![]() kanker in een gevorderd stadium. uit te testen nadat in fase II-studies goede resultaten wa- ren behaald met pazopanib in monotherapie (7). Pazopanib werd per os toegediend in een dosering van 800mg/d", zei Andreas du Bois (Essen). In deze placebogecontroleerde, gerandomiseerde studie werden 940 vrouwen met gevor- derde ovariumkanker zonder progressie na de eerstelijns- chemotherapie en met een tumor < 2cm gedurende 24 maanden behandeld met pazopanib of placebo (n = 468) (8). In de AGO-OVAr16-studie was de PFS 33% beter met pazopanib, een significant verschil (17,9 maanden tegen 12,6 maanden; Hr = 0,766; p = 0,0021) ( de subgroepen. Er was echter geen verschil in de totale overleving, maar de gegevens over de totale overleving zijn nog niet definitief. De bijwerkingen waren de bijwer- kingen die te verwachten waren: meer hypertensie (be- handelbaar), meer levertoxiciteit, meer neutropenie, meer diarree en meer vermoeidheid. De dosering diende echter vaak te worden verlaagd wegens die bijwerkingen, vooral bij de Aziatische patiënten. De mediane dosering op het einde van de studie was 607,4mg. vertoont 96% een mutatie van tP53. weg. FOXM1 is een normale transcriptiefactor, die wordt onderdrukt door wild TP53 (9)", legde Eric Pujade-lauraine (Hôtel-Dieu, Parijs) uit. PlK-1 (polo-kinase 1), dat deel uitmaakt van die weg, wordt alleen tot expressie gebracht die de mitose regelen, en is dan ook een interessante target. Volasertib, een moleculair klein geneesmiddel, bindt zich aan de AtP-pocket van PlK-1, wat resulteert in remming van de mitose en apoptose van de cel (11). In een fase I-studie had volasertib een mooie activiteit (12) en daarom werd de POlKA-studie opgezet (2). In die fase II- studie werd volasertib 300mg i.v. om de 3 weken (n = 54) vergeleken met chemotherapie (n = 53) bij patiënten met een platinaresistente/refractaire ovariumkanker. De patiënten werden behandeld tot er tekenen waren van tumorprogressie en op dat ogenblik mochten de patiënten uit de chemotherapiegroep overschakelen op volasertib. Bij de andere patiënten mocht de oncoloog zelf de behandeling kiezen (13). den gekregen. Van de patiënten die met volasertib werden behandeld, vertoonde 30,6% geen progressie na 24 weken, wat minder was dan in de chemotherapiegroep (43,1%). Het totale responspercentage was echter vergelijkbaar. Er werd veel meer hematotoxiciteit waargenomen in de vo- lasertibgroep en om die reden moest de dosering worden aangepast. De mediane PFS was beter in de controlegroep, maar in één subgroep van patiënten was de overleving duidelijk beter met volasertib. gaan welke subgroepen baat zouden kunnen vinden bij die behandeling", concludeerde Pujade-lauraine. strengig DNA verhindert in tumoren met een gestoorde |