![]() validerend zijn. APR blijkt een goed effect te hebben op die huid- en slijmvliesletsels en heeft een aanvaardbaar veilig- heidsprofiel. en canakInumab twee fase 3-studies, het profiel van genexpressie en de bloedspiegels van inflammatoire eiwitten bij patiënten die met canakinumab werden behan- deld, konden biomarkers worden geïdentificeerd die de respons op de behandeling voorspellen. Canakinumab is doeltreffend gebleken bij patiënten met systemische idiopathische juveniele artritis. Canakinumab is een volledig humane monoklonale antistof die zeer selectief gericht is tegen interleukine-1 (IL-1ß), dat een sleutelrol speelt bij de pathogenese van die aandoening. De ontstekingsremmende werking van canakinumab resulteert in een daling van de concentraties van IL-6 en IL-18, twee biomarkers van ontsteking die onderling ver- schillen qua kinetiek. De mediane concentratie van IL-6 daalt zeer snel en signi- ficant en blijft laag gedurende meer dan 6 maanden. De vorsers hebben aangetoond dat de patiënten die goed had- den gereageerd op de behandeling op d15 (ACR-respons 50), de patiënten waren bij wie de IL-6-spiegels het laagst waren op d3 en d9. Er werd echter geen correlatie waargenomen tussen de ACR 50-respons en de mediane concentratie van IL-18. wordt bereikt na meer dan 6 maanden. Canakinumab vermindert snel en sterk de expressie van een zeer groot aantal genen (± 850) die een rol spelen bij de ontsteking en de aangeboren immuniteit, en van genen die een rol spelen in de IL-1ß-signalisatieweg. Het genetische profiel van patiënten met een bescheiden klinische ACR-respons blijkt weinig te veranderen met de behandeling. Bij de patiënten die goed op de behandeling reageren, verandert het profiel echter sterk en snel (vanaf de 3e dag). De vorsers hebben een profiel van genetische expressie geïdentificeerd dat de respons op de behandeling kan voorspellen. 60% van de responders vertoonde dat pro- fiel, maar de overige 40% had een genprofiel dat vergelijk- baar was met het profiel dat bij zwakke responders werd waargenomen. Dat wijst op een zekere moleculaire hetero- geniteit bij de patiënten die reageren op canakinumab. bIj psorIatIsche artrItIs die de werking van de interleukines 12 en 23 remt door zich te binden aan de p40-subeenheid die beide cytokines gemeen hebben. In San Diego werden de resultaten gepresenteerd van een analyse van de samengevoegde radiografische ge gevens na 24 en 52 weken van de gerandomi- seerde, gecontroleerde fase 3-studies PSUMMIT 1 en PSUMMIT 2. |