26
GUNAIKEIA
VOL 18 Nr 8
2013
Conclusie
Er bestaan verschillende beeldvormingstechnieken om
de microarchitectuur van het bot te evalueren (
Tabel).
Perifere hogeresolutietomografie lijkt een veelbelovende
techniek, waarmee veranderingen van de dichtheid en de
microarchitectuur van het corticale en het trabeculaire
bot precies kunnen worden geëvalueerd en waarmee ook
de biomechanische eigenschappen van het bot in kaart
kunnen worden gebracht.
Perifere hogeresolutietomografie is als het ware een
virtuele botbiopsie, die ons een beter inzicht geeft in de
mechanismen van broosheid van het bot, waardoor we
die ook beter kunnen voorspellen. Momenteel wordt Hr-
pQCt uitgevoerd op de distale radius en de distale tibia,
maar waarschijnlijk zal die techniek over enkele jaren ook
kunnen worden toegepast op de wervelkolom. Momenteel
lopen er prospectieve studies om na te gaan of het frac-
tuurrisico beter kan worden voorspeld met een Hr-pQCt.
Het is dus wachten op de resultaten van die studies voor-
aleer Hr-pQCt op bredere schaal kan worden toegepast.
Nota
* Illustraties met de welwillende toestemming van mevr. Stéphanie Boutroy, Lyon
Referenties
1.
Boutroy S, Bouxsein ML, Munoz F, Delmas PD. In vivo assessment of trabecular bone
microarchitecture by Hr pQCt. J Clin Endocrinol Metab 2005;90(12):6508-15.
2.
Macdonald HM, Nishiyama KK, Kang J, Hanley DA, Boyd SK. Age-related patterns of
trabecular and cortical bone loss differ between sexes and skeletal sites. J Bone Miner res
2011;26(11):50-62.
3.
Khosla S, riggs BL, Atkinson EJ, et al. Effects of sex and age on bone microstructure at the
ultradistal radius. J Bone Miner res 2006;21(1):124-31.
4.
Vico L, Zouch M, Amirouche A, et al. Hr-pQCt analysis at the distal radius and tibia
discriminates patients with recent wrist and femoral neck fractures. J Bone Miner res
2008;23(11):1741-50.
5.
Sornay-rendu E, Boutroy S, Munoz F, Delmas PD. Alterations of cortical and trabecular
architecture are associated with fractures in postmenopausal women, partially
independent of decreased BMD measured by DXA: the OFELY study. J Bone Miner res
2007;22(3):425-33.
6.
Melton LJ 3rd, riggs BL, Keaveny tM, et al. relation of vertebral deformities to bone
density, structure, and strength. J Bone Miner res 2010;25(9):1922-30.
7.
Szulc P, Boutroy S, Vilayphiou N, Chaitou A, Delmas PD, Chapurlat r. Cross-sectional
analysis of the association between fragility fractures and bone microarchitecture in older
men: the StrAMBO study. J Bone Miner res 2011;26(6):1358-67.
8.
Vilayphiou N, Boutroy S, Szulc P, et al. Finite element analysis on radius and tibia Hr-pQCt
images and fragility fractures at all sites in men. J Bone Miner res 2011;26(5):965-73.
9.
Boutroy S, Van rietbergen B, Sornay-rendu E, Munoz F, Bouxsein ML, Delmas PD. Finite
element analysis based on in vivo Hr-pQCt images of the distal radius is associated with
wrist fracture in postmenopausal women. J Bone Miner res 2008;23(3):392-9.
10. Vilayphiou N, Boutroy S, Sornay-rendu E, et al. Finite element analysis performed on
radius and tibia Hr-pQCt images and fragility fractures at all sites in postmenopausal
women. Bone 2010;46(4):1030-7.
11. Eleftheriou KI, rawal JS, James LE, et al. Bone structure and geometry in young men: the
influence of smoking, alcohol intake and physical activity. Bone 2012;52(1):17-26.
Figuur 5: Distributie van de belasting (A) op het spaakbeen geval B/D en controle C/E.*
A
1000N
D
E
B
C
Distaal
Proximaal
0
5mm
MPa
0
Tabel: Verschillende beeldvormingstechnieken om de
microarchitectuur van het bot te evalueren.
Micro-MRI
Niet-ioniserende techniek, waarmee de
microarchitectuur van het trabeculaire bot kan
worden geëvalueerd met een resolutie van ongeveer
150-200m, dus een lagere resolutie dan die van een
microscanner. Met een micro-MrI is het niet mogelijk
om de volumetrische botdichtheid van de verschillende
botcompartimenten te meten.
Analyse van de textuur
Niet-invasieve analyse van de microarchitectuur
van het bot, waarbij gebruik wordt gemaakt van
gedigitaliseerde radiografie met lage stralingsdosis en
fractale modellering.
Cone Beam
Wordt momenteel vooral gebruikt in de stomatologie.
Met
cone beam (volumetrische tomografie met
conische bundel) kan de computer een driedimensionale
reconstructie maken. Vanwege de precisie en de
betrouwbaarheid van die metingen gebruiken sommigen
cone beam al om de microstructuur van het bot
kwalitatief te evalueren.
tegen die achtergrond zal zeer binnenkort in het UVC
Brugmann een studie worden gestart om de invloed van
verschillende risicofactoren (die al dan niet zijn opgenomen
in het FrAX-model) en vooral van de kwaliteit van het bot
gemeten bij Hr-pQCt op het fractuurrisico te evalueren bij
postmenopauzale vrouwen die in het Brusselse gewest wonen.