background image
Percentiel
|
Vol 18
|
Nr 4
|
2013
40
"Eén van de oorzaken van de verschillen in aanpak van ADHD zijn de
richtlijnen. In Europa worden strikte richtlijnen gehanteerd: in het NICE
in 2013 (3) en EUNETHYDIS in 2004 (4) wordt een behandeling aanbe
volen in het geval van ernstige symptomen of handicap of in het geval
van matige symptomen als de nietmedicamenteuze behandeling door
de patiënt wordt geweigerd of onvoldoende efficiënt is. De american
academy of Pediatrics (6) daarentegen beveelt aan om kinderen en
adolescenten die voldoen aan de diagnostische criteria van ADHD
met psychostimulantia te behandelen. Andere geneesmiddelen wor
den overwogen als tweedelijnstherapie of als de familie dat verkiest",
legde diane Purper-ouakil (Montpellier) uit.
Het effect size op korte termijn bedraagt 0,78 met methylfenidaat, 0,64
met atomoxetine, 0,58 met clonidine en 0,31 met omega-3-vetten. die
laatste stimuleren niet en het zal dan ook langer duren vooraleer er
een effect wordt waargenomen (6). de werkzaamheid wordt beoordeeld
aan de hand van de klinische symptomen (60-80% verbetering met een
daling van de scores met 40-50%) en de begeleidende symptomen:
schoolgedrag, uitvoering van taken, oppositionisme, emotionele labili-
teit, enz. "Maar we moeten bij het kind ook cognitieve criteria evalueren
voor we besluiten dat een behandeling werkt", merkte diane Purper-
ouakil op.
Bij Mri werd aangetoond dat sommige hersenzones meer ontwikkeld zijn
bij patiënten met adHd en andere minder (Figuur 1) en dat een psycho-
stimulerende behandeling het volume doet toenemen (Figuur 2) (7).
Voordelen en beperkingen
van methylfenidaat
Methylfenidaat verhoogt de beschikbaarheid van dopaminetransporters
(8), normaliseert de activiteit van de prefrontale cortex (9) en ver-
hoogt de verbindingen tussen de frontopariëtale zones, waardoor
het geheugen duidelijk verbetert (10). Het EMa raadt toediening van
methylfenidaat aan bij kinderen ouder dan 6 jaar en bij adolescenten,
dit echter onder toezicht van een specialist na een zorgvuldig medisch
onderzoek (gewicht, lengte, cardiovasculaire voorgeschiedenis, ecg, risico
op middelen misbruik, bloeddruk, hartritme). de pols, de bloeddruk en het
gewicht moeten regelmatig worden gecontroleerd (om de 3 maanden), en
de lengte om de 6 maanden. de behandelde patiënten zijn op volwassen
leeftijd doorgaans 1-2cm kleiner dan normaal. ook moet er worden gelet
op het optreden van bijwerkingen en psychiatrische symptomen (maande-
lijkse follow-up). Het EMa raadt minstens eenmaal per jaar een periode
N1950N
ADHD: het kaf
van het koren scheiden
Dominique-Jean Bouilliez
er is altijd al veel discussie geweest over AD(H)D (aandachtstekortstoornis met of
zonder hyperactiviteit). De behandeling ervan verschilt dan ook sterk van land tot land. in
de Verenigde staten bijvoorbeeld krijgt 33-79% van de kinderen en adolescenten met ADHD
een behandeling met psychostimulantia (1), in Frankrijk is dat maar 5% (2). een stand van
zaken van die omstreden aandoening tegen de achtergrond van het europese congres voor
psychiatrie in Nice.
figuur 1: afwijkingen van het volume van de grijze stof bij patiënten
met adHd in vergelijking met de normale bevolking. de kleinere
volumes zijn in het groen weergegeven, de vergrote volumes in het
oranje.
Bron: Gray Matter Volume Abnormalities in ADHD: Voxel-Based Meta-Analysis Exploring
the E ects of Age and Stimulant Medication (7).
Talairach z = 12
Talairach z = 20
Talairach y = 0
Talairach y = -44