcium) Kalp debisi (Cardiac output) Hücreler (Cells) Koagülasyon (Coagulation)
V
Ventilasyon Vaporizatör Hacim volüm genişleticiler Görüntüleme (Visualization)
P
Belirleyiciler (Predictors) Protamin Basınç (Pressure) Pressörler Pil Potasyum
1
A. Soğuk. KPB’ı sonlandırmadan önce santral ısı (nazofaringeal veya timpanik membran) 36°C’den yüksek olmalıdır. Rektal veya mesane ısısı en azından 35-36°C olmalıdır [1]. Soğukta KPB’ı sonlandırmak, daha soğuk olan damardan fakir gruplarla, daha iyi kanlanan damardan zengin gruplar arasında denge sağlanması esnasında hipotermiye neden olur. Nazofaringeal ısı beyin ısısı ile koreledir, ancak hızlı yeniden ısınma esnasında suni olarak yükselebilir ve 20-30 dakika boyunca stabil seyretmediği sürece, KPB sonlandırılmasındaki ısının belirlenmesinde kullanılmamalıdır. Benzer şekilde,santral ısının teyidine yardımcı olmak için, venöz dönüş ısısı kullanılabilir. Bu durum postoperatif santral sinir sistemi disfonksiyonu riskini arttıracağı için, nazofaringeal ısı 37°C’den yüksek olmamalıdır. Hiperterimiyi önlemek için nazofaringeal ısının ve yetersiz ısınmayı önlemek için de rektal/mesane ısısının kullanımı en güvenli tekniktir. B. İletim. Kardiyak ritim ve hız aşağıdaki şekilde kontrol edilmelidir: 1. Hız a. Ventriküler kompliyans azaldığı ve atım hacmi arttırılamadığından dolayı, KPB sonrası uygun CO sağlanması için KH’nın 80-100 atım/dk olması gereklidir. Koroner arter bypass greftlemesi (KABG) işlemlerinde tam revaskülarizasyon KPB sonrası, KPB öncesine göre daha az iskemi riski ile daha yüksek kalp hızlarına (80-100 atım/dk) olanak sağlar. Atım hacimleri ciddi ölçüde sınırlanmış hastalarda (anevrizektomi veya ventriküler eniden biçimlendirme sonrası) daha yüksek hızlara bile gerek olabilir. b. Sinüs bradikardisi atropin veya inotrop ilaçlarla tedavi edilebilir, ancak epikardiyal pacing daha güvenilirdir. c. Hızı 120 atım/dk’nın üzerindeki sinüs taşikardileri KPB sonlandırılmadan önce tedavi edilmelidirler. Sıklıkla ‘kalbi doldurarak’ ön yükü arttırmak refleks olarak HR’i kabul edilebilir düzeylere azaltır. HR’i arttıran diğer nedenler düşünülmelidir. Yaygın etiyolojiler: (1) Hipoksi (2) Hiperkapni
|