treffend als het aannemen van een afwachtende houding om een corrigerende ingreep te voorkomen. Dat schrijven Stuart Weinstein en collega's in de NEJM. een situatie die noopt tot chirurgische correctie. De me- ningen zijn nogal verdeeld wat betreft de vraag of het dragen van een korset deze progressie kan tegengaan. Met als doel hierover meer duidelijkheid te scheppen, voerden Stuart Weinstein en collega's een multicen- trische studie uit in een cohort van 242 jongeren in de VS en Canada. De onderzoekers includeerden jongeren met typische indicaties voor het dragen van een korset wegens hun leeftijd, botimmaturiteit en graad van scoliose. Er werd zowel een gerandomiseerde cohort (116 patiënten werden willekeurig toegewezen voor het dragen van een korset of voor observatie) samengesteld als een cohort van jongeren (n = 126) die zelf kozen voor een korset of obser- vatie. Aanvankelijk was gepland alleen te randomiseren, maar omdat heel wat ouders een uitgesproken mening hadden over de behandeling (korset versus afwachtende houding) lieten de onderzoekers deze ouders toe zelf te kiezen. In die laatste cohort koos 70% voor een korset. De jongeren die een korset kregen aangemeten, kregen ook de raad het minstens 18 uur per dag te dragen. minstens 50° (= therapiefalen) of verdere ontwikkeling tot een mature wervelkolom zonder deze kromming te berei- ken (= therapeutisch succes). De studie werd voortijdig stopgezet wegens de uit- gesproken resultaten. In een analyse die betrekking had op zowel de gerandomiseerde cohort als een voorkeurs- cohort, bedroeg het therapiesucces 72% na dragen van een korset versus 48% na watchful waiting. Een inten- tion-to-treat-analyse kende een therapiesucces van 75% in de groep die willekeurig was toegewezen tot het dragen van een korset. Dit staat tegenover 45% voor de groep die na randomisatie alleen observatie kreeg. Er was een significant verband tussen het aantal uren dat het korset werd gedragen en het therapeutisch succes. Hoe langer het kind het korset droeg, hoe groter de kans op succes. De auteurs besluiten dat bij adolescenten met idiopathische scoliose het dragen van een korset de progressie naar hoog- risicoscoliose, die resulteert in een heelkundige correctie, kenmerkend doet afnemen. het Prevotella-genus bij patiënten met een recente dia- gnose van reumatoïde artritis (RA). Concreet stelden Scher en zijn team een cohort samen van patiënten die al lange tijd behandeld werden voor RA, en een tweede cohort van patiënten met een recente RA- diagnose die nog geen behandeling hadden gekregen. Een derde cohort bestond uit personen die werden behandeld voor psoriasis-artritis en een vierde cohort, tot slot, be- stond uit gezonde controles met vergelijkbare leeftijd en etnische afkomst. De onderzoekers brachten de samenstelling van de darm- flora in beeld van patiënten uit de vier groepen. Ze stelden een duidelijk grotere aanwezigheid vast van Prevotella- species, in het bijzonder P. copri, bij de meeste patiënten met een recente RA-diagnose, en bij enkelen uit de andere drie groepen. Die andere drie groepen vertoonden op hun beurt een grotere aanwezigheid van Bacteroides-species. Nader onderzoek bracht aan het licht dat P. copri in de groep met recente RA-diagnose niet exact dezelfde was als de groep met recente RA-diagnose veel minder genen voor enzymen die vitamines en purines metaboliseren dan in de controlegroep, en opvallend meer genen voor enzymen die cysteïne metaboliseren. Hoewel de functionele relevantie van deze verschillen nog onduidelijk is, kunnen deze genen misschien bruikbare diagnostische of prognostische bio- markers worden. Met hun onderzoek hebben Scher en collega's een belang- rijke stap gezet in het vertalen van bevindingen uit onder- zoek bij muizen naar de mens. Meer onderzoek is nodig om het precieze verband tussen de aanwezigheid van P. copri in de darmflora en reumatoïde artritis verder uit te klaren en om de mechanismen te achterhalen die ervoor zorgen dat P. copri een voorbeschikkende factor is voor auto- immuniteit of inflammatie. with enhanced susceptibility to arthritis. e life; online publicatie 5 november 2013. |