background image
47
l
Neuron
·
Vol 16
·
Nr 3
·
2011
door de uitgever verplicht om met een
bepaald iemand te werken. Tegenwoor-
Tegenwoor-
dig zijn het gelukkig ofwel vrienden,
ofwel kunstenaars met wie ik graag sa-
menwerk of die graag met mij samen-
werken.
Hebben ze invloed op uw
scenario's?
Niet echt. Ik selecteer de tekenaars op
basis van hun grafische wereld: in
Marc Hardy zag ik geen tekenaar voor
Agent 212, en ik zou ook nooit Kox
vragen om de Dood te tekenen met de
rondingen van Agent 212. Ik kies een
tekenaar omdat ik wil werken met een
bepaalde sfeer, zoals bij De Psy. Teke-
naar Bedu vroeg me om een reeks
voort te zetten die hij was begonnen
bij uitgeverij Lombard. Ik wilde echter
geen serie van iemand anders overne-
men en heb mijn eigen personages ge-
creëerd zoals ik me voorstelde dat
Bedu ze zou tekenen.
Over De Psy gesproken, waar
haalt u uw inspiratie voor die
reeks?
Het is een beroep dat ik niet begrijp,
vooral omdat ze toegeven dat ze niet
kunnen genezen maar alleen maar
raad kunnen geven. Bovendien wor-
den ze handje contantje betaald en
zijn ze altijd aan het discussiëren...
Vooral als ze horen dat je het niet zo
op hen begrepen hebt, zoals eens is
gebeurd tijdens een vergadering van
psychiaters waarop ik was uitgeno-
digd om over mijn reeks te praten.
Maar los daarvan, kent u iemand die
geen anekdote kent over psychiaters?
Kort gezegd, als je naar iemand kijkt
waarvan je buurman zegt dat hij `rijp
is voor de psychiatrie', dan wordt die
persoon de facto een goed onderwerp
om te observeren...
Welke van uw series ligt u het
nauwst aan het hart?
Op die vraag wil ik niet antwoorden, al
mijn series zijn mij allemaal evenveel
waard. Je begint niet aan een serie waar je
niet van houdt, daar kan je nooit met ple-
zier aan werken. Als ik voor De Blauw-
bloezen schrijf, treed ik binnen in hun
wereld en word ik Blutch of Chesterfield.
Voor Cedric kruip ik in de huid van Cedric
en de grootvader. En in De Psy ben ik nu
eens psychiater en dan weer patiënt, om
vervolgens de rollen weer om te draaien.
Nog een laatste woord?
Stuur mij uw anekdotes, ik kijk er ongeloof-
lijk naar uit. Ze zullen mij inspireren. En ik
ben nu eenmaal een nieuwsgierig mens.