en de kamers volledig verbroken. De voorkamers blijven op hun eigen
tempo samentrekken en de ventrikels worden gestimuleerd door
een automatische haard in de aV-knoop, het His-Purkinjeweefsel of
een idioventriculair ritme. Een volledig aV-blok kan aangeboren of
verworven zijn, meestal het gevolg van hartchirurgie bij een kind met
een aangeboren hartziekte.
in utero gesteld als de foetus bij een verloskundige controle een lage
hartfrequentie blijkt te hebben. In 80% van de gevallen is dat te wijten
aan blootstelling van de foetus aan antistoffen van de moeder tegen
collageen (systemische lupus erythematosus) (2). In de meeste gevallen
past de foetus zich goed aan aan de lage hartfrequentie en slaagt hij
erin om zonder problemen het einde van de zwangerschap te halen. Die
patiëntjes moeten tijdens de eerste levensdagen nauwgezet worden
gemonitord en ook verder tijdens de kinderjaren moet dat regelmatig
gebeuren.
congenitaal aV-blok en een anatomisch normaal hart werd vastgesteld
dat 30% van die patiënten tijdens de adolescentie symptomen
vertoonde, met 5% plotselinge dood (3). Mogelijke risico's op plotselinge
dood zijn een kamerantwoord in rust < 50/min., een verlengd QT-
interval, een ventriculair escaperitme met QRS-complexen die breder
zijn dan 120msec., ventriculaire ritmestoornissen en cardiomegalie
met ventrikeldisfunctie (4). Die patiënten moeten van dichtbij worden
gemonitord om na te gaan welke patiënten een risico lopen op
plotselinge dood. Bij die patiënten moet dan nog tijdens de kinderjaren
een pacemaker worden geplaatst.
Een VT kan ernstige hemodynamische complicaties teweegbrengen.
Mogelijke oorzaken zijn macroscopische (anatomische) of microsco-
pische afwijkingen van het myocard (channelopathie, mutatie van de
geleidingskanalen in de membraan van de myocyt).
forme ventrikeltachycardie die relatief goedaardig is en waarvan de
onderliggende oorzaak niet kan worden achterhaald. De diagnose van
ventrikeltachycardie op een gezond hart mag alleen worden gesteld na
formele uitsluiting van een onderliggende hartziekte. Dat veronderstelt
een volledig onderzoek met echocardiografie, ecg, holter, inspannings-
proef, magnetische kernspinresonantie van het hart en eventueel een
elektrofysiologisch onderzoek.
wordt deze over het algemeen goed verdragen en kan ze gemakkelijk
worden behandeld met medicatie of een ablatie. aangezien de prog-
nose bij die VT uitstekend is, gaan we er in dit artikel niet nader op in.
op plotselinge dood.