1950'lerde translomber arteriografinin geliflmesi oldu. Son ola-
rak, RAS'de daha az invaziv endovasküler tekniklerin geliflme-
siyle aç>k cerrahi teknikler daha az uygulan>r hale geldi.
zu veya embolisi, dissekan aort anevrizmas>, arteriovenöz fis-
tül, travma, Takayasu arteriti, transplan renal arter stenozu
veya renal arter anevrizmas>yla iliflkili olabilir.
tal>¤>n aç>k ara ile en s>k görülen nedenidir. Arteriosklerozun
erkek popülasyondaki prevalans>n> yans>tacak flekilde erkek-
lerde kad>nlara oranla iki kat daha fazla görülür. Cinsiyet far-
k> yafll>larda daha az belirgindir.
rilerinde orta-ciddi renal arter stenozu normotansif hastala-
r>n %50'sinde, hipertansif hastalar>n %75'inde bulunur.
renal arter ostiumunda veya ana renal arterin ilk bir-
kaç santimetresi içinde ortaya ç>kar (fiekil 24-1). Bu lez-
yonlar ço¤u zaman "aortik taflma" lezyonlar>d>r, ve aortadaki
aterosklerotik hastal>¤>n renal arter ostiumuna geçen deva-
m>d>r. Distal renal arter arteriosklerotik lezyonlar hastalar>n
%5'inden az>nda bulunur. Hastalar>n %50'sinde bilateral re-
nal arter hastal>¤> vard>r.
tar. S>k görülmese de RVH nedeni olarak aterosklerozun ar-
d>ndan ikinci gelir. Bu lezyonlar renal arterin distal üçte iki-
sinde bulunur ve segmentel dallar> tutabilir (fiekil 24-2). Fib-
rodisplastik hastal>k intimal, mediyal veya perimediyal disp-
lazi olarak alt bölümlere ayr>l>r.