arter, vaza hiyaloidea propria ve tunika vasküloza lentisden oluflmaktad>r. Sekonder vitre-
us gebeli¤in yaklafl>k olarak dokuzuncu haftas>nda oluflmaya bafllar ve do¤um sonras> ve
eriflkin gözde vitreusun ana k>sm>n> oluflturacak flekilde ilerler. Primer vitreus, sekonder
vitreusun oluflmas>yla birlikte, geride sadece Cloquet kanal> ve zaman zamanda Bergme-
ister papillas> ve Mittendorf noktas> gibi kal>nt>lar> b>rakarak, atrofiye olur. Sekonder vit-
reus göreceli olarak hücresiz ve tamamen damars>z bir yap>ya sahiptir. Sekonder vitreus
içinde yer alan hücreler hiyalositler olarak adland>r>l>rlar ve kendilerini makrofajlardan ve
gliyal hücrelerden ay>rt eden özellik sergilerler. Zonüler lifler tersiyer vitreusu temsil et-
mektedir.
linmektedir) primer vitreusun de¤iflik elemanlar>n>n devam etmesiyle karakterize bir du-
rumdur ve s>kl>kla tek tarafl>d>r. Klinik olarak belirgin PFD olan birçok olguda, fibrovas-
küler dokunun gerginli¤i ile merkeze do¤ru da çekilen bir fibrovasküler plak, retrolental
bofllukta yanlara do¤ru yay>larak silyer prosesleride içine al>r. Klinik olarak ve kaba flekil-
de, uzam>fl silyer proses görünümüyle sonuçlan>r. Ön fibrovasküler plak genellikle arka-
ya do¤ru, optik sinir bafl>yla iliflkili, hiyaloid arter kal>nt>s> ile devam etmektedir (fiekil 10-
1). Arka yap>lar>n da olaya kar>flmas>, preretinal membranlar>n gerilerek çekmesi sonucu,
peripapiller retinan>n traksiyonel dekolman>na yol açarak, daha genifl alan>n tutulmas>na
neden olur. Lenste s>kl>kla katarakt izlenir, ya¤ dokusu ve k>k>rdak gibi baz> göz d>fl> do-
kularda retrolental kitle içinde yer alabilmektedir. PFD'dan etkilenen gözler s>kl>kla mik-
roftalmiktir.