![]() fase 3-studie uit waarin ze de efficaciteit en veiligheid van tocilizumab (een antilichaam dat gericht is tegen interleu- kine 6) bestudeerden. Ze includeerden 112 kinderen (2-17 jaar oud) met de systemische vorm van juveniele idiopa- thische artritis (JIA) en randomiseerden ze voor een be- handeling met tocilizumab of placebo, om de twee weken intraveneus toegediend gedurende een dubbelblinde fase van 12 weken. Kinderen die de vooraf gedefinieerde crite- ria voor non-respons bereikten, kregen nadien tocilizumab in een open label design. Significant meer kinderen onder tocilizumab bereikten in week 12 het primaire eindpunt (afwezigheid van koorts en minstens 30 procent verbete- ring van minstens drie van de zes ACR-criteria voor JIA). De auteurs concluderen dat inhibitie van interleukine 6 met tocilizumab doeltreffend is bij kinderen met ern- stige, persisterende, therapieresistente JIA. Wel merken ze op dat de voordelen van de behandeling moeten wor- den afgewogen tegen de risico's op infectie, neutropenie en gestoorde leverfunctietests. Ze wijzen er eveneens op dat meer studies nodig zijn om de langetermijnveiligheid te bestuderen. dezelfde editie van het New England Journal of Medicine de resultaten van twee gerandomiseerde fase 3-studies met een ander biofarmacon, canakinumab, dat gericht is tegen interleukine 1-beta. In een eerste studie randomiseerden ze kinderen (2-19 jaar oud) met JIA en actieve systemische symptomen volgens een dubbelblind design naar een sub- cutane behandeling met canakinumab of placebo. In de tweede studie kregen de kinderen eerst canakinumab in deren met respons op de therapie gerandomiseerd werden naar een verdere behandeling met canakinumab of pla- cebo, ook hier met gunstige resultaten voor canakinumab. In de eerste klinische studie bereikten op dag 15 meer kinderen onder deze medicatie de ACR 30-criteria. In de tweede studie was het risico op een opflakkering kleiner in de groep die onder canakinumab bleef dan in de groep die was overgeschakeld op placebo. Ook Ruperto benadrukt dat de gegevens over de veiligheid van deze behandeling bij kinderen met systemische JIA beperkt blijven en dat meer onderzoek nodig is om een beter zicht te krijgen op de langetermijnveiligheid. Mellins de aandacht op beide publicaties die zonder twijfel een nieuw tijdperk inluiden voor de behandeling van JIA met systemisch begin, waarvoor, zeker bij ernstige ziekte, geen doeltreffende therapie voorhanden was. Afwegen van voor- en nadelen van deze biofarmaca zal volgens Sand- borg en Mellins weliswaar belangrijk blijven. Deze studies zijn ook interessant omdat ze bijdragen tot meer inzicht in de mechanismen die aan de basis liggen van deze ernstige multigenetische auto-inflammatoire aandoening. juvenile idiopathic arthritis. n engl j med 2012;367:2385-95. ruperto n, brunner hi, Quartier P, et al. Two randomized trials of canakinumab in systemic juvenile idiopathic arthritis. n engl j med 2012;367:2396-406. sandborg C, mellins e. a new era in the treatment of systemic juvenile idiopathic arthritis. n engl j med 2012;367:2439-40. goede efficaciteit en tolerantie van rituximab bij patiënten met primair sjögrensyndroom met systemische mani- festaties. gevallen gepaard met systemische manifestaties. B-lymfo- cyten spelen een cruciale rol in de pathogenese van de aan- doening. Op evidentie gebaseerde therapie voor sjögren- syndroom beperkt zich grotendeels tot de symptomatische behandeling van droge ogen en droge mond. suggereerde in een aantal case reports, retrospectieve of open studies en in twee gecontroleerde studies een zekere efficaciteit, maar slechts een kleine minderheid van de gerapporteerde patiënten kreeg rituximab vanwege andere systemische complicaties dan lymfoom. Momenteel is |