enkelinstabiliteit blijft preventie door een doorgedreven conservatieve behandeling na een acute enkeldistorsie. Een chirurgische behandeling kan overwogen worden in die gevallen waarbij de conservatieve behandeling faalt de enkelstabiliteit te herstellen. Bij de heelkundige behandeling van laterale enkelinsta- biliteit zal men preoperatief steeds het alignement van de achtervoet goed moeten evalueren. Indien de patiënt een belangrijk varusmalalignement van de achtervoet heeft (Figuur 9), dan zal elke stabilisatietechniek, hoe stevig ook, met de tijd falen. Bij deze patiënten dient er in de eer- ste plaats een heelkundige correctie van de voetstatiek te gebeuren (meestal met calcaneusosteotomie). Dit kan dan in eenzelfde tijd geassocieerd worden met een reconstruc- tie van de laterale enkelligamenten. stellen, evolueren. Hierbij streeft men naar een optimale, betrouwbare techniek die zo weinig mogelijk invasief is en waarbij de oorspronkelijke anatomie zo goed mogelijk wordt hersteld. Een belangrijke reden om te opteren voor een anatomische reconstructie is een slechte weefselkwaliteit van het ATFL en CFL. Hoewel een cochranedatabasemeta- analyse geen verschillen kon aantonen (12), is het niet greffe de kans op een herwonnen stabiliteit verhoogt, ver- mits men hierbij niet afhankelijk is van de kwaliteit van resterende laterale ligamenten. Tegenwoordig opteert men voor een vrije gracilisgreffe, zoals bij voorste kruisban- dreconstructies in de knie. De eerste beschreven reeksen tonen inderdaad goede resultaten. Met de gracilis-auto- greffereconstructie van het lateraal enkelligamentcomplex is er een stap voorwaarts gemaakt in de behandeling van belangrijke chronische laterale enkelinstabiliteit bij risico- patiënten. Het gebruik van de gracilis-autogreffe vergemakkelijkt po- tentieel de overstap naar artroscopische technieken waar- bij een reconstructie zal gaan uitvoeren van het lateraal ligamentair complex via kleine portals ter hoogte van de enkel. Hiervan zijn echter nog geen reeksen beschreven. ten te helpen met chronische enkelinstabiliteit. Het ge- bruik van de gracilis-autogreffe om het ATFL en CFL te herstellen, biedt het voordeel dat de natieve ligamenten anatomisch worden hersteld en er geen dynamische late- rale enkelstabilisatoren moeten worden opgeofferd. 1. ferran na, oliva f, maffulli n. ankle instability. sports med arthrosc 2009;17(2):139-45. 2. Coughlin mj, schenck rC jr, grebing br, Treme g. Comprehensive reconstruction 2004;25(4):231-41. 2011;39(11):2381-8. randomized comparison. am j sports med 1996;24(4):400-4. |