U
n d
L
o
GI
tie kunnen anti-TNF gebruiken met een aanvaardbare TB-incidentie, als er aan een aantal voorwaarden is voldaan.
Dat suggereert een Koreaanse studie die verscheen in Respiratory Medicine.
handeling van IMID's, waaronder reumatoïde artritis (RA),
spondylitis ankylosans (AS), ziekte van Crohn (CD) en
colitis ulcerosa (CU). Aangezien TNF een essentiële com-
ponent is in de natuurlijke afweer tegen Mycobacterium
tuberculosis, lopen patiënten onder anti-TNF-therapie een
verhoogd risico op TB. In de meeste gevallen betreft het
evenwel een reactivering van een latente TB- infectie. Het
risico op een dergelijke reactivering van latente TB kan
aanzienlijk worden verminderd door alvorens een anti-
TNF-therapie te starten, patiënten te screenen voor latente
TB en bij een positief resultaat prompt een geschikte profy-
lactische therapie in te stellen.
Wat met personen die in het verleden een actieve TB-
infectie hebben doorgemaakt? De huidige diagnostische
tests voor latente TB, waaronder de tuberculinehuidtest en
IGRA's, zijn in deze populatie niet aanbevolen, vanwege de
aanzienlijke kans op een vals-positief resultaat.
De British Thoracic Society beveelt aan dat patiënten met
een voorgeschiedenis van TB die een adequate behande-
ling hebben gekregen, anti-TNF kunnen krijgen zonder
een voorafgaande behandeling van latente TB. In een
land met hoge TB-prevalentie is de kans echter reëel dat
personen opnieuw geïnfecteerd worden na het afronden
van een vroegere therapie. Daarbij rijst ook de vraag hoe
adequaat een vroegere therapie is geweest, indien ze vele
jaren geleden werd gegeven. Voorts zijn clinici bezorgd
over het voorschrijven van anti-TNF zonder voorafgaande
behandeling van latente TB indien RX-thorax tekenen ver-
toont die indicatief zijn voor TB-sequellen, zelfs al waren
vroegere anti-TB-behandelingen adequaat.
bruik van anti-TNF bij patiënten met een voorgeschiede-
nis van actieve TB. Kyung-Wook Jo en collega's analyseer-
den retrospectief de gegevens van 101 patiënten met een
voorgeschiedenis van actieve TB vooraleer anti-TNF was
opgestart, tussen december 2004 en september 2012 in
het Asan Medical Center in Zuid-Korea. De deelnemers
waren gemiddeld 40,4 jaar oud en de helft waren mannen.
De onderliggende IMID's waren CD, RA en AS. Van de
101 deelnemers hadden er voorafgaand aan de anti- TNA-
op start 11 een behandeling voor latente TB gekregen. De
reden hiervoor was geen zekerheid over de adequaatheid
van de TB-behandeling in het verleden (n = 10) of een
recent contact met TB (n =1).
Zes jaar na de initiatie van anti-TNF stelden de onderzoe-
kers in deze groep van 101 deelnemers vast dat slechts bij
één persoon (die geen behandeling voor latente TB had
gekregen) actieve TB was opgetreden.
De auteurs besluiten dat patiënten met een IMID en
een voorgeschiedenis van actieve TB anti-TNF-therapie
kunnen krijgen, met een aanvaardbare incidentie van TB,
mits voldaan is aan de volgende voorwaarden: ofwel een
adequate TB-therapie hebben gevolgd in het verleden, ofwel
een behandeling voor latente TB hebben gekregen indien
onzekerheid over de adequaatheid van de TB- therapie in
het verleden, of in het geval van recent TB-contact.
users in patients with a previous history of tuberculosis. respiratory medicine online 2013.