background image
lirteç olabilen s>kl>kla optik sinir yüzeyinden kopmufl ince bir doku halkas>d>r. Arka vit-
reus yüzeyinin s>¤ dekolmanlar>n> biyomikroskopla görmek zor olabilir. Baflka teknikle-
rin kullan>m> arka vitreus dekolman>n>n bafllang>c> ve geliflimi konusunda bilgilerimizi
geniflletmifltir. Kontakt B-taray>c>l> ultrasonografide arka vitreus yüzeyi vitreus jelini s>-
n>rlayan ince bir beyaz çizgi olarak görülebilir, arka vitreus yüzeyinin k>smi dekolmanla-
r> genellikle B-taray>c>l>da seçilebilir. OKT, AVD'lerin perifoveal maküladan bafllayan ve
arka perifoveal vitreus dekolman> denilen dekolmanlar olarak bafllad>¤>n> göstermifltir. Bu
dekolman radyal olarak daha genifl alanlara yay>labilir.
Vitreusun inatç> traksiyonlar> retinada bir dizi anormal de¤ifliklikleri bafllat>r. Bu du-
rum gözün sakkadik hareketleriyle retina yüzeyine iletilen dinamik traksiyon ile kontrak-
te vitreus jelinin statik traksiyonunun kombinasyonundan oluflur. Periferal retinadaki
bölgesel traksiyonlar kopmalara ve ayr>flmalara neden olur. Arka vitreusun makülaya
ba¤lant>s>n>n devam etmesi traksiyonel distorsiyon ve olas> maküla elevasyonu ile seyre-
den vitreomaküler traksiyon sendromu olarak tariflenir. OKT vitreomaküler traksiyonu olan
birçok vakada bu ba¤lant>n>n bütün bir makülada de¤il sadece foveada oldu¤unu göster-
mifltir. Özellikle foveada olan bu merkezi maküler ba¤lant> devaml>l>¤>, foveal çukurlafl-
ma ve maküler deli¤i de içeren çeflitli patolojik de¤ifliklikleri bafllatan traksiyonel foveal
distorsiyona neden olur (fiekil 12-1). Arka vitreus dekolman>ndan sonra ortamda bulunan
vitreus bakiyeleri iç retinan>n üstünde kal>r. Bu yüzden baz> otörler, AVD'yi gerçek bir ar-
ka vitreus flizisi olarak kabul ederler. Bu yap>flan vitreus plaklar> vitreus cerrahisi s>ras>n-
da triamsinolon uygulanarak parlak olarak görülebilir (fiekil 12-2). Bu plaklar>n epiretinal
membran oluflumunda, patolojik miyopili hastalarda traksiyonel dekolman oluflumunda
ve diabetli hastalarda maküler ödem oluflumunda rolü olabilir.
Spaide RF, Wong D, Fisher Y, Goldbaum M. Correlation of vitreous attachment and foveal deformati-
on in early macular hole states. Am J Ophthalmol. 2002;133:226­229.
Geliflimsel Anomaliler
Tunika Vasküloza Lentis
Tunika vasküloza lentis ve hiyaloid sistemin kal>nt>lar> yayg>n olarak görülür ve görme
aç>s>ndan bir önemi yoktur. Bir ön kal>nt> olan Mittendorf lekesi, lensin arka kutbunda ha-
fifçe nasalde ve inferiorda lens kapsülüne yap>fl>k küçük ve beyaz bir halkad>r. Bergmeis-
ter papillas>
olarak bilinen arka kal>nt> ise optik sinir bafl>na k>sa bir mesafede vitreusa ç>-
k>nt> gösteren fibrogilal bir doku demetidir. Aç>k yada kapal> olabilen hiyaloid arter bafl-
lang>c>, diskten lense kadar Cloquet kanal> içinde varolabilir.
Prepapiller Vasküler Halkalar
Bafllang>çta hiyaloid arterin kal>nt>s> olarak düflünülen papilla önü damar halkalar>n>n, ar-
t>k diske do¤ru yönelmeden önce Bergmesiter papillas>na do¤ru büyüyen nomal retinal
damarlar oldu¤u bilinmektedir. Halkalar>n boyu 5 mm'den azd>r. Bu damarlar bir ya da
304
·
Retina ve Vitreus