background image
3
3
sarmali içine yerletirmek ekstremiteyi sabitlerken, do-
kularda rahatsiz edici basi oluturabilir. Böyle bir sarma-
lin kullanimi siklikla hastanin kollarini bainin üzerine
(Süpermen pozisyonu) kaldirmasiyla ve sarmalinn man-
yetik merkezine yerletirilmesiyle mümkündür. Hasta-
larin çou bu çekimi supin pozisyondan ziyade pron
pozisyonda gerçekletirmeyi tercih etmektedir. Çekim
esnasinda bolca yastikla desteklemek hastanin pozisyo-
nel rahatsizliini azaltabilir. Hasta, ayni pozisyonu ko-
runmasina bali olarak ari ve uyuukluk hissi açisindan
MR teknisyenleri tarafindan uyarilmalidir. MR görüntü-
lemede hastanin semptomlarina göre özelletirilmi çe-
kimler önerilir ve semptomlara göre daha tanisal olmasi
beklenen sekanslara öncelik verilir.
kinci strateji hastayi pron yatirip, kolu yana alip
(dirsek ekstansiyonda) fleksibl yüzey sarmali kullanila-
rak yapilan görüntülemedir. Bu teknik hasta için daha
konforlu ve teknisyen için daha kolay olmasina ramen
elde edilen görüntüler daha az tatmin edicidir. Bunun
sebebi yüzey sarmali artefakti (yüzeyde parlak doku sin-
yali, ekstremitenin derin dokularinda hizli sinyal kaybi),
komu vücuttan kaynaklanan hareket artefaktlari (solu-
num ve dier hareket), periferdeki manyetik alanin ho-
mojen olmamasina bali zayif ya baskilanmasi faktör-
lerinden kaynaklanan azalmi sinyal gürültü oranidir.
Hatta kolun yanda olduu bu pozisyondaki incele-
me, daha yapili kiilerde "magnet açikliinin çapi" nin
kisitliliindan dolayi gerçekletirilmeyebilir.
Üçüncü seçenek açik kenarli magnette dirsein
manyetik alanin ortasina yerletirilerek yapilan görün-
tülemedir. Kol abduksiyonda vücuttan uzaklatirilarak
pozisyon verilebilir. Bu tip magnetlerin gücü ve sarmal
seçenekleri sinirlidir.
Hangi dirsek görüntüleme yöntemi kullanilirsa kulla-
nilsin, önkol bir miktar pronasyonda kalir. Gerçek ana-
tomik pozisyon önkolun supinasyonda olduu pozisyon
olmasina ramen, hastalardan 20-30 dakika boyunca
kollarini supinasyonda tutmalarini beklemek zordur.
Hafif bir pronasyon açisi beklenir ve kabul edilebilir. Bu
durum siklikla tanisal bir sorun oluturmamakla birlikte,
radyal tüberositasin medyale dönmesi distal biseps ten-
donunun kivrilmasina yol açar.
Uygun pozisyon yakalanip öncü görüntüler alindi-
inda gerçek anatomik düzlem görüntüleri oluturulma-
lidir. Koronal görüntülerde kesitler gerçek aksiyel görün-
tülerdeki medyal ve lateral humeral epikondilin en geni
noktasindan geçirilen çizgiye paralel olarak oluturulur.
Sagital görüntüler koronal görüntülerin 90° ile açilandi-
rilarak oluturulur. MR teknisyenlerinin pozisyonlama
ve çekim metodlari konusundaki eitimi suboptimal çe-
kim ve hastalari tekrar çekime çairma oranlarini belir-
gin derecede azaltacaktir.
MR artrografi kullanimi bata ulnar kollateral ligama-
nin alt yüz kismi yirtiklari ve kondral defektlerin saptan-
masinda deer taimaktadir. Kiisel deneyimime göre,
modern MR görüntüleme cihazlari ve uygun sekans seçi-
mi ile MR artrografi; bu lezyonlarin tanisinda ve siniflan-
dirilmasinda çok ey katmaktadir. Bazi yazarlar indirekt
artrografinin (IV Gadolinium enjeksiyonu sonrasinda si-
noviyal kan akimi artirmak için hastaya egzersiz yaptirilir,
kontrast maddenin eklem boluuna difüzyon göstermesi
sonrasi dirsein geç görüntüleri alinir) direkt ponksiyon
artrografiye alternatif olabileceini savunmaktadir. Ayni
ekilde distal biseps tendonu hasarini deerlendirmek
için FABS (dirsek Fleksiyonda, omuz Abduksiyonda ve
önkol Supinasyonda) pozisyonu tanimlanmitir. Biseps
tendon hasari bölümünde bir örnek mevcuttur. IV kont-
rast uygulamasi siklikla inflamatuar veya tümöral patolo-
jilerin (sinovit, yumuak doku tümörleri ve enfeksiyon)
deerlendirilmesinde kullanilir.
Görüntüleme Protokolleri
Bu kitapta dier eklemlerde de bahsedildii gibi dir-
sein MR görüntülemesi seçilen sekans çeitlilii MR in-
celemeyi yapan ve yorumlayanlarin kiisel tercihlerine
göre deikenlik gösterir. Bu amaç için kati yaklaim-
lardan çok, en iyisi genel rehberler oluturmaktir. Her
anatomik planda (aksiyel, koronal, sagital, lateral) en az
bir sekans elde edilmelidir. Eer izotropik volümetrik bir
teknik kullanilirsa, çoklu düzlemlerde tanisal reformat
görüntüler oluturabilir ve bu durumda üç düzlem kurali
geçerli deildir. En az bir T1A ya baskilanmasiz sekans
elde etmek doku sinyalini karakterize etmenin en iyi yo-
ludur. Birçok radyoloun en çok bavurduu yb proton
dansite airlikli veya yb T2A (veya STIR) sekanslarin tüm
ya da bazi düzlemlerde incelenmesi anatomik ve doku
karakteristiklerini deerlendirmede önemlidir. Proton
dansitesi airlikli ya baskilamasiz sekanslar kusursuz
anatomik detay ve yüksek sinyal gürültü orani salar,
fakat doku karakterizasyonu açisindan kullanilili deil-
dir. Genelde bir protokol gelitirirken hiz, çeitlilik, kon-
for ve güvenirlik ön plandadir.
Seçilmi Kaynaklar
1. Chew ML et al: Disorders of the distal biceps brachii ten-
don. Radiographics. 25(5):1227-37, 2005
2. Ly JQ et al: MR imaging of the elbow: a spectrum of common
pathologic conditions. Clin imaging. 29(4):278-82, 2005
3. Kijowski R et al: Magnetic resonance imaging of the elbow.
Part I: normal anatomy, imaging technique, and osseous
abnormalities. Skeletal Radiol. 33(12):685-97, 2004
4. Miller TT et al: Sonography of injury of the ulnar collateral
ligament of the elbow-initial experience. Skeletal Radiol.
33(7):386-91, 2004
5. Jacobson JA et al: US of the anterior bundle of the ulnar
collateral ligament: findings in five cadaver elbovvs with
MR arthrographic and anatomic comparison-initial obser-
vations. Radiology. 227(2):561-6, 2003
6. De Smet AA et al: Dynamic sonography with valgus stress
to assess elbow ulnar collateral ligament injury in baseball
pitchers. Skeletal Radiol. 31(11):671-6, 2002
7. Steinbach LS et al: Special focus session. MR arthrography.
Radiographics. 22(5):1223-46, 2002
8. Rosenberg ZS et al: MR imaging of normal variants and
interpretation pitfalls of the elbovv. Magn Reson imaging
Clin N Am. 5(3):481-99, 1997
9. Palmer WE: MR arthrography: is it worthwhile? Top Magn
Reson imaging. 8(l):24-43, 1996
10. Sonin AH et al: MR imaging of sports injuries in the
adult elbovv: a tailored approach. AJR Am J Roentgenol.
167(2):325-31, 1996
11. Timmerman LA et al: Undersurface tear of the ulnar collate-
ral ligament in baseball players. A newly recognized lesion.
Am J Sports Med. 22(l):33-6, 1994
Dirsek:

Giri v
e
Genel Baki
DRSEE GENEL BAKI