te toetsen aan de huidige stand van de
hierop geen uitzondering vormt. Sinds enige tijd worden alle actoren in de medische en
paramedische sector geconfronteerd met allerlei nieuwe of verscherpte maatregelen die
ertoe moeten bijdragen dat het beoogde budgettaire doel bereikt wordt. De vraag stelt zich
echter of deze maatregelen wel degelijk zo efficiënt zijn, en meer in het bijzonder, of zij
ons op lange termijn niet zuur zullen opbreken.
De toenemende controles door adviserende geneesheren op het voorschrijfgedrag en de
plethora van allerlei twijfelachtige attesten en extra verslagen neemt meer de vorm aan van
een soort ongepast paranoïd gedrag. Het tijdverlies dat met deze administratie gepaard
gaat, is stilaan van die grootteorde dat het uiteindelijke doel van de gezondheidszorg, het
zorgen voor mensen, in het gedrang komt. De onderliggende redenering is ongetwijfeld
het ontmoedigen van het voorschrijven van terugbetaalde medicaties of prestaties. Het
resultaat van deze maatregelen is op zijn minst twijfelachtig.
Toegegeven, de artsen moeten niet de pleitbezorgers zijn van de klassieke farmaceutische
bedrijven, maar de huidige toestand wordt toch echt te gortig. De huidige regelgeving met
al zijn voordelen voor de producenten van generieke middelen en de daaruit voortvloeiende
consequenties voor prijsafspraken, leidt er toe dat op dit moment sommige nieuwe
medicaties bij ons niet of veel later op de markt komen dan in de ons omringende landen,
zeker in zogenaamd kleinere domeinen van de geneeskunde, zoals de neurologie er zeker
een aantal heeft. Een ander fenomeen is dat farmaceutische bedrijven, die altijd een motor
van innovatie en educatie zijn geweest, stilaan afhaken. Het regent ontslagen in de farma-
sector, en niet alleen voor vertegenwoordigers, maar ook voor zij die werken in ontwikkeling
en onderzoek. De generieke producenten zijn per definitie niet geïnteresseerd in innovatie
en kunnen verder met een beperkt personeelsbestand. Toegegeven alweer, het probleem
van de farmaceutische industrie situeert zich niet alleen op het Belgische niveau, maar het
kan niet ontkend worden dat de visie die momenteel gehanteerd wordt op zijn minst een
risico op lange termijn inhoudt. Het voordeel dat men ons allen voorhoudt, het feit dat
door de promotie van goedkope geneesmiddelen het terugbetalen van duurdere
geneesmiddelen vlotter zal verlopen, lijkt mij alvast weinig geloofwaardig als ik de praktijk
zie.
organiseren van opleidingen, symposia en andere educatieve initiatieven, verzamelde een
generieke firma een groep artsen in een VIP-ruimte op de flanken van de Oude Kwaremont
om Tom Boonen naar zijn overwinning in de Ronde Van Vlaanderen te schreeuwen. Of dit
de juiste besteding is van het geld dat uit de verkoop van geneesmiddelen voortvloeit,
moet ieder voor zichzelf uitmaken. Maar vragen stellen bij deze gang van zaken kan mijns
inziens geen kwaad.