emotionele labiliteit: het zijn ongetwijfeld
niet-specifieke voortekens van een
manische episode. Waarom is het
belangrijk dat deze symptomen snel
worden opgespoord?
mijden, kunnen we de patiënt alle klinische gevolgen
van een manische toestand besparen: emotionele labi-
liteit, prikkelbaarheid en dus lijden, zowel voor de
patiënt als voor zijn omgeving. Bijna 50% van de pa-
baar zijn met de verschillende, objectieve ernstschalen. Klinisch gezien volgt er op
een manische fase overigens vrijwel altijd een depressieve episode. Dankzij een
snelle detectie kunnen we ook de sociale gevolgen voor de patiënt vermijden: jobver-
lies, ziekenhuisopname, stigmatisering, affectief isolement, inkomensverlies... Re-
center zijn tot slot ook de biologische en cognitieve gevolgen van herhaaldelijke
manische episodes aangetoond. Een manische episode, en vooral als die zich her-
haalt, maakt het organisme en vooral de hersenen kwetsbaarder. Er ontstaat dus een
vicieuze cirkel waarin de steeds fragielere hersenen kwetsbaarder worden voor stress-
factoren, die een manische toestand in de hand werken. We beschikken nu over ge-
gevens uit neurobiologisch onderzoek die de klinische gegevens van een klinische en
cognitieve verergering bevestigen als er meerdere manische fasen optreden.
uitbreken van een manische episode?
waarbij neurotransmitters en hormonale, neurotrofische en inflammatoire factoren
betrokken zijn. Die gebeurtenissen zijn de neurobiologische vertaling van stress.
Stressfactoren zijn onder meer dopaminerge neurotransmitters, glucocorticoïden,
verschillende cytokines en neurotrofische factoren zoals BDNF (een zenuwcelstimu-
lerende factor die van de hersenen afkomstig is).
Samengevat: elke patiënt die van nature een genetische kwetsbaarheid heeft voor de