olan hastalar>n %1-5'inde bulunur. Özellikle çok genç veya çok
yafll> hastalardaki ciddi hipertansiyonun (HTN) renovasküler
hastal>klara ba¤l> olmas> ihtimali yüksektir. Klinik olarak anlam-
l> renal arter hastal>¤> yafl, HTN ciddiyeti ve böbrek yetmezli¤i
ile korelasyon gösterir, ve cerrah olarak düzeltilebilen yüksek
KB'n>n en s>k nedenidir. Halen bu hastalar>n büyük ço¤unlu¤u
minimal invaziv endovasküler teknikler kullanan damar cerrah-
lar> taraf>ndan tedavi edilmektedir.
¤>n> 1936'da ilk kez iliflkilendiren kifliydi. 1934'te klasik Gold-
blat deneyleriyle böbreklere lokalize iskeminin KB'n> yükselt-
meye yeterli oldu¤u aç>k olarak ortaya kondu. Goldblatt dene-
yinin geçerlili¤inin klinik kan>t> 1938'de Leadbetter ve Burk-
land'in uzun süreli diyastolik HTN'u olan 5 yafl>nda bir erkek ço-
cu¤u nefrektomiyle tedavi etmesiyle elde edilmifl oldu. Bu böb-
rekteki renal arterin patolojik incelemesinde, fibromüsküler hi-
perplazi (FMH) gösteren elastik lamellerle çevrelenmifl bir düz
kas kütlesiyle ciddi derecede oklüde olmufl lümen görüldü. Re-
nal arterlerde aterosklerotik obstrüksiyonun HTN ile ba¤lant>s>-
n>n kan>tlar>, kronik hipertansiflerin otopsilerinden oluflan bir
seride ciddi damar obstrüksiyonu tan>mlayan Moritz ve Oldt ta-
raf>ndan tan>mland>. Bu bulgular Smith 1956'da yaln>zca %25 fli-
fa oran>yla büyük bir seriyi yay>nlay>p RVH için tek tarafl> nef-
rektominin kullan>m>n> sorgulay>ncaya kadar sonraki birkaç y>l-
da pek çok talihsiz nefrektomi yap>lmas> trendini do¤urdu. Ge-
nifl ölçekli araflt>rmalar>n kap>s>n> ve sonunda RVH'n>n düzeltil-
Shane S. Parmer, MD ve
Jeffrey P. Carpenter, MD