rengin (k>rm>z>, yeflil ve mavi) kar>fl>m>n> kullanabilirler. Ana renklerin sadece ikisini ay>rt
edebildi¤i düflünülen kiflilerin ise dikromatizmi vard>r. Bunlardan k>rm>z>ya duyarl> kon
pigmentinde anormalli¤i olanlar k>rm>z> ile yeflili kar>flt>r>rlar (protanopi). Yeflil duyarl>
kon pigment anormalli¤i olanlar da yine k>rm>z> ve yeflili kar>flt>r>rlar (döteranopi). Mavi
duyarl> kon pigment anormalli¤i olanlar ise mavi ve sar>y> kar>flt>r>rlar (tritanopi).
yade "renk görmesi zay>f" olan kiflilerdir. Bu flah>slar verilen rengi görmek için 3 ana ren-
gi birlefltirmeleri gerekirken bu üç ana rengin sadece anormal bir k>sm>n> kullanabilirler.
Bunlar pastel pembeyi pastel yeflilden ay>rt etmekte zorlan>rlar ancak saf k>rm>z>y> saf ye-
flilden ay>rt edebilirler. Orta derecede anormalli¤i olanlar örnek olarak baz> duyarl> Ishi-
hara test plakalar>n> okuyamazken, renkleri isimlendirmede veya daha az duyarl> olan
Fransworth Panel D-15 testini geçebilirler (Bkz. 3. Bölüm). Bu hastalardaki genetik anor-
mallik sadece etkilenen pigmentin emilim e¤risindeki en üst dalga boyunun hafif bir de-
¤iflimidir.
leridir, edinsel bozukluklar daha çok mavi-sar> görme bozuklu¤u grubundad>r ve erkek
ve kad>nlar> eflit olarak etkiler. Tablo 8-1'de ana renk efllefltirme temelinde haz>rlanm>fl ge-
leneksel renk görme bozukluklar> s>n>flamas> bulunmaktad>r.
bir di¤eri ile yo¤unluk ayarlamalar> yolu ile eflleflmesi anlam>na gelmektedir.
mu vard>r: rod monokromatizmi ve mavi kon monokromatizmi. Her iki hastal>kta tipik
olarak do¤umsal nistagmus, düflük görme keskinli¤i ve fotoaversiyon (>fl>ktan rahats>z ol-
ma) ile kendini gösterir. Bu hastalarda e¤er elektroretinogram (ERG) yap>lmazsa tan> at-
Retina Hastal>klar>