american academy retina Page 31

Retina distrofilerinin zeminini oluflturan gen defektlerinin ve patofizyolojik mekaniz-

malar>n aray>fl> h>zl> ad>mlarla devam etmektedir ve baz> önemli bilgiler edinilmifltir.
Muhtemelen en önemli görüfl, mutasyonun genin neresinde bulundu¤una ba¤l> olarak, ekspres-
yonu hatta de¤iflik fenotipleri farkl>laflt>rmas>d>r. Bu fenomen belirli say>da farkl> otozomal do-
minant genlerde görülmüfltür; RDS/periferin dahilinde kon-rod distrofisi, retinitis pigmen-
toza (RP) ve patern (desenli) distrofi fenotipleri bildirilmifltir; rodopsin dahilinde dura¤an
gece körlü¤ü ve de¤iflken boyutlarda RP bulunmufltur ve CRX dahilinde (kon-rod homeoboks
içeren gen) Leber konjenital amarozis ve kon-rod distrofisinin farkl> mutasyonlardan gelifl-
ti¤i gözlenmifltir. Otozomal resessif genlerin genin içindeki lokalizasyon ve mutasyon tipi-
ne ba¤l> olarak fenotipi farl>laflt>rd>¤> gösterilmifltir. Örne¤in, Stargardt genindeki mutas-
yonlar, mutasyonun yerine ba¤l> olarak, juvenil veya yetiflkin maküler distrofiye, ciddi
progresif kon-rod distrofisine, RP ve hafif kon-rod distrofisine neden olur. Di¤er örnek Us-
her genidir, USH2A, burada hastalar>n %5'inde RP vard>r, Usher sendromu için tipik olan
iflitme azl>¤> yoktur. Baz> vakalarda ikincil ekspresyon genleri fenotipi etkileyebilir.

Bu genetik varyasyonlar>n mekanizmalar> ve etkileri anlafl>lana kadar hastal>klar>n ka-

tegorize edilmesi, klinikte çal>flanlar>n göz dibi hasar>n>n paternini tan>yabilmeleri ve di-
¤er distrofilere göre prognozu belirlemeleri için, önem arz etmektedir. Bu kitapta kullan>l-
makta olan s>n>fland>rma muhtemel birkaç yaklafl>m>n uzlaflmas>n> temsil etmektedir. Kli-
nik tan>mlamada ve üstesinden gelmede yard>mc> olabilmek için, primer diffüz fotoresep-
tör distrofisi içerikli olanlar, öncelikli makülay> kapsayan ve semptom ve prognoz aç>s>n-
dan genel olarak farkl>l>k gösteren distrofilerden, ayr> s>n>fland>r>lm>flt>r. Bunun yan>nda
yayg>n fotoreseptör distrofisi kategorisinde rod-dominant ve kon-dominant sendromlar>
aras>nda ay>r>m yap>lm>flt>r. Klinik tan>mlamay> kolaylaflt>rmak amaci ile koroidal ve vit-
reoretinal distrofiler ayr>lm>flt>r.

Brown J, Webster AR, Sheffield VC, Stone EM. Molecular genetics of retinal disease. In: Ryan SJ, Hin-

ton DR, Schachat AP, Wilkinson CP, eds. Retina. Vol 1. 4th ed. Philadelphia: Elsevier/Mosby;
2006:373392.

Heckenlively JR, Daiger SP. Hereditary retinal and choroidal degenerations. In: Rimoin DL, Connor

JM, Pyeritz RE, Korf BR, eds. Emery and Rimoin's Principles and Practice of Medical Genetics. 3 vols.
5th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone; 2007:chap 137.

Online Mendelian Inheritance in Man: www.ncbi.nlm.nih.gov/omim/
RetNet: www.sph.uth.tmc.edu/Retnet/
Sieving PA. Retinitis pigmentosa and related disorders. In: Yanoff M, Duker JS, eds. Ophthalmology. 2nd

ed. St Louis: Mosby; 2004:813823.

Weleber RG, Gregory-Evans K. Retinitis pigmentosa and allied disorders. In: Ryan SJ, Hinton DR,

Schachat AP, Wilkinson CP, eds. Retina. Vol 1. 4th ed. Philadelphia: Elsevier/Mosby; 2006:395498.

Diagnostik ve Prognostik Testler

Herediter retinal ve koroidal distrofilerin s>n>fland>r>lmas>nda bir dizi testler yard>mc> ol-
makla beraber, elektroretinogram (ERG) ve kinetik görme alan> testlerinin daha yararl> ol-
du¤u bulunmufltur. ERG retinan>n parlak >fl>¤a verdi¤i ve sinyallerin retinada üretildi¤i
uyar>lm>fl cevap testi olup kay>tlar kontakt lens veya folyo elektrodu ile oküler üst yüzey-

226

Retina ve Vitreus