Skin
Vol 16
Nr 4
2013
27
F A R M A
F O R U M
Dr. Corinne Degraeve:
De atopie van mijn
patiënte, die al heel lang gekend is met
familiale antecedenten, manifesteert zich als
een atopisch eczeem dat heel grillig evolueert
met verschillende episodes van hevige opstoten
(Figuur 1). Ze kan het eczeem vrij goed onder
controle houden, maar consulteert zodra de
symptomen problematisch worden: als er
lelijke huidletsels optreden natuurlijk, maar
ook omdat de jeuk in het dagelijkse leven erg
vervelend is. Meestal is een behandeling van
enkele dagen met Elidel® voldoende om de
symptomen te laten verdwijnen.
Waarom kiest u voor deze
behandeling?
Corticoïden zijn natuurlijk een alternatief,
maar omdat ik niet zeker ben van de manier
waarop de onderhoudsbehandeling gebeurt,
schrijf ik liever Elidel® voor. De letsels vinden
we trouwens terug op de armen, de benen en
het gezicht. Ze zijn gelukkig niet `te' uitgebreid,
zodat ik de patiënte makkelijker kan motiveren
om de Elidel®-crème plichtsgetrouw twee keer
per dag aan te brengen op de letsels gedurende
twee weken, voordat ze opnieuw met de
onderhoudsbehandeling met emolliëntia mag
beginnen.
Als deze behandeling bij elke opstoot wordt
aangebracht, geeft ze meestal uitstekende
resultaten. Ik benadruk trouwens ook dat de
patiënte niet te lang mag wachten met terug te
beginnen met Elidel®, en dat ze niet mag wach-
®, en dat ze niet mag wach-
, en dat ze niet mag wach-
ten tot de jeuk te fel is. We weten inderdaad dat
hoe sneller de behandeling met Elidel®
wordt
ingesteld, hoe beter de resultaten zijn en hoe
sneller we ze zien. Bovendien bestaat er geen
enkele beperking voor de totale dagelijkse do-
sis, de grootte van het behandelde lichaamsop-
pervlak of de duur van de behandeling, omdat
de systemische absorptie van pimecrolimus
heel gering is.
Uit ervaring weten we dat als we te lang wach-
ten of als de opstoot te hevig is, de jeuk met
topische corticoïden moet worden behandeld.
Een andere belangrijke reden om Elidel®
voor te
schrijven zijn letsels in het gezicht.
Wat hier het geval was?
Absoluut. Het meisje had last van acne waar-
door ik verplicht was om topische corticoïden
in het gezicht zo veel mogelijk te vermijden.
Nu, ik weet niet of immunomodulatoren een
effect hebben op acne, maar ik heb in dit
geval kunnen vaststellen dat Elidel® geen
schadelijk effect heeft op haar acne.
Wat vindt u van het
resultaat van de behandeling?
De eerste vaststelling is eenvoudig.
De Elidel®-crème werkt snel: de jeuk verdwijnt
(als die niet te fel is) en de letsels worden
meestal in minder dan een week witter
(Figuur 2). De letsels verbeteren, er zijn
geen bijwerkingen, en geen branderige huid
in het bijzonder. Tussen opstoten en in de
zomer stel ik meestal de klassieke behande-
ling met emolliëntia voor. Maar als de opsto-
ten te vaak terugkeren, of te snel na elkaar,
en ook in de winter wanneer eczeem meestal
hinderlijker is, stel ik een intermitterende
behandeling twee keer per week op langere
termijn voor om de progressie naar nieuwe
opstoten te voorkomen. Daarvoor baseer ik
me op gegevens uit klinische studies die
deze periodieke behandeling tot 12 maanden
onderbouwen. Maar ik benadruk natuur-
lijk ook dat ze de basisbehandeling moet
voortzetten.
CLINICAL CASE ATOPISCHE DERMATITIS
Pimecrolimus (Elidel
®
),
niet aarzelen bij de
behandeling van lichte
tot matige atopie
Chloe Vaneeren
SC190N
Atopische dermatitis is een chronische huidziekte die heel vaak
voorkomt en verband houdt met genetische en omgevingsfactoren.
Vaak wordt de ziekte al heel jong gediagnosticeerd. Het kind wordt dan
meestal behandeld met crèmes op basis van corticosteroïden.
Die corticosteroïden veroorzaken ongewenste bijwerkingen zoals het
dunner worden van de huid bij langdurig gebruik. Een crème op basis
van pimecrolimus laat in bepaalde omstandigheden toe om topische
corticosteroïden te verminderen of te vervangen. Dr. Corinne Degraeve
(Kruibeke) sprak met ons over de evolutie van de atopische symptoma-
tologie bij een 14-jarig meisje dat wordt behandeld met deze crème
(Elidel®).
Figuur 1: Voor de behandeling.
Figuur 2: Na de behandeling.
SC190N_EspacePharma.indd 1
27/09/13 14:37
DERMOSCOPIE
Dermoscopie van weinig/
niet-gepigmenteerde
niet-melanocytaire huidtumoren:
DEEL 1
Katrien Vossaert
1
, Lieve Brochez
2
1. Maldegem
2. Dienst Dermatologie, UZ Gent, UG
S1
206N
S
inds het gebruik van dermoscopie met gepolariseerd licht zijn er nieuwe
criteria ontwikkeld voor de diagnose van weinig of niet-gepigmenteerde
huidtumoren. Dermoscopie met gepolariseerd licht visualiseert immers beter
dieper gelegen structuren in de huid zoals bloedvaten en collageen. Het belang van
hairpin-like vessels en branched vessels in de diagnose van verrucae seborroicae
resp. basocellulaire epitheliomen is goed gekend. Wij focussen op andere bloed-
vatpatronen als diagnostisch criterium voor huidtumoren.
Twee oudere patiënten vertonen een
gelijkaardig letsel temporaal (Figuren 1
en 2
): een niet-gepigmenteerde papel,
ongeveer 4mm diameter. De klinische
diagnose is dermale naevus, talgklierhy-
perplasie of basocellulair epithelioma.
De differentiëring is belangrijk in de be-
paling van het verder beleid: mag het
letsel blijven zitten of moet het worden
geëxciseerd?
Dermoscopie van letsel 1 (Figuur 3)
toont onscherp begrensde gelobde ge-
lige structuren, en fijne, wazige bloedva-
ten die de lobjes als het ware omhelzen.
Dermoscopie van letsel 2 (Figuur 4) toont
een gehypopigmenteerde zone met cen-
traal microarborising vessels. Deze ken-
merken maken de juiste diagnose mo-
gelijk: letsel 1 is een talgklierhyperplasie,
letsel 2 is een basocellulair epithelioma.
Criteria voor talgklierhyperplasie/ade-
noma sebaceum:
- witte of gele lobulaire structuren
- crown vessels: fijne bloedvaten rond
de lobjes; de bloedvaten zijn wazig
- in het geval van een adenoma seba-
ceum is er een centrale porie (ope-
ning van de talgklier); de bloedvaten
kruisen dit centrum niet
Andere voorbeelden: zie figuren 5 en 6.
Figuren 1 en 2: Niet-gepigmenteerde papel temporaal links.