inflammatoire processen ter hoogte van
het subcutane vetweefsel. Deze aan-
doening vormt een diagnostische uit-
daging voor zowel de dermatoloog als
de patholoog. Vanuit klinisch standpunt
lijken vele vormen van panniculitis van
verschillende etiologie erg op elkaar.
Ze presenteren zich allemaal als ery-
themateuze subcutane nodules (figuur
1
derliggende ziekteprocessen. Erythema
nodosum is hiervan het klassieke voor-
beeld. Daarom is het een diagnose die
door de dermatoloog niet gemist mag
worden. De histologische verschillen
tussen de verschillende vormen van
panniculitis zijn veeleer subtiel. Boven-
dien is het histologisch beeld dyna-
misch. Biopsies worden vaak pas in het
late stadium van de letsels genomen en
histologische diagnose is het absoluut
noodzakelijk dat de biopsie een groot
deel subcutaan vet bevat. De behande-
lingen: behandeling van de panniculitis
zelf en behandeling van de eventuele
onderliggende aandoening (2).
subcutane noduli?
ter hoogte van het subcutane vetweefsel en vormt een diagnostische uitda-
onderliggende ziekte en mag door de dermatoloog dus niet gemist worden.
De panniculitiden worden ingedeeld in verschillende categorieën. Van de
mie. Bij de lobulaire vormen gaan we dieper in op alfa 1-antitrypsine-deficiëntie,
pancreatische panniculitis, lupus erythematosus, dermatomyositis, traumatische
en infectieuze panniculitis en cytofaag histiocytaire panniculitis. We beschrijven
de aanpak van panniculitis met eventuele nuttige bijkomende onderzoeken en de
in de literatuur beschreven behandelingen.
62N