CALS CARDIALE EVENTS?
op cardiovasculair lijden. Eigenaardig is
wel dat biologicals die ingrijpen op de IL-
12/23 pathway en spectaculair werken
op de ziekte zelf, toch meer cardiovas-
culaire accidenten lijken te veroorzaken.
Een recent Jaad-artikel (1) geeft een
overzicht van de laatste research. Het is
geschreven door statistici die hun vak erg
ter harte nemen. Het leert ons dat twee
recente meta-analysen de associatie
tussen deze medicaties en het risico op
ernstige cardiovasculaire accidenten on-
derzocht hebben. Hoewel beide studies
hun data distilleerden uit dezelfde geran-
domiseerde studies, waren de conclusies
niet eenduidig.
vonden terwijl de andere een verhoogde
odds ratio van 4,25 (95CI: 1,07-16,75;
p = ,04) terugvond. Dit verschil in uit-
komst heeft te maken met een verschil
in statistische aanpak, wat in het arti-
kel verder verduidelijkt wordt. Vooral de
conclusie verdient onze aandacht. Bio-
logische medicaties type anti-IL-12/23
zouden volgens de huidige gegevens het
cardiovasculair risico misschien kunnen
verhogen, maar om dit definitief te be-
vestigen lijken grotere gerandomiseerde
studies nodig. In afwachting van een de-
finitieve conclusie zouden dermatologen
alle patiënten aan wie ze IL-12/23 bio-
logicals voorschrijven, de nodige maatre-
gelen kunnen voorstellen om hun cardio-
vasculair risico te beperken.
TIËNTEN TE LATEN VERMAGEREN?
den kunnen we onder meer kijken naar
het gewicht van psoriasispatiënten. Re-
cent werd veel aandacht geschonken
aan de associatie tussen psoriasis en het
metaboolsyndroom dat onder meer ge-
kenmerkt wordt door obesitas. De goede
respons van psoriasis op TNF-inhibitoren
vormt een argument om te vermoeden
dat het lichaamsgewicht onafhankelijk
ook een rol speelt in het uitlokken van
psoriasis. Immers, het TNF-niveau stijgt
en daalt afhankelijk van de toename of
afname van dit gewicht. Tot nu ontbraken
studies rond de invloed van gewichtsver-
lies op het verloop van de psoriasis.
juli 2013 (2) verscheen de eerste pros-
pectieve gerandomiseerde studie die dit
bestudeert. Dertig obese psoriasispatiën-
ten die gedurende 16 weken een streng
laagcaloriedieet volgden, vertoonden
niet enkel een significant gewichtverlies
maar ook een afname van de PASI-sco-
re. Deelnemers die een regime volgden,
vertoonden na 16 weken ook een lager
insulineniveau en minder plasmaglu-
cose. Toch was de afname in PASI-score
net onvoldoende om significant te zijn
(p = 0,06). Volgens een redactioneel
commentaar (3) rond deze studie komt
dit vooral door het klein aantal geïn-
cludeerde deelnemers waardoor deze
studie onvoldoende power zou bezitten.
Boeiend zou zijn om een grotere studie
op te zetten. Immers, obesitas wordt
chronische inflammatie. Dit leidt tot een
stijging van de ontstekingsregulator TNF.
Een mogelijke hypothese is dat de inter-
actie van TNF uitgelokte immuun- en
metabole responsen door adipocyten,
macrofagen en T-cellen in de huid de
genetische anomalieën versterken, waar-
door de ziekte klinisch sneller tot uiting
komt.
laatste 50 jaar in opmars. Auto-immuni-
teit komt tot stand door erfelijke facto-
ren naast factoren uit de omgeving. Twee
onafhankelijke studies, verschenen in het
tijdschrift Nature (4) (met commentaar
in het N Engl J Med) (5) suggereren voor
het allereerst dat het gebruik van zout via
de voeding auto-immuniteit zou kunnen
uitlokken. De onderzoekers baseerden de
opzet van hun studie op de observatie
dat personen die meer dan twee keer
per week een fastfoodrestaurant bezoe-
ken meer inflammatoire cellen bezitten.
Hun verdere research werd gericht op de
nieuw geïdentificeerde populatie van in-
terleukine 17 producerende CD4+ helper
T-cellen. Deze spelen een belangrijke rol
in auto-immune ziekten zoals psoriasis
en MS.
kunnen beïnvloeden, is nog niet opgehel-
derd. De researchers konden aantonen
dat naïeve T-cellen die in een zoutrijk mi-
lieu geïncubeerd worden, een fenotype
van pathogene Th17-cellen ontwikkelen