background image
32
l
Neuron
·
Vol 18
·
Nr 1
·
2013
werd gelanceerd in 2004­2005, maar
dan eerst bij de mens in plaats van op
het muismodel.
We rekruteerden 41 patiënten met
Friedreich-ataxie en dit verspreid over
Europa. Ze werden vergeleken met 53
gezonde proefpersonen van dezelfde
leeftijd. Een eerste klinische vaststel-
ling verbaasde ons: hoewel ze vaak
jong en slank zijn, hebben deze ataxie-
patiënten een verhoogde vetmassa,
wat de insulineresistentie bevordert.
Met behulp van de in Seattle ontwik-
kelde methode om het glucoseme-
tabolisme te testen, konden we in vivo
insulineresistentie bevestigen, maar
zonder secundaire stijging van de insuli-
neproductie. We vermoedden insuline-
secretiedeficiëntie van de bètacellen
in de pancreas. Met multipele regres-
sieanalyse kon worden aangetoond
dat die deficiënte insulinesecretie de
voornaamste oorzaak van diabetes bij
deze patiënten was, veel meer dan de
insulineresistentie.
Hoe is het onderzoek verder
verlopen?
Miriam Cnop: Om te bevestigen of er
wel of niet sprake is van bètaceldefi-
ciëntie in de pancreas, wilden we bèta-
cellen van de eilandjes van Langerhans
onderzoeken in de pancreas van patiën-
ten met Friedreich-ataxie. We hebben
daarvoor autopsiemateriaal van patiën-
ten met deze aandoening uitgebreid
onderzocht. Dankzij de samenwerking
met de universiteit van Londen en uni-
versiteiten in de Verenigde Staten
vonden we 9 pancreassen van dit type
patiënten. Onderzoek daarvan beves-
tigde dat de bètacelmassa in de eiland-
jes van Langerhans verminderd was
(Figuur 1).
We hebben vervolgens een in vitro
kweekmodel van bètacellen van ratten
maar ook van mensen ontwikkeld
(dankzij orgaandonatie). Die hebben
we onderworpen aan de knock-down-
techniek met behulp van kleine interfe-
rerende RNA's waarmee we ongeveer
70% van de frataxine-expressie konden
blokkeren. Frataxine is een mitochon-
driaal eiwit dat deficiënt is bij de ziekte
van Friedreich. We stelden vast dat de
bètacellen minder ATP produceerden
­ en dus dat de insulinesecretie afnam
­ als reactie op glucose. We stelden
eveneens een verhoogde
gevoeligheid
voor apoptose vast. Daarna konden we
aantonen dat de incretines GLP-1 en
GIP, hormonen in de darmen die de
insulinesecretie in de pancreas bevor-
deren, een beschermend effect konden
hebben op die bètacellen. Incretine-
analogen, die al worden gebruikt in
de behandeling van diabetes type 2,
bleken hier een antiapoptotisch effect
te hebben.
Wat zijn de mogelijke
therapeutische toepassingen?
Miriam Cnop: Van die incretineanalogen
is al aangetoond dat ze cardio- en neuro-
protectieve effecten hebben (2). Ze
zouden in de toekomst dus kunnen wor-
den beschouwd als een behandeling om
de pancreas te beschermen, maar ook
als een centrale therapie bij Friedreich-
ataxie. Deze hypothese zal verder wor-
den getest in ons laboratorium en dit
keer op een muismodel van Friedreich-
ataxie.
Referenties
1.
Cnop M, Igoillo-Esteve M, Rai M et al. Central role and
Mechanisms of Beta-cell Dysfunction and Death in
Friedreich Ataxia-Associated Diabetes. Ann Neurol
2012; doi/10.1002/ana.23698
2.
Holst JJ., Burcelin R., Nathanson E. Neuroprotective
properties of GLP-1: theoretical and practical
applications. Curr Med Res Opin 2011;3:547-58.
Controle Patiënt
Figuur 1: Afname van de bètacellen in de eilandjes van Langerhans van de pancreas bij een patiënt
met Friedreich-ataxie. Afbeeldingen verkregen dankzij I. Marhfour en Miriam Cnop.
Incretineanalogen zouden in
de toekomst kunnen worden
beschouwd als een
behandeling om de pancreas
te beschermen, maar ook als
een centrale therapie bij
Friedreich-ataxie.