dewerkers hebben een analyse gemaakt van het `Louvain
Lupus Nephritis Inception Cohort', met als doel eventuele
verschillen op te sporen tussen verschillende klassen van
proliferatieve lupusnefritis (3).
tiënten met systemische lupus en heeft een impact op de
overleving en levenskwaliteit. Na tien jaar heeft zowat tien
procent van de patiënten nierinsufficiëntie in een eind-
stadium. De opsporing geschiedt door regelmatige bepa-
ling van proteïnurie. Voor bevestiging van de diagnose
en classificatie is een nierbiopsie vereist. Zo is bij klasse
III minder dan 50 procent van de glomeruli aangetast, bij
klasse IV is dit 50 procent of meer. Bij klasse IV wordt een
onderscheid gemaakt tussen segmentale (klasse IV-S) en
globale (klasse IV-G) vormen.
Om de prognose van patiënten met proliferatieve lupus-
nefritis te evalueren, werden 98 patiënten geselecteerd uit
250 patiënten die in de lupuskliniek gevolgd worden.
Daaruit kwam naar voren dat patiënten uit klasse III,
klasse IV-S en klasse IV-G een gelijkaardige respons heb-
ben op immunosuppressieve therapie, zowel op korte als
lange termijn. Een snelle afname van de proteïnurie is een
aanwijzing voor een goede renale prognose op lange ter-
mijn. De chroniciteitsindex volgens het scoringsysteem
van Morel-Maroger is bruikbaar om een idee van de pro-
gnose te krijgen. Die index beoordeelt glomerulaire scle-
rose, fibreuze adhesies en fibreuze halvemaanletsels steeds
met een score van 0, 1 of 2, om aldus een waarde tussen 0
en 6 te behalen.
SCLEroSE In EEn vroEG StadIUm
systemische sclerose in een vroeg stadium na of de door de
European Scleroderma Study Group voorgestelde DAS-
score gevoelig is voor veranderingen van de ziekteactiviteit
als gevolg van behandeling met rituximab (4).
patiënten met diffuse cutane systemische sclerose in een
vroeg stadium. Ze werden open label behandeld, met
twee keer een infuus van 1.000mg rituximab, op maand
nul en op maand zes, samen met toediening van 100mg
methylprednisolon. De patiënten kregen een stabiele dosis
van methotrexaat. De mediane ziekteduur bedroeg tien
maanden. Ze werden een jaar opgevolgd. De behandeling
had een significante invloed op klinische parameters zoals
de modified Rodnan skin score en de CO-diffusiecapaciteit
(p < 0,001). Zowel de gemiddelde, mediane als minimum-
en maximumwaarden werden door de behandeling gunstig
beïnvloed. Dit correleerde significant met de evolutie van de
DAS-score tussen het moment van aanvang en na één jaar.
Saskia Decuman concludeert dat de DAS-score niet alleen
gemakkelijk bruikbaar is, maar ook kosteneffectief, tijdsef-
fectief en beschikbaar. Gebruik van de DAS-score bij dit
type patiënten en deze behandeling is zinvol, representa-
tief, biologisch zinvol en kan als gouden standaard worden
aangewend.
BIj GranULomatoSE van WEGEnEr
ULB) heeft retrospectief nagegaan wat de frequentie is van
granulomatose van Wegener waarbij niet-geïdentificeerde
ANCA (antineutrofiele cytoplasmatische antistoffen) aan-
wezig zijn op het moment van de diagnose en of daarbij
specifieke klinische kenmerken vast te stellen zijn (5).
gerekruteerd in het Erasmusziekenhuis. Er is sprake van
niet-geïdentificeerde ANCA wanneer immunofluorescen-
tie positief is (een minimale titer van 1/80) en er bij ELISA
geen anti-PR3 en anti-MPO aanwezig zijn. De diagnose
werd gesteld met behulp van het EMA-algoritme (6).
De prognose van de ziekte kan worden ingeschat via de
zogenaamde vijffactorenscore (ouder dan 65 jaar, hart-
symptomen, digestieve ziekte, creatinine > 1,6mg/dl, geen
KNO-aantasting) en met de EUVAS-ziekteclassificatie (7).
Frédéric Vandergheynst kon vaststellen dat er slechts een
lage kans is op granulomatose van Wegener (1,8%) voor
patiënten waarbij niet-geïdentificeerde ANCA gevonden