zaken (4). Vaak is er beperking van de actieve bewegingen
en pijn bij het wandelen, door de herhaalde trekkrachten
op de aanhechting van de hamstrings (1, 5).
Bij klinisch onderzoek kan beperking van de actieve bewe-
gingen, drukpijn aan de zitbeenknobbel en spierzwakte
worden gevonden (1).
Het is daarom van groot belang om bij dit soort klachten
bij jongere atleten, de risicopopulatie, steeds aan de moge-
lijkheid van een avulsiefractuur van het tuber ischiadicum
te denken.
eventueel aangevuld met schuine opnamen (3). Nauwkeu-
rige vergelijking met de contralaterale zijde kan helpen het
onderscheid te maken tussen een avulsiefractuur en een
niet-verbeende apofyse (1).
Andere beeldvormingstechnieken zoals CT en MRI zijn
meestal niet noodzakelijk.
Een aanvullend CT-onderzoek is echter aangewezen wan-
neer een avulsiefractuur wordt vermoed maar de radiogra-
fie geen letsel toont. CT is immers gevoeliger wat kleine
verplaatsingen betreft (Figuur 2) (1).
Bij MR-beeldvorming kan een hyperintens signaal worden
gezien tussen de apofysaire botkern en het aanliggende
os ischium. De hamstringspezen zijn in min of meerdere
mate geretraheerd. Anders dan bij CT, kunnen corticale
avulsiefragmenten echter gemakkelijk gemist worden op
MRI. Tijdens de helingsfase kan hypertrofische callusvor-
ming optreden, met vervorming van het bot tot gevolg. In
afwezigheid van de typische anamnese van een vroeger
doorgemaakt trauma, kan deze knobbel verkeerd worden
geïnterpreteerd als een exostose of zelfs als een kwaadaar-
dige bottumor (1, 4).
MRI is ook belangrijk voor de evaluatie van de peesretractie
omdat dit de prognose bepaalt, vooral bij letsels van de ham-
strings. Een retractie van meer dan 2cm veroorzaakt vaak