118 II. Kardiyak Cerrahide Anestezi Yönetimi 7. Günümüzdeki görüş, pulmoner arter kateteri (PAC) yerleşiminin yüksek riskli hastalar veya özel endikasyonu olan hastalarda yararlı olacağı şeklindedir. Ancak, rutin koroner arter cerrahisinde yararı varsa bile, çok azdır. 8. Epiaortik tarama ile tespit edilmiş çıkan aort aterom plağı olan kardiak cerrahi hastalarında cerrahi teknikteki modifikasyonlar ve beyni koruyucu stratejiler ile nörölojik komplikasyonların insidansının ~%60’dan %0’a kadar düştüğü bildirilmiştir. 9. Vücut ısısının santral ve de yüzeysel bölgeden ölçülmesi önerilir. Santral sıcaklık için nazal yüzeysel sıcaklık için mesane veya rektal ısı önerilmektedir. 10. Serum kalsiyum düzeyi düşüklüğü miyokardın pompalama fonksiyonunu etkilemesine rağmen, reperfüzyon veya olası nöral iskemi sırasında kalsiyum verilmesi sonucu kötüleştirebilir ve bundan kaçınışmalıdır. KARDİYAK CERRAHİ UYGULANACAK HASTALAR ileri monitörizasyonu gerektirir, çünkü (a) ciddi, genellikle stabil olmayan kardiyovasküler hastalık ve hemodinamileri, (b) eşlik eden sistemik hastalıkları, (c) KPB nedeni ile anormal fizyolojik koşulları, ve (d) minimal invazif kardiak cerrahiye özel nedenleri vardır. Monitörizasyon teknikleri yaşamı tehdit etmesi olası komplikasyonların oluşumunda erken uyarı sağlayacak şekilde geliştirilmiştir. Monitörizasyondaki son eğilimler daha küçük boyutta, minimal invazif cihaz geliştirilmesi ve görüntüleme teknolojisinin iyileştirilmesi yönündedir [1]. I. Kardiyovasküler monitörler A. Elektrokardiyogram. İntraoperatif elektrokardiyogram (EKG) kullanımı disritmiler, miyokardiyal iskemi ve kardiyoplejik arrest sirasindaki kardiyak elektriksel sessizliğin intraoperatif tanısını kolaylaştırır. V5’i de içeren beş-kanallı sistem kalp cerrahi hastalarında tercih edilir. Beş elektrot kullanılması (her ekstremiteye bir elektrot ve bir prekordial elektrot) eş zamanlı olarak altı standart frontal ekstremite derivasyonu ve bir prekordial unipolar derivasyonun kaydedilmesini sağlar. 1. Endikasyonları a. Disritmilerin tanısı b. İskemi tanısı (bkz. Bölüm 11 “Miyokardial Revaskülarizasyonda Anestetik Yaklaşım). Anestezi uygulanmış hastada iskeminin EKG ile saptanması, genel semptom olan anjina ifade edilemediği için, daha önemlidir. c. İletim bozukluklarının tanısı d. Elektrolit dengesizliğinin tanısı e. Aortik kros-klemp sırasında kardiyopleji etkisinin takibi. 2. Teknikler a. Üç-elektrot sistemi. Bu sistem sadece sağ kol, sol kol ve sol bacaktaki elektrotları kullanır. Üçüncü elektrot topraklama olarak kullanılırken, diğer iki elektrot arasındaki potansiyel fark kaydedilir. Üç EKG derivasyonu (I, II, III) incelenebilir. Üç-elektrot sistemi daha fazla kanalı kapsayacak şekilde geliştirilmiştir. Üç elektrottan birini araştırıcı elektrot olarak tanır ve diğer iki elektrotu sıfır potansiyelli santral terminalinde eşleştirir. Böylece frontal düzlemde üç tane daha aks (aVR, aVL, aVF) elde edilir (Şekil 4.1). II, III ve aVF inferior duvarın monitörizasyonu, I ve aVL lateral duvar monitörizasyonunda daha kullanışlıdır. Spesifik endikasyonlar için çeşitli ilave kanal geliştirilmiştir (Tablo 4.1). b. Beş-elektrot sistemi. Tüm ekstremite kanalları, prekordial unipolar kanal için topraklama görevini görür. Unipolar elektrot sol ventrikülü (LV) en iyi izlemek için genellikle beşinci interkostal aralıkta anterior aksiller çizgi üzerinde, V5 pozisyonuna yerleştirilir. Prekordiyal elektrot sağ ventrikülü (RV) izlemek için sağ prekordiyuma da yerleştirilebilir (V4R kanalı).