10% van het bruto binnenlands product. Voor die administratieve
taak krijgen zij ieder jaar 1,25 miljard euro. Door een overdreven
subsidiëring, die pas recentelijk werd afgeremd, hebben de
ziekenfondsen niet alleen grote financiële reserves opgestapeld,
maar gaandeweg ook een haast ongecontroleerde machtspositie
uitgebouwd. (...) Want de ziekenfondsen zijn niet alleen de
uitvoerders van het systeem, maar ook de beheerders die zitting
hebben in de Algemene Raad van het Riziv, in het Verzekeringscomité
(waar zonder hun stem niets kan worden beslist over de verdeling van
het gezondheidsbudget) en in de Conventiecommissies (waar met de
zorgverstrekkers wordt overlegd).
Alsof dat nog niet volstond, stapten de ziekenfondsen in de loop
der jaren ook in de rol van zorgverstrekkers. Zij beheren immers
rust- en ziekenhuizen of baten die, zoals in Wallonië en Brussel,
zelf uit. (...) In de raden van bestuur van de duurste ziekenhuizen
zetelen dan weer vertegenwoordigers van de ziekenfondsen.
Al nemen die graag het woord `transparantie' in de mond, toch
hebben ook die bestuurders geen zinnige uitleg voor de grote
verschillen tussen Brussel en Wallonië versus Vlaanderen. (...)
Of het moet zijn dat artsen en ziekenfondsen die om de twee jaar
een rituele krijgsdans uitvoeren in de medicomut in stilte hebben
afgesproken elkaar hier niet voor de voeten te lopen, zoals insiders
al eens beweren. (...)
Om de cirkel van de zorgverstrekking helemaal te sluiten, zijn
de ziekenfondsen eigenaar van 650 van de 5.100 apotheken die
België telt. Om deze en andere apotheken te bevoorraden, treden
zij ook op als groothandelaars en verdelers van geneesmiddelen.
(...). Het zou een aparte studie vergen om na te gaan in welke
mate dit de overconsumptie van geneesmiddelen in de hand
werkt, onder meer door het kwistig uitreiken van tienduizenden
getrouwheidskaarten.(...).
Als de uitgaven voor gezondheidszorg in de ziekteverzekering de
eerstkomende decennia blijven groeien zoals in het verleden, is
er een jaarlijkse economische groei van 2 tot 3% nodig om het
systeem betaalbaar te houden. Gezien die groei uitblijft, zal een
betere beheersing van de uitgaven absoluut noodzakelijk zijn.
Die kostenbeheersing kan alleen doeltreffend verlopen als de
ziekenfondsen volledige transparantie geven van hun constructies
en financiële stromen.
Zo niet dreigt het maatschappelijke draagvlak, waar de
mutualiteiten zich vandaag graag op beroepen, snel weg te
kwijnen.
blz. 13.
2013, blz.4.
markt te brengen. Dit ronde toestelletje moet de gebruiker tien seconden tegen zijn slaap plaatsen. Dat volstaat om
de temperatuur, hartslag, bloeddruk en zuurstof in het bloed te meten. De doorgestuurde gegevens toveren ieders
smartphone om tot arts: de gebruiker krijgt meteen een diagnose voorgeschoteld.
Om de gegevens te kunnen meten, is het toestelletje, met een geschatte verkoopprijs van 199 dollar, uitgerust met
twee infrarood-sensoren (voor de temperatuur en de zuurstof), een sensor om een elektrocardiogram te maken en
een microfoon (voor de hartslag en de ademhaling). Volgens de Brouwer zal zijn toestel de medische wetenschap
herschrijven omdat zowel patiënten als dokters over dezelfde informatie kunnen beschikken. Het klinkt als
sciencefiction en daar haalde De Brouwer ook de mosterd.(...). De naam `Scanadu' verwijst overigens naar `Scan' en
`Xanadu', een gedicht dat de Britse dichter Samuel Taylor Coleridge droomde nadat hij opium genomen had.
De Scout is lang niet het enige medische idee van De Brouwer. Hij broedt ook op de ScanFlo, een testapparaatje
dat urine analyseert en op de SanaFlu, dat verschillende griepvirussen detecteert. Daarbij stopt het echter niet:
De Brouwer plant ook een apparaatje dat bloed analyseert, al beseft hij dat mensen niet zo graag in hun vinger
prikken - superfijne naalden zouden hier een oplossing kunnen bieden.(...).
vaccinatie een inbreuk op
de fysieke integriteit van de
minderjarige. Die inbreuk is echter
erg miniem. Je kan zo'n inenting
plaatsen in het rijtje van het
verplicht dragen van de gordel in
de auto, of van een valhelm: ook
daar grijp je als overheid fysiek in.
De wet van 2002 inzake de rechten
van de patiënt geeft de arts dat
recht. Ook het Europees Hof staat
het toe, zolang de inbreuk niet
zwaarder is dan nodig."
"De consensus in de samenleving
daarover is groot. (...) "Een ding
wil ik hier nog aan toevoegen: als
een verplichte vaccinatie gepaard
gaat met een risico - hoe klein
ook - dan moet de overheid die ze
oplegt, bereid zijn om eventuele
schade bij complicaties te
compenseren. Dat moet dan wel
de deal zijn."
recht (KU Leuven) in Campus-
krant, 20 november 2013 blz. 17.