hoofdstuk over de ziekenhuizen in
het boek `Dokter ik heb ook iets te
Nuyens op blz 11). Het ziekenhuisland-
schap van de toekomst wordt bekeken
door de bril van Peter Degadt, gedelegeerd
bestuurder van Zorgnet Vlaanderen, en
professor Dirk Ramaekers, tot voor kort
algemeen hoofdarts van het Ziekenhuis-
netwerk Antwerpen. Sinds 1 oktober is hij
medisch directeur bij de CM.
In de inleiding van deze "volledige stand
van zaken van onze gezondheidszorg" le-
zen we overigens dat alle schrijversduo's
autonoom aan de slag gingen. Met uitzon-
huis, dat de twee uitgenodigde auteurs
besloten gezamenlijk te schrijven. "Wat op
zichzelf een niet onbelangrijke vaststelling
is", zo luidt het.
en Ramaekers erop dat er zich een expo-
nentiële explosie van medische kennis
voordoet. Deze komt echter niet altijd bij
de patiënt terecht. "Vooruitgang", zeggen
beiden, "betekent op de eerste plaats dat
ziekenhuizen zich inzetten om de bewezen
werkzame technieken ook daadwerkelijk
hoeft niets te kosten."
Daarnaast stellen ze vast dat `product-
innovaties' nieuwe geneesmiddelen, im-
plantaten, scanners... altijd duurder zijn
dan de producten van de vorige generatie.
Bovendien richten ze zich ook steeds meer
tot kleinere patiëntengroepen. Met andere
woorden: de kostprijs neemt toe terwijl de
doelgroep versmalt. De hamvraag is ech-
ter wie dat allemaal zal blijven betalen?
Ramaekers en Degadt menen dat de toe-
nemende publieke verantwoording en
responsabilisering van artsen en zieken-
huizen ook "de volledige diagnostische en
therapeutische vrijheid" onder druk zet."
Voor de twee auteurs is het zonneklaar
dat ziekenhuizen steeds meer de kosten-
effectiviteit van hun handelen zullen moe-
ten bewijzen. "Het alternatief is", stellen
ze, "de weg van privatisering en ongere-
guleerde marktwerking waar deze vragen
niet gesteld worden."
en sub- en superspecialisaties in de zie-
kenhuizen is in hun ogen trouwens volop
bezig. Volgens de CM-arts en de Zorgnet-
beheerder doet zich zowel een verdere
schaalvergroting van de ziekenhuizen als
meer taakverdeling voor. Terwijl "steeds
mondiger wordende patiënten zelf kennis
verwerven."
Tot slot wijzigt ook de taakverdeling tus-
sen de verschillende zorgechelons. Op de
eerste lijn vervullen zorgverstrekkers een
meer coachende rol op de domeinen van
preventie en opvolging van chronische
ziekten. Structureel verwerven ze boven-
dien een meer prominente plaats bij het
verwijzen van de patiënt naar de juiste
zorg op de juiste plaats.
ook mondiger zijn. Dankzij e-health-toepassingen kan hij
bovendien mee zijn eigen dossier beheren. Bovendien kunnen
via de sociale media binnen patiëntenverenigingen ervaringen
worden uitgewisseld."
iets te zeggen
meer in de publieke ruimte, maar
bij deze voorstelling hield hij zelfs
opfrissen: Marcel De Brabanter schreef
geschiedenis als de syndicale tegenpool
van de legendarische artsenleider André
Wynen. Decennia lang vochten beide
Uiteraard is De Brabanter niet louter een
getuige. Na de Tweede Wereldoorlog gaf
hij mee gestalte aan de Belgische gezond-
heidszorg. Wanneer hij daarop als 93-jarige
terugblikte, wees hij er vooreerst op dat
er in 1944 geen ziekenfondsen, artsen- of
patiëntenorganisaties betrokken waren bij
de oprichting van de verplichte ziektever-
zekering. Waar de ziekenfondsen snel hun
weg vonden naar het overleg ging dat voor
de artsen heel wat trager. Het probleem
was, dixit De Brabanter "dat geneesheren
meenden geen overleg te kunnen heb-
ben met niet-geneesheren. Ten einde raad
vaardigden de ziekenfondsen in de raden
dan maar hun medische adviseurs af."
heren" tot het besluit dat een nieuw be-
leid zich opdrong. Hun taak bestond in de
relatie tussen de ziekenfondsen als verte-
genwoordigers van de patiënten en het
georganiseerde medische korps gestalte
te geven. Dit `paritaire comité", dat ak-
koorden afsluit, kwam tot stand in 1963.
"Met een zekere fierheid" stelt De Braban-
ter vast dat het vijftig jaar later nog steeds
bestaat.
Anno 2013 moet het paritaire comité de
medicomut dus volgens de voormalige
artsenleider snel twee problemen oplos-
sen. Ten eerste dringt een herijking van
de erelonen zich op. Dit om "duidelijkheid
te verschaffen over het deel onkosten en
het deel zuiver honorarium." De Braban-
ter: "Het spreekt vanzelf dat dit maar
oplosbaar is door de ziekenhuisorganisa-
ties bij de werkzaamheden van het pari-
tair comité geneesheren-ziekenfondsen
te betrekken." Ten tweede moet volgens
hem ook de extramurale specialistische
sector dringend in kaart worden gebracht.
patiëntenorganisaties maar best
in de overeenkomstensystemen
kunnen worden ingeschakeld.
de webshop van de uitgeverij;
(2) wordt verrekend nadat
u het boek in de webshop
hebt toegevoegd aan uw
winkelmandje; (3) geldt enkel
indien u gebruikmaakt van
bovenstaande actie-url en dit
(4) zolang de voorraad strekt.
voorgesteld. Naast de auteurs tekende ook de bijna 93-jarige
Marcel De Brabanter present, stichter en erevoorzitter van het
Algemeen Syndicaat van Geneeskundigen van België.
exemplaren weg van het boek `Dokter ik heb ook iets te zeggen' van Yvo
Nuyens en Hugo De Ridder (235 blz., winkelwaarde 19,99 euro, ISBN978
94 014 0808 0). De eerste vijf lezers die een mail sturen naar Sandrine
Sluysmans (s.sluysmans@rmnet.be) hebben prijs. We publiceren de namen
van de winnaars in onze volgende editie.
Daarnaast geeft uitgeverij Lannoo in samenwerking met de Specialist 20%
korting (*) bij aankoop van dit boek. In plaats van 19,99 euro betaalt u
15,99 euro. De korting wordt verrekend nadat u het boek hebt toegevoegd
aan uw winkelmandje.
Surf hiervoor naar