benoemd tot gewoon hoogleraar.
beeldvorming
menteel aggregatieproefschrift schrijven,
terwijl hij arts was. Zijn ambitie was om
klinisch onderzoek te doen. Hij kreeg
opmerkelijke steun van het FNRS/
NFWO. "Ik wil dat benadrukken; ik ben
ze eeuwig dankbaar. Toen de rector van
de ULg me voorstelde om te komen
werken bij het cyclotron-centrum, dat in
die tijd beschikte over een scanner voor
functionele beeldvorming, een positron-
scanner, heb ik die kans met beide
handen gegrepen: zo werden we in Bel-
gië één van de eerste specialisten in dit
type functionele beeldvorming. Uiter-
aard gingen we onderzoek doen naar
epilepsie en slaap... Luik is één van de
referentiecentra in slaap en epilepsie
teur bij het FNRS/NFWO, R. Poirrier,
naar normale en pathologische slaap,
diensthoofd neurologie."
medewerkers altijd aanmoedigde om
een doctoraatsthesis te schrijven, en ver-
volgens een aggregaatsproefschrift voor
het hoger onderwijs. Diegene die zijn
advies niet wilden opvolgen, werden
verzocht zijn dienst te verlaten dat was
de regel. "Op die manier hebben we
bijgedragen tot de benoeming van een
tiental geaggregeerden hoger onderwijs
aan de ULg; zes van hen werden docent
of professor aan de universiteit."
debiet, de glucosestofwisseling, het zuur-
stofverbruik in de hersenen met behulp
van de positronscanner, en vervolgens
Zijn dienst had het geluk te beschikken
over een deeltjesversneller voor medisch
gebruik en positron- en nucleaire magne-
tische resonantiescanners los van het
ziekenhuis, dankzij het Fonds van de uni-
versiteit, het Nationaal Fonds Weten-
schappelijk Onderzoek, de kredieten van
de Koningin Elisabeth Stichting, de IUAP
(InterUniversitaire AttractiePolen) verbon-
den aan de diensten van de Eerste Minis-
ter, en internationale fondsen. "In de epi-
leptologie konden we dankzij deze
beeldvormingstechnieken aantonen dat
de epileptische `haarden' van de hersen-
schors werden gekenmerkt door een cel-
lulair hypometabolisme en een vasculair
hypodebiet. Deze bevindingen bleken
zeer interessant te zijn voor de opsporing
die manier ook voor de neurochirurgische
behandeling ervan (excisie). In het kader
van studies naar de slaap waren we één
van de allereersten om aan te tonen dat
de `trage' slaap, het meest herstellende
type slaap op fysiek vlak (trage golven op
het elektro-encefalogram), gepaard ging
met een hypometabolisme en een globaal
vasculair hypodebiet in de hersenen.
Omgekeerd werd de `snelle' slaap (snelle
golven op het eeg), toen nog `rapid eye
movement'-slaap (REM) of droomslaap
genoemd, gekenmerkt door een hoog
metabolisme en bloeddebiet, vergelijk-
baar met die van `wakkere' hersenen,
`paradoxale' slaap genoemd)."
dat ik werkte voor een `grote' universi-
teit, had de faculteit van bij het begin
een elektro-encefalogram ter beschik-
king gesteld uit de sector van de neu-
rologie, die ik leidde op de afdeling in-
wendige geneeskunde. En ik kreeg van
één van mijn leermeesters, prof. Joël
Bonnal, een beroemde neurochirurg bij
wie prof. Jacques Brotchi (ULB) zijn
opleiding kreeg, ook een draagbaar
eeg-toestel. Ik kon dus van nul vertrek-
ken, mijn medewerkers zelf kiezen en
geleidelijk heel performante apparatuur
aankopen. We zijn dan ook uitgegroeid
tot één van de best uitgeruste diensten
van heel België. Dat is geen opschep-
perij, het is de waarheid... We hebben
heel competente onderzoeksteams sa-
mengesteld voor onderzoek naar de
meest uiteenlopende onderwerpen, zo-
als abnormale bewegingen, degenera-
tieve ziekten en de grote cognitieve
functies (het geheugen...), meer in het
bijzonder samen met prof. Eric Salmon.
We hebben talrijke buitenlandse en
Belgische onderzoekers ontvangen, in
het bijzonder Steve Laureys, die in Luik
is gebleven en een mooie loopbaan
heeft gehad."
hij houdt fantastische herinneringen
over aan zijn studenten, en vooral aan
zijn laatste cursus aan de ULg, waarop
ze hem de studentenpet en een prachtig
boek over één van zijn lievelingsschil-
ders, Alechinsky, overhandigden. Een
ontroerend moment, dat hij helemaal
niet had verwacht. "Mijn cursus was
heel zwaar. Ik bootste epilepsieaanval-
len en andere symptomen zoals abnor-
male bewegingen na, wat ze heel leuk
vonden. Ik had dat geleerd bij mijn
leermeester Gastaut. Als ik van wacht
was en een epilepsieaanval rap-
porteerde, zei hij me: "Franck, kom,
speel die aanval voor me na! Wat ik
dan ook deed. Ik had een beetje ac-
teertalent!"