![]() deki progresif (ilerleyici) degradatif (parçalay>c>) etkisiyle olu- flan bir morfolojik de¤ifliklikler spektrumu demektir (al>n>r al>nmaz formaline konulan hücreler ölüdür ama, nekrotik de- ¤ildir). S>kça söylendi¤i gibi, nekroz, geri dönüflsüz eksojen ze- delenme ortam>nda hücre ölümünün makroskobik ve histolo- jik karfl>l>¤>d>r. Nekrotik hücreler membran devaml>l>klar>n> sürdüremezler ve ço¤u durumda içerikleri çevreye saç>l>r. Bu, çevre dokuda inflamasyonu bafllatabilir. dur. Enzimler, enzimatik sindirimin otoliz olarak adland>r>ld>- ¤> durumdaki gibi ölü hücrelerin kendi lizozomlar>ndan veya inflamatuvar reaksiyonlar s>ras>nda göç eden lökositlerden kaynaklanabilir. Bu süreçlerin geliflmesi saatler ald>¤>ndan, hücrelerde örne¤in bir myokard infarkt> ani ölüme neden ol- du¤unda saptanabilir hiçbir morfolojik de¤ifliklik görülmez. lir. Kalp kas> nekrozunun ilk histolojik bulgular> 4-12 saatten önce aç>¤a ç>kmaz ama, nekrotik kas hücrelerinden aç>¤a ç>- kan kalbe özgü enzimler ve proteinler kalp kas> hücrelerinin ölümünden 2 saat sonra bile kanda saptanabilir. Elektron mikroskobide, nekrotik hücreler; plazma ve organel membranlar>nda kolayca seçilen kesintiler, büyük amorf yo- ¤unlaflmalar içeren mitokondrilerin ileri derecede geniflleme- leri, intrasitoplazmik myelin figürleri, amorf osmiofilik debri ve muhtemelen denatüre proteinden oluflan tüysü materya- lin birikimi ile karakterlidir. n>z fiekil 1-8 ve 1-17C). Kromatin bazofilisi, DNaz aktivitesini yans>tt>¤> varsay>lan biçimde, solabilir (karyolizis). kirde¤in büzüflmesi ve bazofili art>fl> ile karakterlidir. Bu du- rumda DNA, solid, s>k>flm>fl, bazofilik bir kitle durumuna gelir. Karyoreksis olarak adland>r>lan son paternde, piknotik veya k>smen piknotik olan nükleus, parçalanma gösterir. Zaman geçtikçe (bir iki gün kadar), nekrotik hücredeki nükleus tama- men ortadan kalkar. ternler sergileyebilir. Biraz modas> geçmifl de olsa, terimler ru- tin olarak kullan>lmakta ve hem patologlar hem de klinisyen- ler taraf>ndan anlafl>lmaktad>r. Denatürasyon primer patern oldu¤unda, koagülatif nekroz görülür. Enzim sindiriminin bask>n oldu¤u durumda sonuç likefaktif nekrozdur. Özel baz> durumlarda kazeöz nekroz ve ya¤ nekrozu görülebi- lir. Etkilenen dokular sertçe k>vaml>d>r. Muhtemelen, zedelenme veya onu izleyen hücre içi asidoz yaln>zca yap>sal proteinleri de¤il enzimleri de denatüre etti¤inden, hücrenin proteolizi engellenmifl olur. Asidofilik, koagüle, nükleusu olmayan hüc- relerin haftalarca görülebildi¤i myokard infarkt> bu duruma mükemmel bir örnektir. En sonunda, nekrotik kalp kas> hüc- releri hem hücresel debrilerin toplay>c>-çöpçü lökositler tara- f>ndan parçalanmas> ve fagositozu hem de ortama gelen lö- kositlerin proteolitik lizozomal enzimleri ile ortadan kald>r>l>rlar nin denatüre intrasitoplazmik proteinlere daha çok ba¤lan- mas> nedeniyle eozinofili art>fl> gösterirler (fiekil 1-18). Nek- rotik hücre, büyük ölçüde glikojen parçac>klar>n> yitirmeleri nedeniyle normal hücrelere göre daha cams> ("glassy") ho- mojen bir görünüme sahip olabilirler. Enzimler sitoplazmik organelleri sindirdi¤i zaman, sitoplazma vakuollü olur ve ye- nik-yenik görünür. Sonuçta, ölü hücreler kalsifiye olabilir. Ölü hücrelerin yerini en sonunda myelin figürleri olarak adland>- r>lan iri, girdaps> fosfolipid kitleleri alabilir. Bu fosfolipid çökel- tileri sonradan baflka hücreler taraf>ndan fagosite edilebilir veya ya¤ asitlerine degrade edilebilir; bu ya¤ asidi art>klar>n>n nükleussuz myokardiyal lifler görülüyor. Nekrotik kasa erken reaksiyon olarak interstisyumda lökositler izleniyor. fieklin alt k>sm>ndaki normal lifler ve A ile karfl>laflt>r>n>z. |