- Page 1
- Page 2 - Page 3 - Page 4 - Page 5 - Page 6 - Page 7 - Page 8 - Page 9 - Page 10 - Page 11 - Page 12 - Page 13 - Page 14 - Page 15 - Page 16 - Page 17 - Page 18 - Page 19 - Page 20 - Page 21 - Page 22 - Page 23 - Page 24 - Page 25 - Page 26 - Page 27 - Page 28 - Page 29 - Page 30 - Page 31 - Page 32 - Page 33 - Page 34 - Page 35 - Page 36 - Page 37 - Page 38 - Page 39 - Page 40 - Page 41 - Page 42 - Page 43 - Page 44 - Page 45 - Page 46 - Page 47 - Page 48 - Page 49 - Page 50 - Page 51 - Page 52 - Page 53 - Page 54 - Page 55 - Page 56 - Page 57 - Page 58 - Page 59 - Page 60 - Page 61 - Page 62 - Page 63 - Page 64 - Page 65 - Page 66 - Page 67 - Page 68 - Page 69 - Page 70 - Page 71 - Page 72 - Page 73 - Page 74 - Page 75 - Page 76 - Page 77 - Page 78 - Page 79 - Page 80 - Page 81 - Page 82 - Page 83 - Page 84 - Page 85 - Page 86 - Page 87 - Page 88 - Page 89 - Page 90 - Page 91 - Page 92 - Page 93 - Page 94 - Page 95 - Page 96 - Page 97 - Page 98 - Page 99 - Page 100 - Page 101 - Page 102 - Page 103 - Page 104 - Page 105 - Page 106 - Page 107 - Page 108 - Page 109 - Page 110 - Page 111 - Page 112 - Page 113 - Page 114 - Page 115 - Page 116 - Page 117 - Page 118 - Page 119 - Page 120 - Page 121 - Page 122 - Page 123 - Page 124 - Page 125 - Page 126 - Page 127 - Page 128 - Page 129 - Page 130 - Page 131 - Page 132 - Page 133 - Page 134 - Page 135 - Page 136 - Page 137 - Page 138 - Page 139 - Page 140 - Page 141 - Page 142 - Page 143 - Page 144 - Page 145 - Page 146 - Page 147 - Page 148 - Page 149 - Page 150 - Page 151 - Page 152 - Page 153 - Page 154 - Page 155 - Page 156 - Page 157 - Page 158 - Page 159 - Page 160 - Page 161 - Page 162 - Page 163 - Page 164 - Flash version © UniFlip.com |
![]()
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ζη, γλυκόζη και λακτόζη), κυρίως γιατί οι συγκεκριμένοι υδατάνθρακες καταναλώνονται ενδιάμεσα στα γεύματα. Τα βακτήρια προκαλούν απώλεια αλάτων από την αδαμαντίνη (σμάλτο) και την οδοντίνη των δοντιών. Η ποιότητα του σμάλτου, η ανατομία των δοντιών, η παραγωγή περισσότερου ή λιγότερου σάλιου, επηρεάζει το φαινόμενο. Διαφορετικά, όσο η επαφή που υπάρχει μεταξύ των υδατανθράκων και των βακτηρίων αυξάνεται, τόσο περισσότερο αυξάνεται και ο κίνδυνος της εμφάνισης τερηδόνας. Στην αρχή της, η τερηδόνα εκδηλώνεται συχνά με μια υπερευαισθησία στα δόντια. Η επαφή με παγωμένα ή κρύα στοιχεία ή όξινα επιδεινώνει τον πόνο. Όσο η βλάβη προχώρα στο σμάλτο του δοντιού, αυτό μπορεί να μολυνθεί και να είναι αιτία δυνατών και παλμικών πόνων. Η πρόληψη έχει να κάνει για ακόμα μια φορά με την αυστηρή υγιεινή των δοντιών, ως μόνο μέσο περιορισμού της οδοντικής πλάκας και των βακτηρίων που περιέχει.
Οι συμβουλές «κλειδιά»
Βούρτσισμα πάνω απ’ όλα! Το βούρτσισμα θα πρέπει να γίνεται ιδανικά τρείς φορές την ημέρα και να έχει διάρκεια 2 έως 3 λεπτά, χρόνος αρκετός για το βούρτσισμα όλων των δοντιών, των ούλων και της γλώσσας. Το βούρτσισμα πριν τον ύπνο είναι το πιο σημαντικό, καθώς η παραγωγή σάλιου διαρκεί όλη τη νύχτα, ευνοώντας την καταστροφή του σμάλτου. Το απαλό βούρτσισμα, γίνεται με κινήσεις κυκλικές από τα ούλα προς τα δόντια. Αποφύγετε τα έντονα και γρήγορα βουρτσίσματα. Να φροντίζετε να αλλάζετε βούρτσα κάθε τρείς μήνες, παρατηρώντας βέβαια αν τα σκέλη της βούρτσας έχουν φθαρεί. Διαλέξτε μια οδοντόβουρτσα με μικρή κεφαλή, με συνθετικές ίνες που είναι και πιο υγιεινές (οι φυσικές ίνες συγκρατούν υγρασία, άρα και βακτήρια). Το φθόριο είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικό για την πρόληψη της τερηδόνας. Οι οδοντόκρεμες που προστατεύουν από την τερηδόνα έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φθόριο. Για να ενισχύσετε το βούρτσισμα προτείνουμε τη χρήση ενός διαλύματος στοματικής υγιεινής, μια έως δυο φορές τη μέρα. Τα διαλύματα στοματικής υγιεινής για πριν το βούρτσισμα βοηθούν στην απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας. Τα διαλύματα για μετά το βούρτσισμα έχουν στόχο να προστατέψουν τα ούλα. Παρατείνουν τη δράση της οδοντόκρεμας. Οι τσίχλες με φθόριο μπορούν να είναι χρήσιμες στο να αντικαταστήσουν περιστασιακά ένα βούρτσισμα, εφόσον αυτό δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Ενεργοποιούν τους σιελογόνους αδένες και ευνοούν στη διατήρηση του σμάλτου. Κόψτε τα σκευάσματα με ζάχαρη ανάμεσα στα γεύματα και φροντίστε να επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας μια φορά το χρόνο το λιγότερο.
Η ουλίτιδα
Πρόκειται για μια φλεγμονή στα ούλα. Τα ούλα γίνονται κόκκινα, πονάνε και ματώνουν εύκολα. Η ουλίτιδα είναι πολύ συχνή λόγω μιας κακής υγιεινής της στοματικής κοιλότητας, οδηγώντας στην επιδείνωση της οδοντικής πλάκας στα ούλα και στα δόντια. Εμφανίζεται στο 80 % των ενηλίκων. Είναι μια φλεγμονώδης ασθένεια που επηρεάζει τον ιστό των ούλων του περιοδοντίου. Χαρακτηρίζεται από πόνο, ερυθρότητα, ευαισθησία των ούλων και αιμορραγία των ούλων, που μπορεί να είναι αυθόρμητη ή λόγω βουρτσίσματος. Η ουλίτιδα μπορεί να ευνοηθεί από την κατανάλωση αλκοόλ και τσιγάρου, από ορμονικές διαταραχές (εγκυμοσύνη), από μια κακή προσθήκη δοντιών, από ορισμένες παθολογίες (διαβήτης), αλλά και επίσης και από ορισμένα φάρμακα (αντιεπιληπτικά). Εάν δεν θεραπευτεί μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές βλάβες (περιοδοντίτιδα) και στην απώλεια του δοντιού. Καταπολεμήστε τη φλεγμονή και την οδοντική πλάκα Εάν η ουλίτιδα εκδηλωθεί, βουρτσίστε λεπτομερώς τα δόντια με τη βοήθεια μιας βούρτσας πολύ μαλακής και κάντε μετά από κάθε βούρτσισμα μια πλύση με αντιβα-
κτηριδιακό διάλυμα για 5 ημέρες. Απαλύνετε τον πόνο με τη χρήση ενός gel που θα απλώνεται τρεις φορές τη μέρα. H χρήση μιας τέτοιας οδοντικής κρέμας, με βάση αντιφλεγμονώδεις, αντιβακτηριδιακές ουσίες ή φλεβοτονωτικές (εξεδιτίνη, χλωρεξιδίνη, τρικλοσάν, σόδα, κιτρικός ψευδάργυρος, περμεθόλη, εκχύλισμα Ginkgo), συ), μπληρώνει την αγωγή και επιτρέπει στο να εξαλειφθούν τα συμπτώματα. Εάν δεν υπάρχει άμεσα θετική εξέλιξη της κατάστασης, κατευθύνετε τον ασθενή στον οδοντίατρο.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013
|