tyrosinekinase en histondeacetylase-inhibitoren (HDACi).
mtOr is een effector van de PtEN/AKt/IP3K-
everolimus (141). Src-tyrosinekinasen zijn overgeëxpri-
meerd in
van dasatinib (142, 143). HDACi werken vooral via epige-
netische mechanismen, ze veranderen de acetylering van
histonen, proteïnen die de architectuur van chromatine
beïnvloeden. Op deze manier kunnen ze de expressie van
belangrijke genen reguleren. toedienen van HDACi kan
zo leiden tot re-expressie van functioneel Er-mrNA en
proteïne in Er-negatieve borstkanker (144). Een subgroep
van tNB vertoont androgeenreceptorexpressie. Ook mole-
culaire data identifi ceerden een door androgeen gedreven
subgroep van tNB (31). Een fase 2-studie onderzoekt de
activiteit van bicalutamide (antiandrogeen) in metastati-
sche setting bij tNB (NCt00468715).
geconfronteerd wordt met tNB overleeft
de ziekte.
pes borstkankers omvat, gebaseerd op een té eenvoudige
maar klinisch weliswaar praktische defi nitie (afwezigheid
van Er/Pr/HEr-2). Moleculaire data tonen duidelijk aan
dat tNB meerdere entiteiten omvat, maar dat heeft tot
op heden weinig praktische repercussies in de dagelijkse
kliniek. Sommige tNB zijn zeer chemosensitief, zoals af
te leiden valt uit neoadjuvante data (hoge pCr). Het me-
rendeel van patiënten dat geconfronteerd wordt met tNB
overleeft de ziekte. Patiënten die geconfronteerd worden
met een systemisch recidief doen dit meestal in de eer-
ste vijf jaar postoperatief. De metastatische overleving is
korter in vergelijking met andere borstkankersubtypes, een
gevolg van een gebrek aan therapeutische opties en resis-
tentie aan chemotherapie. Nieuwe therapeutische opties
zijn onderweg, maar predictieve biomarkers zijn minstens
even belangrijk, om onnodige therapiëen, nevenwerkingen
en kosten hieraan verbonden te vermijden.